Κανείς δεν πρέπει να είναι “άνετος” για την παρούσα διαπραγμάτευση, ωστόσο οι δανειστές θα έπρεπε να ανησυχούν περισσότερο για ενδεχόμενη αποτυχία των συνομιλιών από ό,τι οι Έλληνες, αναφέρει ο νομπελίστας οικονομολόγος Πωλ Κρούγκμαν σε νέο άρθρο του.
Τονίζει πως το μονοπάτι που οδηγεί την Ελλάδα στην Ευρωζώνη γίνεται όλο και πιο στενό αν και δεν έχει κλείσει ακόμη. Ο ίδιος αναφέρει πως δεν θέλει να οξύνει τα πνεύματα ή να δημιουργήσει εντυπώσεις, αλλά “ορισμένα πράγματα πρέπει να ειπωθούν” όπως λέει, “ανοίγοντας” το άρθρο.
Το πρώτο είναι πως η πρώτη γραμμή πριν την έξοδο από το ευρώ, έχει πέσει. Πλέον το επιχείρημα πως αν κάποια χώρα άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο εξόδου, αυτό θα πυροδοτούσε “τη μητέρα όλων των κρίσεων” καθώς όλοι θα έτρεχαν στις τράπεζες, έχει χάσει την ισχύ του.
Ωστόσο, θα μπορούσε να “λειτουργήσει” το άλλο σενάριο, δηλαδή να ακολουθηθεί το μοντέλο της αργεντίνικης χρεοκοπίας με κλείσιμο τραπεζών και ελέγχους κεφαλαίων. Όπως προκύπτει το παραπάνω σενάριο απετράπη από την αποφασιστικότητα των ελίτ για παραμονή της χώρας στο ευρώ και την ΕΚΤ.
Ωστόσο η αποτροπή αυτή δεν έχει συνέχεια και με την έννοια αυτή η Αθήνα του 2015 είναι το Μπουένος Άιρες του 2001. Η οικονομική σταθερότητα έχει διαταραχθεί οπότε το κόστος του να σκέφτεται κανείς το αδιανόητο έχει μειωθεί.
Πώς φτάσαμε ως εδώ; Τίποτα δε με γεμίζει με μεγαλύτερη απελπισία από την επιμονή στην εκδοχή πως οφείλεται στην ελληνική ολιγωρία. Για την ακρίβεια η Ελλάδα υπέβαλλε τον εαυτό της σε αδιανόητο πόνο, αναφέρει και παραθέτει που παρουσιάζει γράφημα με την λιτότητα που εφαρμόστηκε σε Ελλάδα και Ισπανία - συγκεκριμένα την μείωση των δημοσίων δαπανών - με την Ελλάδα να "νικά".
Το πρόβλημα είναι πως οι αιματηρές περικοπές, χωρίς ανεξαρτησία νομισματικής πολιτικής και χωρίς ικανότητα υποτίμησης έχει οδηγήσει σε σοβαρή οικονομική συρρίκνωση, που σημαίνει πως ό,τι κερδήθηκε δημοσιονομικά χάθηκε στα έσοδα. Αυτό δεν είναι όμως σφάλμα των Ελλήνων, αλλά δομικό πρόβλημα.
Και τί γίνεται με το Grexit;
Αυτή τη στιγμή αρκετοί μεταξύ των δανειστών φαίνεται να καλωσορίζουν την προοπτική αυτή. Αλλά εδώ έχουμε μία περίεργη κατάσταση όσον αφορά τα συμφέροντα. Οι ζωές των αξιωματούχων θα γίνει ευκολότερη για λίγο, γιατί δεν θα χρειάζεται πια να αντιμετωπίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά για τους δανειστές ένα Grexit θα ήταν εντελώς αρνητικό.
Θα πάρουν οπωσδήποτε λιγότερα από ό,τι θα τους πρόσφερε οποιαδήποτε συμφωνία παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, ενώ η αξιοπιστία του ευρώ θα υφίστατο τόσο μεγάλο πλήγμα που θα έστρωναν το δρόμο για μελλοντικές κρίσεις, που θα ήταν άγνωστο αν θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν ακόμη και αν η ΕΚΤ κατάφερνε να αντιμετωπίσει τις συνέπειες ενός Grexit.
0 σχόλια: