Γιατί η σύγκριση δεν είναι πάντα γόνιμη.
Πολλοί από μας το ζούμε από μικροί. Η Λέλα είναι πιο όμορφη. Ο Γιάννης τρέχει πιο γρήγορα. Η Σοφία είναι πιο έξυπνη.
Συμπεράσματα που είτε βγάζουμε μόνοι μας είτε ακούμε από το στόμα των γονιών μας. Όντας κοινωνικοί δεν μπορούμε να αποφύγουμε το να συγκριθούμε με τους άλλους. Πόσο γόνιμη όμως είναι η σύγκριση; Πόσο καλό μας κάνει και πόσο μπροστά μας πάει;
Το λάθος που κάνουμε χωρίς βέβαια να το συνειδητοποιούμε είναι ότι δεν γνωρίζουμε τι βρίσκεται πίσω από την επιφάνεια. Ξέρουμε δηλαδή μόνο την εξωτερική εικόνα του άλλου με τον οποίο συγκρινόμαστε και όχι όλη την εικόνα συνολικά.
Εκτός αυτού, δεν μπορείς να είσαι πολύ καλός σε όλους τους τομείς. Κάπου θα ξεχωρίζεις, κάτι θα έχεις παραπάνω από τους άλλους και κάπου θα υπολείπεσαι.
Η σύγκριση λειτουργεί πολύ πιεστικά και αγχωτικά, τόσο στα μικρά παιδιά όσο και στους ενήλικες.
Γιατί όμως να συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους και να μην κάνεις το εξής: Να συγκρίνεις τον εαυτό σου με σένα την ίδια.
Εάν θέλεις, για παράδειγμα, να γίνεις καλύτερη στη δουλειά σου, κάνε την προσπάθειά σου και δώσε ένα χρονικό περιθώριο μέχρι να συγκρίνεις τον εαυτό σου πριν και μετά την προσπάθεια.
Το ζητούμενο δεν είναι να γινόμαστε τόσο καλοί/όμορφοι/γυμνασμένοι όσο οι άλλοι, αλλά να ανακαλύπτουμε την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.
.jpg)
0 σχόλια: