Η σχέση μας με το φαγητό έχει πολλές αποχρώσεις και επηρεάζεται από ένα σύνολο παραγόντων. Η διατροφή είναι ένα δαιδαλώδες σύστημα που εξατομικεύεται και προσαρμόζεται στις διαφορετικές ανάγκες του καθενός από εμάς.
Η τροφή δίνει ενέργεια, ισορροπία, αλλά και ευχαρίστηση.
Πότε, όμως, η κατανάλωσή της ξεφεύγει από τα όρια του φυσιολογικού και γίνεται συνήθεια που μπορεί να φέρει μη επιθυμητά αποτελέσματα;
Η λαιμαργία, δηλαδή η ακανόνιστη -που φτάνει στα όρια της υπερβολής- κατανάλωση τροφής, μάς αφορά όλους, απλά γιατί κάθε διαταραχή διατροφικής συμπεριφοράς δεν είναι μακριά μας.
Οι ρυθμοί της καθημερινότητάς μας σε συνδυασμό με ποικίλους ψυχολογικούς παράγοντες μπορούν να αλλάξουν εύκολα την διατροφική μας συμπεριφορά και τη στάση μας απέναντι στο φαγητό. Οι λαίμαργοι άνθρωποι αναζητούν μέσα από το φαγητό κυρίως την κάλυψη συναισθηματικών αναγκών. Η τροφή γίνεται ένα όχημα συγκινήσεων, που πολλές φορές βγαίνει… εκτός πορείας και χάνει τον έλεγχο. Γλυκά (κατά κύριο λόγο σοκολάτα) και αλμυρά σνακ βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των προτιμήσεων των ατόμων που βρίσκουν διέξοδο στο φαγητό, για πρόσκαιρη ευχαρίστηση.
Μια διατροφολόγος από την Αυστραλία αποκαλύπτει πώς κατάφερε να εξουδετερώσει το τέρας της λαιμαργίας, με το οποίο ερχόταν αντιμέτωπη από 14 ετών. Η απόλυτα υγιής σχέση της με το φαγητό είναι μια κατάκτηση που ήρθε μετά από μια εσωτερική πάλη. Η Jessica Sepel συνήθιζε να τρώει από παρόρμηση και την ίδια στιγμή έθετε αυστηρούς περιορισμούς στον εαυτό της: έκανε γυμναστική δύο φορές την ημέρα (για δύο ώρες), έτρωγε κατά κύριο λόγο προϊόντα διαίτης, ζυγιζόταν καθημερινά, παρέκαμπτε γεύματα, ασκούσε αυστηρή κριτική στο σώμα της.
0 σχόλια: