Στον ανεκπλήρωτο έρωτα όμως, κυνηγάτε περιστασιακές ανταμοιβές—ένα χαμόγελο, μια ευγενική κουβέντα, μια φευγαλέα στιγμή προσοχής. Αυτή η απρόβλεπτη ενίσχυση, γνωστή ως intermittent reinforcement, ενισχύει ακόμη περισσότερο το συναισθηματικό δέσιμο. Είναι η ίδια δυναμική που παγιδεύει τους εθισμένους στα τυχερά παιχνίδια.
Δεν ερωτεύεστε εκείνον, αλλά τη φαντασίωση
Ο ανεκπλήρωτος έρωτας επιμένει όχι εξαιτίας αυτού που πραγματικά είναι το άλλο άτομο, αλλά λόγω αυτού που φανταζόμαστε ότι θα μπορούσε να είναι ή που εκπροσωπεί. Προβάλλουμε πάνω του τις ανεκπλήρωτες ανάγκες και τα ιδανικά μας. Κι όταν δεν ανταποκρίνεται, ο νους δεν το αποδέχεται πάντα. Αντίθετα, μπορεί να χτίσει μια ακόμη πιο περίτεχνη φαντασίωση: «Αν μόνο μ’ αγαπούσε, όλα θα ήταν αλλιώς.» Κι επειδή οι φανταστικές εμπειρίες μπορούν να πυροδοτήσουν σχεδόν την ίδια απελευθέρωση ντοπαμίνης με τις πραγματικές, η φαντασίωση γίνεται από μόνη της ανταμειπτική.
Η έλλειψη κλεισίματος σε κρατά δεμένο
Ο εγκέφαλος μας είναι σχεδιασμένος να αναζητά το κλείσιμο. Όταν αυτό δεν έρχεται ή είναι επώδυνο, ο νους εγκλωβίζεται σε σενάρια, υποθέσεις και αναλύσεις. Δεν πρόκειται απλώς για άρνηση. Είναι η προσπάθεια του εγκεφάλου να επιλύσει ένα συναισθηματικό δίλημμα που φαίνεται ανολοκλήρωτο. Όσο μεγαλύτερη η απόσταση ανάμεσα σε αυτό που ελπίζαμε και αυτό που συνέβη, τόσο περισσότερο επιμένει ο νους να το κατανοήσει. Κι αυτό κρατά ζωντανό το δέσιμο.
Όταν παλιές πληγές ξυπνούν
Μερικές φορές, ο ανεκπλήρωτος έρωτας αγγίζει βαθύτερα γιατί ενεργοποιεί παλιά τραύματα. Αν η αγάπη στα παιδικά χρόνια ήταν ασταθής ή εξαρτώμενη από προϋποθέσεις, ο ενήλικος εγκέφαλος μπορεί υποσυνείδητα να αναζητά παρόμοιες δυναμικές για να τις “διορθώσει”. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται repetition compulsion. Η συναισθηματική μη διαθεσιμότητα ενός ατόμου μπορεί να ξυπνήσει έντονη επιθυμία για αναγνώριση και αγάπη -μια προσπάθεια να επουλωθούν πληγές από το παρελθόν.
Τα συναισθήματα είναι αληθινά, αλλά δεν δημιουργούν υποχρέωση
Ένα από τα πιο οδυνηρά κομμάτια του ανεκπλήρωτου έρωτα είναι το αίσθημα της αδικίας. «Αφού νοιάζομαι τόσο πολύ, δεν πρέπει να σημαίνει κάτι;» Όμως η αγάπη, όταν είναι υγιής, χρειάζεται να είναι αμοιβαία. Όσο δυνατά κι αν είναι τα συναισθήματά σας, δεν υποχρεώνουν τον άλλον να ανταποδώσει.
Αυτό δεν ακυρώνει την αξία των συναισθημάτων σας. Το γεγονός ότι κάποιος δεν μπορεί να τα ανταποδώσει δεν λέει τίποτα για τη δική σας αξία- μιλά μόνο για τη δική του ετοιμότητα ή ικανότητα. Μια πραγματική σχέση χρειάζεται περισσότερα από έντονα συναισθήματα: χρειάζεται αμοιβαίο ενδιαφέρον, κοινές αξίες, φροντίδα και συναισθηματική ασφάλεια.
Αν αγαπάτε κάποιον που δεν ανταποδίδει την αγάπη σας, αυτό δεν σημαίνει ότι έχετε κάποιο πρόβλημα. Σημαίνει ότι η ικανότητά σας να αγαπάτε είναι δυνατή. Ίσως όμως είναι ώρα να κοιτάξετε τι πραγματικά λαχταράτε μέσα από αυτήν τη σύνδεση.
Ρωτήστε τον εαυτό σας:
- Τι ακριβώς αναζητώ σε αυτήν τη σχέση;
- Κρατιέμαι από την ελπίδα—ή από μια φαντασίωση;
- Τι θα σήμαινε να στρέψω αυτήν την ενέργεια αγάπης προς εμένα;
Η θεραπεία ξεκινά όταν σταματάτε να κυνηγάτε αυτό που θα μπορούσε να είναι και αρχίζετε να τιμάτε αυτό που είστε. Ο ανεκπλήρωτος έρωτας συχνά καθρεφτίζει ανεκπλήρωτες ανάγκες ή παλιές πληγές, αλλά δεν χρειάζεται να καθορίσει το μέλλον σας.
Όταν αναγνωρίσετε ότι η αξία σας δεν εξαρτάται από την αγάπη κάποιου άλλου, ξαναπαίρνετε τη δύναμή σας. Κι από αυτήν τη θέση αυτοσεβασμού, θα αρχίσετε να αναγνωρίζετε αγάπη που είναι πραγματική—αγάπη αμοιβαία, γειωμένη και ασφαλής. Αυτή η αγάπη δεν έρχεται μέσα από το κυνήγι. Ξεκινά όταν δίνετε πρώτα στον εαυτό σας τη φροντίδα και τη συμπόνια που αναζητούσατε από κάποιον άλλον.
0 σχόλια: