Είναι μια φάση όπου η γυναίκα χρειάζεται να ακούει περισσότερο το σώμα της, να το στηρίζει και να του δίνει χρόνο. Με σωστή καθοδήγηση, απλές επιλογές και αυτοφροντίδα, η εμμηνόπαυση μπορεί να γίνει μια νέα αρχή — όχι μια δύσκολη δοκιμασία. Η γνώση και η ψυχραιμία κάνουν όλη τη διαφορά.
Κατά την εμμηνόπαυση, η ψυχική ισορροπία μιας γυναίκας συχνά δοκιμάζεται. Οι αλλαγές που καλείται να αντιμετωπίσει δεν είναι μόνο εσωτερικές ή συναισθηματικές∙ αφορούν εξίσου το σώμα της, τις κοινωνικές της σχέσεις και τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τον εαυτό της. Όλες αυτές οι πτυχές αλληλεπιδρούν και διαμορφώνουν μια νέα πραγματικότητα.
Η περίοδος της εμμηνόπαυσης αποτελεί ένα φυσικό αλλά απαιτητικό στάδιο ζωής. Φέρνει μεταβολές στη διάθεση, στη σκέψη, στα συναισθήματα και στη συμπεριφορά. Για πολλές γυναίκες μοιάζει σαν να χάνεται η σταθερότητα που υπήρχε μέχρι τότε. Είτε εμφανιστεί νωρίτερα είτε αργότερα, σηματοδοτεί μια μετάβαση που μπορεί να διαρκέσει πολλά χρόνια, συχνά όσο και τα χρόνια της αναπαραγωγικής ζωής.
Βιολογικά, οι αλλαγές είναι πολυεπίπεδες: αυξημένη κόπωση, δυσκολίες στη μνήμη ή στη συγκέντρωση, μεταβολές στο σώμα, αλλά και διαφοροποιήσεις στη σεξουαλική ζωή. Δεν είναι λίγες οι γυναίκες που φοβούνται ότι η σεξουαλικότητά τους «τελειώνει» ή ότι δεν είναι πλέον ελκυστικές∙ σκέψεις που συχνά πηγάζουν από κοινωνικά στερεότυπα.
Σε κοινωνικό επίπεδο, η εμμηνόπαυση παραμένει ένα θέμα σχεδόν αθέατο. Η σύγχρονη ελληνική κοινωνία συχνά αντιμετωπίζει ζητήματα που αφορούν την γυναικεία αναπαραγωγή ως ταμπού. Έτσι, η γυναίκα αυτής της ηλικίας μένει χωρίς ενημέρωση, χωρίς στήριξη και, πολλές φορές, χωρίς χώρο να εκφράσει τις δυσκολίες της. Το αποτέλεσμα είναι πολλές γυναίκες να μένουν μόνες με το άγχος, την αμηχανία ή τις απορίες τους.
Την ίδια στιγμή, οι κοινωνικοί ρόλοι που σηκώνουν στους ώμους τους γίνονται ακόμη βαρύτεροι. Πολλές καλούνται να φροντίσουν ηλικιωμένους γονείς, άρρωστο σύντροφο, παιδιά ή εγγόνια – συχνά όλα μαζί. Συνεχίζουν να εργάζονται, να συντηρούν το σπίτι, να τρέχουν για όλους… και μέσα σε αυτό το φορτίο μπαίνουν στην εμμηνόπαυση. Η εξάντληση, λοιπόν, μοιάζει αναπόφευκτη.
Όλα αυτά μπορεί να οδηγήσουν σε έντονες εναλλαγές διάθεσης, θυμό, λύπη, απογοήτευση, φόβο ή μοναξιά. Κάποιες γυναίκες γίνονται πιο ευερέθιστες ή πιο εσωστρεφείς. Άλλες αισθάνονται ότι «χάνουν τον εαυτό τους». Σε ακραίες περιπτώσεις, η εμμηνόπαυση μπορεί να συνδεθεί με συμπτώματα κατάθλιψης ή γενικευμένης άρνησης για τη ζωή.
Η απάντηση σε αυτή τη δύσκολη φάση δεν βρίσκεται σε μια μόνο κατεύθυνση. Χρειάζεται ολιστική αντιμετώπιση: ενημέρωση, αποδόμηση των ταμπού, ανοιχτός διάλογος και υποστήριξη από ειδικούς, αλλά και από την ίδια την κοινωνία. Η γυναίκα πρέπει να γνωρίζει ότι η εμμηνόπαυση δεν σημαίνει «τέλος»∙ σημαίνει αρχή μιας νέας εποχής, με νέες δυνατότητες και νέες προοπτικές.
Σε προσωπικό επίπεδο, η κοινωνική συναναστροφή, η ενασχόληση με δραστηριότητες που ευχαριστούν, η φροντίδα του εαυτού και η αναζήτηση υποστήριξης όταν χρειάζεται, βοηθούν σημαντικά. Όταν οι δυσκολίες είναι έντονες, η παραπομπή σε ψυχολόγο ή ψυχοθεραπευτή μπορεί να γίνει καθοριστική. Η παρέμβαση πρέπει να είναι εξατομικευμένη – κάθε γυναίκα έχει τη δική της ιστορία, τον δικό της ρυθμό και τις δικές της ανάγκες.
Η εμμηνόπαυση δεν είναι μόνο βιολογική μετάβαση. Είναι μια αλλαγή ζωής που δικαιούται κατανόηση, σεβασμό και υποστήριξη – τόσο από το περιβάλλον, όσο και από την ίδια τη γυναίκα προς τον εαυτό της.
Η εμμηνόπαυση μπορεί να φέρει αλλαγές, αλλά δεν χρειάζεται να τη φοβηθείς. Το πιο σημαντικό βήμα είναι να γνωρίζεις τι συμβαίνει στο σώμα σου και να το στηρίζεις με απλότητα, ηρεμία και στοργή. Κάθε γυναίκα ζει αυτή τη μετάβαση διαφορετικά, όμως όλες χρειάζονται λίγη παραπάνω φροντίδα και καθαρότητα στη σκέψη τους.
Δώσε στον εαυτό σου χρόνο, μίλα με ειδικούς όταν το χρειάζεσαι και κάνε μικρές καθημερινές κινήσεις που σε κάνουν να νιώθεις πιο γειωμένη. Η δύναμη που έχει κάθε γυναίκα μέσα της δεν χάνεται — απλώς μεταμορφώνεται. Ξεκίνα σήμερα με ένα μικρό βήμα αυτοφροντίδας.
Το άρθρο έχει ενημερωτικό χαρακτήρα και βασίζεται σε επιστημονικές πηγές.
0 σχόλια: