Η ζήλια είναι ένα συναίσθημα που εμφανίζεται, όταν ένα άτομο υστερεί απέναντι σε κάποιο άλλο, από πλευράς πλούτου, ικανοτήτων, ταλέντου ή επιθυμεί διακαώς κάτι που κάποιος άλλος έχει στην κατοχή του.
Στην περίπτωση αυτή, η ζήλια εκδηλώνεται ως επιμονή του ατόμου να αποκτήσει κάτι που έχει ο συνάνθρωπός του και, αν δε μπορεί να το αποκτήσει ο ίδιος, τότε εύχεται να μην το έχει ούτε ο συνάνθρωπός του. Κάποιες φορές, το συναίσθημα αυτό αγγίζει τα όρια της εμμονής.
Βέβαια, η ζήλια μπορεί να οφείλεται σε βαθύτερες δυσλειτουργικές δομές της προσωπικότητάς τους και γι’ αυτό χρειάζονται πολλές φορές τη βοήθεια ειδικού. Η ζήλια με τον έναν ή τον άλλον τρόπο δημιουργεί προβλήματα και στον εαυτό μας αλλά και στους άλλους.
Τι φταίει;
Η χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση μπορεί να προκαλέσουν συναισθήματα ανασφάλειας με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να εμπιστευτούμε τους κοντινούς μας ανθρώπους και να εκδηλώνουμε κτητικότητα.
Η κτητικότητα μας δίνει την ψευδαίσθηση του ελέγχου πάνω στον άλλον και τότε νιώθουμε έντονα το αίσθημα της ζήλιας. Όταν υπάρχει μια αφορμή για ζήλια τα κτητικά αισθήματα αυξάνονται και παρουσιάζονται ακρότητες στη συμπεριφορά προς το άλλο άτομο, ακόμα και αυτοκαταστροφικά συναισθήματα προς τον εαυτό μας.
Τι μπορούμε να κάνουμε;
Γι’ αυτό τον λόγο, χρειάζεται να μάθουμε να διαχειριζόμαστε τη ζήλια μας.
Το να εμπιστευόμαστε τον άλλον, ακόμα κι αν υπάρχει κίνδυνος να πληγωθούμε, οφείλουμε να το ρισκάρουμε. Γιατί ο σύντροφός μας νιώθει ότι του έχουμε εμπιστοσύνη και ότι έχουμε αυτοπεποίθηση και ότι δεν εμπιστευόμαστε μόνο εκείνον, αλλά και τον εαυτό μας και τη σχέση μας.
Γιατί άλλωστε η αβεβαιότητα είναι μέρος της σχέσης και, όταν κατανοηθεί αυτό και από τα δύο μέρη, θα αντιμετωπίζουν τη ζήλια στην πραγματική της διάσταση χωρίς υπερβολές, και θα ελέγχουν τα συναισθήματα ζήλιας χωρίς να γίνονται μαριονέτες της.
Παράλληλα, είναι ανάγκη να γίνει αντιληπτό το γεγονός ότι δεν μπορούν όλα να βρίσκονται υπό τον έλεγχο μας. Χρειάζεται, λοιπόν, να συνειδητοποιήσουμε ότι σε μια σχέση ο σύντροφός μας δεν είναι ιδιοκτησία μας.
Άλλωστε, η κτητικότητα σε μία σχέση το μόνο που μπορεί να επιφέρει είναι καταπίεση, «πνίξιμο» και τελικά, απομάκρυνση του συντρόφου.
Το ακατανίκητο αίσθημα της ζήλιαςΘα ήταν πολύ καλύτερο και ωφέλιμο να επικεντρωθούμε στην ανάπτυξη της ουσιαστικής επικοινωνίας με τον σύντροφό μας και να αποφύγουμε τα παιχνίδια ζήλιας.
Μία σχέση αποκτά πιο γερά θεμέλια και προσφέρει μεγαλύτερη ασφάλεια και στους δύο συντρόφους, όταν υπάρχει η ανταποδοτικότητα, η επιβράβευση των θετικών σημείων, ο σεβασμός, η απώλεια κριτικής διάθεσης, το μοίρασμα των ευθυνών και οι ευχάριστες κοινές δραστηριότητες.
Σε μια ισορροπημένη και ισότιμη σχέση οι σύντροφοι δεν μένουν επειδή φοβούνται, είναι υποχρεωμένοι, ανασφαλείς, αλλά επειδή έχουν βρει όλα όσα χρειάζονται και επιζητούν.
Αν κατορθώσουμε κάθε φορά που ζηλεύουμε, να εκλογικεύουμε την κατάσταση, τότε θα μπορέσουμε να διαφυλάξουμε τη σχέση μας, αλλά και να γνωρίζουμε πότε έχουμε έναν αντικειμενικό λόγο να το κάνουμε.
Στη συνέχεια, από την άλλη να εντοπίζουμε στον εαυτό μας συναισθήματα ανεπάρκειας, μειονεξίας και φθόνου και να δουλέψουμε για να χτίσουμε την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή μας, ώστε να αισθανόμαστε περισσότερη ασφάλεια, σιγουριά και εμπιστοσύνη στη σχέση μας.
0 σχόλια: