Δεν ξέρεις τι σου φταίει. Δεν ξέρεις γιατί βαριέσαι για ακόμη μία φορά να πας στο μπαράκι που έχει μαζευτεί η παρέα σου. Απορρίπτεις τη μία έξοδο πίσω από την άλλη και οι λέξεις καναπές, τηλεόραση και ύπνος σου ακούγονται πιο οικείες και από το επίθετό σου.
Ξύπνα, φίλη μου, και όχι γιατί η ζωή είναι μικρή, αλλά γιατί δεν το αξίζεις. Πήγαινε μέχρι το παράθυρο, πάρε βαθιά αναπνοή- ναι, όπως κάνεις και στη yoga- και μην αφήσεις ποτέ ξανά τις κακές και ανούσιες σκέψεις να ρουφάνε το χαμόγελό σου.
Γιατί δε με θέλει;: Η ερώτηση που η πλειονότητα των γυναικών την κάνουμε στον εαυτό μας, στις φίλες μας, στη μαμά μας ακόμη και στον ίδιο μας τον στόχο. Τράβα, λοιπόν, χειρόφρενο σε μία κατάσταση που γνωρίζεις πως δεν έχει μέλλον και σκέψου τους ανθρώπους που όντως σε αγαπούν και ας μη είναι αποκλειστικά και μόνο ερωτικά. Το ξέρω δεν είναι εύκολο, έχω περάσει και εγώ βλέπεις από αυτή τη φάση ουκ ολίγες φορές, αλλά ποτέ δεν έμαθα την αλήθεια και πίστεψέ με έχασα πολλές στιγμές που περνούσαν από δίπλα μου, μου χάριζαν γέλιο και λάμψη στα μάτια μου, αλλά εγώ εκεί χτυπούσα το κεφάλι μου στον τοίχο- που λέει ο λόγος- και έψαχνα να δω τι πρέπει να αλλάξω.
Πρέπει να γίνω/να πετύχω... αυτό: Πρόσεξέ με, υπάρχει μία λεπτή γραμμή που διαχωρίζει τα όνειρα από τις... εμμονές. Μάθε να ονειρεύεσαι, να ελπίζεις, να ζεις την κάθε σου στιγμή μέχρι να πετύχεις το στόχο σου, μη γίνεσαι όμως εμμονική με αυτό. Και να ξέρεις πως όταν το πετύχεις, η χαρά σου θα είναι διπλή γιατί πολύ απλά θα το έχεις ζήσει.
Έχω αυτό το ελάττωμα: Θα χρησιμοποιήσω τη λέξη κόμπλεξ, όσο βαριά και αυστηρή και αν σου ακούγεται. Εντάξει, έχεις και εσύ ένα ελάττωμα, τι πρέπει να γίνει; Γιατί κολλάς τον εαυτό σου στον τοίχο; Γιατί πρέπει να του υπενθυμίζεις καθημερινά πώς κάτι δεν πάει καλά; Δεν πρέπει να έχεις κανένα κόμπλεξ, δεν πρέπει να αυτομαστιγώνεσαι γιατί πολύ απλά έχεις εκατοντάδες άλλα πράγματα πάνω-ή μέσα σου- τα οποία αξίζουν πολλά. Η αυτοπεποίθηση που θα νιώσεις μόλις συμβιβαστείς με την εικόνα σου, να θυμάσαι πως θα σου χαρίσει τα πιο ωραία κομπλιμέντα της ζωής σου.
Και θα κλείσω αυτό το άρθρο με την πιο συνηθισμένη ατάκα που σου λέει η κολλητή σου κάθε φορά που γκρινιάζεις:«Τα καλύτερα έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις». Αν όμως έχεις ασφυκτικά κλειστές τις πόρτες, τι να κάνουν και αυτά, θα φύγουν.
0 σχόλια: