Βράδυ, φώτα κλειστά, νεκρική σιγή στο σπίτι, δεν μιλάμε μεταξύ μας, δεν κοιταζόμαστε καν. Εσύ και το πείσμα σου το γαϊδουρινό στο ένα δωμάτιο και εγώ με τα νεύρα μου και τον εγωισμό μου στο άλλο.
Δεν αντέχεται η κατάσταση αυτή, όμως σηκώνομαι, περπατάω προς τα εκεί που είσαι, σε συναντάω στα μισά της διαδρομής, ο θυμός με φουντώνει ακόμα περισσότερο, σε κοιτάω και σκέφτομαι αν τελικά αξίζει να είμαστε μαζί, αν θα αντέξουμε και άλλο, αν θα ξεπεράσουμε και αυτόν τον καυγά.
Με κοιτάς βαθιά στα μάτια, το βλέμμα σου ξαφνικά γλυκαίνει, δεν πτοούμαι και σου χαμογελάω ειρωνικά, αγριεύεις, το διακρίνω στην φλέβα που πετάει στο μέτωπο σου. Τώρα σε κοιτάω σοβαρά, πάω να σε προσπεράσω αλλά με κρατάς σφιχτά, προσπαθώ να αρθρώσω λέξεις, λέξεις βαριές, μα δεν μπορώ.
Τελικά ένα συγγνώμη ακούγεται και από τους δύο μας και πέφτουμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου χωρίς δεύτερες σκέψεις. Αυτό ήταν, τα μούτρα και τα νεύρα τα διαδέχτηκαν τώρα τα φιλιά και οι αγκαλιές.
Ο εγωισμός μπήκε στην άκρη και εγώ πήρα την απάντηση μου, αν αξίζει να είμαστε μαζί. Ναι λοιπόν, αξίζει, γιατί οι αληθινές σχέσεις είναι αυτές που έχουνε περάσει από σαράντα κύματα αλλά ακόμα κρατιούνται γερές και σταθερές. Ξέρεις γιατί; Γιατί είναι μαζί από επιλογή όχι από ανάγκη, γιατί έχουν αποφασίσει ότι θα είναι μαζί και στα εύκολα και στα δύσκολα και στις καταιγίδες αλλά και στις ηλιοφάνειες. Δεν είναι μαζί επειδή δεν μπορούν χωριά, επειδή συνήθισαν, αλλά επειδή ενώ μπορούν να ζήσουν χωριστά εκείνοι προτιμούν να χαράζουν μια κοινή πορεία μαζί.
Και προπαντός γιατί όταν κάτι χαλάει, να καλή ώρα, μεταξύ τους δεν το πετάνε, δεν το αφήνουν αλλά το φτιάχνουν και παλεύουν να βρουν την άκρη. Για αυτό μια σχέση φαίνεται αν αξίζει μετά τον καυγά και όχι μόνο τον πρώτο καυγά αλλά μετά από κάθε καυγά. Εκεί όπου έχουν ειπωθεί βαριές κουβέντες, κατηγορίες ,προσβλητικά σχόλια, ειρωνικοί τόνοι, θυμωμένες φωνές, λυπημένα βλέμματα.
Εκεί, λοιπόν, μετά από όλα αυτά, θα φανεί αν αξίζει ένα ζευγάρι να είναι μαζί, αν είναι διατεθειμένοι να τα ξεπερνάνε κάθε φορά όλα και να προχωράνε μαζί. Αν είναι πρόθυμοι να ρίξουν τους εγωισμούς τους, τους τόνους τους, να αφήσουν τα νεύρα πίσω τους, να τα βάλουν όλα στην άκρη ή ακόμα και να προσπαθήσουν να βρουν λύση, να συζητήσουν και μερικές φορές να καταφέρουν να συμβιβαστούν, να το ξεχάσουν και να πάνε ένα βήμα παρακάτω την σχέση τους.
Στο σημείο μετά τον καυγά φαίνεται αν μπορούν πραγματικά να συμφιλιωθούν, να μιλήσουν έξω από τα δόντια, να τα βγάλουν όλα από μέσα τους και από εκεί και πέρα ο καθένας να προσπαθήσει να βελτιωθεί όχι επειδή το θέλει ο άλλος αλλά επειδή ο ίδιος θέλει να γίνει καλύτερος για τον άνθρωπο του και την ευτυχία τους.
Και τελικά αυτοί που καταφέρνουν να διατηρούν ακέραια την σχέση τους ακόμα και μέσα στις μπόρες της ζωής είναι αυτοί που δεν φαντάζονται την ζωή τους χωρίς τον άνθρωπο τους, που το μαζί σε όλα καταφέρνουν και το κάνουν πράξη, που αγαπιούνται πολύ και βαθιά. Γιατί όπως λέει και ο σοφός λαός, με όσους αγαπάς μαλώνεις, γιατί είναι οι μόνοι που μπορείς να τους πεις αλήθειες όσο σκληρές και αν είναι.
Γράφει η Χριστιάνα Τσομπάνη
0 σχόλια: