Nέες τεχνολογίες κατά του καρκίνου

Ένας από τους πιο σημαντικούς σύγχρονους επιστήμονες στη μετασοβιετική Ρωσία, ο Βίκτωρ Κεσελάβα, γιατρός ογκολόγος, θα βρίσκεται το Σάββατο στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός, στο πλαίσιο μιας επιστημονικής συνάντησης.

Ο κ. Κεσελάβα, ο οποίος ειδικεύεται στη θεραπεία μορφών καρκίνου μέσω της μεθόδου Virus Therapy, τη χρήση δηλαδή γνωστών ιών που καταπολεμούν καρκινικούς όγκους, έχει αναλάβει τη δημιουργία διεθνούς κέντρου θεραπείας του καρκίνου στη Μόσχα.

Με αιχμή τις νέες τεχνολογίες και στη βάση των συσσωρευμένων εμπειριών από αντίστοιχα κέντρα στην Αγγλία, τον Καναδά, τη Γερμανία, τη Λιθουανία και το Ισραήλ, ο Βίκτωρ Κεσελάβα φιλοδοξεί να δημιουργήσει ένα θεραπευτικό κέντρο, το οποίο θα συνεργάζεται με όλα τα υπόλοιπα, προκειμένου να επιτευχθεί ο κοινός σκοπός.

Η στοχευμένη και εξατομικευμένη θεραπεία μορφών καρκίνου στη βάση των νέων ανακαλύψεων στη μοριακή βιολογία και τη γενετική. Το στοίχημα είναι μεγάλο αλλά και οι στόχοι της επιστημονικής και πολιτικής ελίτ της Ρωσίας είναι -ως φαίνεται- υψηλοί.

Η δημιουργία του αντικαρκινικού αυτού διεθνούς κέντρου εντάσσεται στο ευρύτερο σχέδιο ανάπτυξης των τομέων νέας τεχνολογίας στη Ρωσία, στο «Ρωσικό Silicon Valley δηλαδή, σχέδιο που αποτελεί διακαή πόθο τόσο του πρώην όσο και του επερχόμενου προέδρου, του διδύμου, Πούτιν-Μεντβέντεφ.

Ο Βίκτωρ Κεσελάβα μίλησε στη zougla.gr για τα σχέδιά του, τις δυνατότητες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ρωσική ιατρική, το δίκτυο διεθνούς συνεργασίας αλλά και για αυτή καθ’ εαυτή τη μέθοδο θεραπείας, την περίφημη Virus Therapy.

Η oμιλία του κ. Κεσελάβα στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός, η οποία θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 07/04/2012, θα επικεντρωθεί στις νέες τεχνικές με τη χρήση γνωστών ιών εναντίον μορφών καρκίνου, όπως του μαστού, του προστάτη, του λάρυγγα και άλλους.

Διαβάστε την

Εμβόλιο-ιός κατά του Καρκίνου (Virus Therapy)

Κάθε χρόνο στον κόσμο πεθαίνουν από καρκίνο περίπου 7 εκατομμύρια άνθρωποι. Οι κύριες θεραπείες

του καρκίνου, οι οποίες είναι η χημειοθεραπεία, η ακτινοθεραπεία και η χειρουργική, δεν επηρεάζουν την υποκείμενη αιτία της νόσου και δεν λύνουν όλο το πρόβλημα της θεραπείας του καρκίνου. Σήμερα, η πρόοδος στη θεραπεία των καρκινοπαθών οφείλεται σε ένα τεράστιο επίτευγμα της μοριακής βιολογίας και της ανοσολογίας καθώς και στην κατανόηση των αιτιών και των μηχανισμών ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων.

Η Virus Therapy (ιική θεραπεία) είναι μια καινούργια μέθοδος θεραπείας των ογκολογικών παθήσεων, που βασίζεται στη χρήση ιών που προσβάλλουν επιλεκτικά τα καρκινικά κύτταρα, καταστρέφοντάς τα. Αυτοί οι ιοί είτε διασπούν τα καρκινικά κύτταρα, αφήνοντάς τα κυριολεκτικά κομματιασμένα, είτε εισάγουν σ’ αυτά τα κύτταρα γονίδια που αυξάνουν την ευαισθησία τους σε συμβατικά χημειοθεραπευτικά φάρμακα. Οι πρώτες ενδείξεις πως ιοί μπορούν να αποτελέσουν πολύτιμο εργαλείο για την καταπολέμηση του καρκίνου παρουσιάστηκαν το 1912, όταν ένας Ιταλός γυναικολόγος ανέφερε υποχώρηση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας σε μία ασθενή μετά από προσβολή από τον ιό της λύσσας λόγω δαγκώματος σκύλου. Στη διάρκεια των επόμενων χρόνων μελετήθηκαν και κατέληξαν σήμερα να εφαρμόζονται επιτυχώς διάφορα στελέχη ιών για τη θεραπεία καρκινοπαθών.

Για παράδειγμα, στελέχη του αδενοϊού και του ερπητοϊού χρησιμοποιούνται για θεραπεία του καρκίνου του πνεύμονα και του λάρυγγα. Ο ρεοϊός για τη θεραπεία του μελανώματος και του καρκίνου του προστάτη. Ο Variola minor (ιός της ευλογιάς) για θεραπεία του καρκίνου του ήπατος. Παραμυξοϊοί (ειδικά ο ιός της νόσου του Newcastle) χρησιμοποιούνται για θεραπεία του καρκίνου του μαστού, των νεφρών, του εγκεφάλου και του τραχήλου της μήτρας.

Ένας τρόπος είναι η αυτόλογη εμβολιοθεραπεία, δηλαδή η δημιουργία εξατομικευμένου εμβολίου μέσω της μόλυνσης με ιό των καρκινικών κυττάρων του ασθενή, τα οποία λαμβάνονται κατά τη χειρουργική επέμβαση ή τη βιοψία. Ο άλλος τρόπος είναι η εισαγωγή του ιού κατ’ ευθείαν στον ασθενή, δηλαδή in vivo επιλεκτική μόλυνση των καρκινικών κυττάρων. Τα ζωντανά καρκινικά κύτταρα που έχουν μολυνθεί με τον ιό in situ μετατρέπονται σε αυτόλογα εμβόλια που ενισχύουν την ειδική ανοσία του οργανισμού κατά του καρκίνου.

Εμείς από το 2004 διεξήγαμε μια κλινική μελέτη και των δύο τύπων των εμβολίων σε 456 ασθενείς με καρκίνο του μαστού, του προστάτη, του παχέος εντέρου, των νεφρών, του τραχήλου της μήτρας, του εγκεφάλου, του μελανώματος και του σαρκώματος. Η θεραπεία διεξαγόταν σε εξωτερικά ιατρεία, διαρκούσε 1-2 χρόνια και γινόταν με ενέσεις είτε του εμβολίου είτε του ιού σύμφωνα με το σχήμα θεραπείας. Στο τέλος του πρώτου κύκλου θεραπείας ο πόνος εξαφανιζόταν, μειωνόταν ο όγκος των μεταστάσεων, οι ασθενείς αρνούνταν να παίρνουν παυσίπονα, γίνονταν πιο δραστήριοι, αποκτούσαν μεγαλύτερη διάθεση για φαγητό και ξανάπαιρναν χαμένο βάρος.

Η απουσία τοξικότητας επιτρέπει να χρησιμοποιείται αυτή η μέθοδος θεραπείας για τη διάρκεια ενός

χρόνου ή περισσότερο, μέχρι να υπάρξει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Τα αποτελέσματα των κλινικών δοκιμών έχουν δείξει ότι όλοι οι τύποι των κυτταρικών εμβολίων έχουν ανοσολογικές και έκδηλες θεραπευτικές δράσεις. To άμεσο, παρατηρήσιμο θετικό αποτέλεσμα με διάρκεια, η καθυστέρηση της εξέλιξης της νόσου, η αύξηση χρόνου και βελτίωση ποιότητας ζωής του ασθενή κατά τη χρήση των εμβολίων έχουν αναδείξει τη δυνατότητα αύξησης της ποιότητας και των προοπτικών στη θεραπεία του καρκίνου - κάτι που επιτρέπει στη μέθοδο αυτή να κυριαρχήσει στη θεραπευτική διαδικασία.

Τα αποτελέσματα της μελέτης του ογκολυτικού ιού της νόσου του Newcastle στην εισαγωγική θεραπεία του καρκίνου του μαστού μέσα σε 5 χρόνια παρακολούθησης είναι 89,8% επιβίωση χωρίς υποτροπή, συνολική επιβίωση 93%.

Θα αναφέρουμε τα αποτελέσματα της χρήσης του ογκολυτικού ιού της νόσου του Newcastle και των αυτόλογων καρκινικών κυττάρων για συνδυαστική θεραπεία σε 103 ασθενείς με προχωρημένες μορφές καρκίνου: από αυτούς οι 36 ασθενείς έλαβαν αυτόλογο ακτινοβολημένο εμβόλιο τροποποιημένο με τον ιό της νόσου του Newcastle και οι υπόλοιποι 67 ασθενείς έλαβαν θεραπεία με ογκολυτικά Newcastle Disease Virus. Τα αποτελέσματα είναι η πλήρης ανταπόκριση στο 17,2% των ασθενών, μερική ανταπόκριση στο 34,5%, σταθεροποίηση στο 41,3% και εξάπλωση στο 6,8%.

Τα σημαντικά πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου είναι η μείωση της τοξικότητας της θεραπείας, η μείωση του κόστους, η ελάττωση της ανθεκτικότητας της νόσου στη θεραπεία κ.ά. Το αντικειμενικό άμεσο αποτέλεσμα είναι η καλή ποιότητα ζωής των ασθενών που μας επιτρέπει να θεωρούμε αυτό το θεραπευτικό σχήμα ως το επικρατούν σχήμα θεραπείας για την αύξηση του προσδόκιμου χρόνου ζωής των ασθενών.

Είναι προφανές ότι τα διαθέσιμα στοιχεία είναι ανεπαρκή για κλινική εφαρμογή ευρείας κλίμακας, παρ’ όλα αυτά, φαίνονται να έχουν προοπτικές, ιδίως σε ασθενείς με επιθετική μορφή καρκίνου με ταχεία ανάπτυξη, γρήγορες και πολλαπλές μεταστάσεις. Πιθανότατα να χρειαστούν αρκετά χρόνια πριν από την ευρεία χρήση των εν λόγω μεθόδων, αλλά υπάρχει βεβαιότητα για τη διαθεσιμότητα αυτής της μεθόδου σε ένα ευρύ φάσμα ασθενών με καρκίνο.

Η ενεργός ανοσοθεραπεία θα γίνει στο εγγύς μέλλον η προεπιλεγμένη μέθοδος και θα αποτελέσει μέρος μιας συνδυαστικής θεραπείας του καρκίνου, επειδή μέσα σε όλα τα πιθανά οφέλη και ρίσκα της μεθόδου η βασική και σημαντικότερη αξία που αναδεικνύεται είναι η ποιότητα ζωής.

Γενετική

Σύμφωνα με τα στατιστικά του Breast Cancer Linkage Consortium για το γυναικείο φύλο σε οικογένειες με βεβαρυμμένη ιστορία, ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου του μαστού είναι 85-87% (BRCA1) και 77-84% (BRCA-2). Ακόμα πιο σημαντικό είναι πως ο κίνδυνος ανάπτυξης της νόσου σε νεαρή ηλικία σε φορείς μεταλλάξεων ξεπερνάει περίπου 10 φορές τον συνολικό κίνδυνο του πληθυσμού, ενώ, σύμφωνα με ορισμένες πηγές, κατά τη διάρκεια της ζωής φτάνει το 90%.

Κατά συνέπεια, μεταξύ των απολύτως υγιών ανθρώπων μπορεί να επιλεχθεί μια ομάδα ατόμων-φορέων των μεταλλάξεων, οι οποίοι έχουν πιθανότητα να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού ή καρκίνο των ωοθηκών στη διάρκεια της ζωής τους μέχρι και 90%. Μελέτες έχουν δείξει ότι στη Ρωσία στους χίλιους (1.000), τουλάχιστον 6 άτομα είναι φορείς των μεταλλάξεων που εντοπίζονται μόνο έπειτα από μοριακή γενετική εξέταση. Αυτή η εξέταση θα χρειαστεί να γίνει μόνο μία φορά στη ζωή, για να ξέρει κανείς αν έχει κληρονομήσει γονίδια με επικίνδυνες μεταλλάξεις.

Εάν το αποτέλεσμα είναι θετικό, η εξέταση αυτή θα πρέπει να γίνει και σε όλους τους συγγενείς εξ αίματος του φορέα της μετάλλαξης. Είναι αδύνατο να δοθεί μια ακριβής ημερομηνία εμφάνισης του κακοήθους όγκου σε φορείς των μεταλλάξεων, ωστόσο τα άτομα αυτής της ομάδας κινδύνου θα πρέπει να λάβουν ορισμένα προληπτικά μέτρα με κατεύθυνση και σκοπό την πρόληψη ή την έγκαιρη διάγνωση της νόσου.

Για πρώτη φορά στη Ρωσία αναπτύχθηκε ένας συνδυασμός ερευνών στη μοριακή βιολογία και τη γενετική έρευνα, με σκοπό τον εντοπισμό ενός πλήρους φάσματος γενετικών αλλαγών για την εφαρμογή σε προγράμματα προσυμπτωματικού ελέγχου (screening) του καρκίνου του μαστού και του καρκίνου των ωοθηκών. Η ανίχνευση μεταλλάξεων γονιδίων που να δείχνουν προδιάθεση στη νόσο αποτελεί ένα αντικειμενικό κριτήριο για τον σχηματισμό ομάδων κινδύνου των δύο ειδών καρκίνου - τέτοιες πληροφορίες είναι απαραίτητες στην ογκολογική πρακτική για την εξατομίκευση των διαγνωστικών, θεραπευτικών και προληπτικών τακτικών.

Πηγη