Ένα ίδιο τράβηγμα στον κλήρο του χρόνου. Ένα ψήγμα, ένα απόξεσμα κάποιας οποίας να ‘ναι μέρας. Κάποια στιγμή που έτυχε να συμπέσει ένα βλέμμα, ή ακόμα χειρότερα το δευτερόλεπτο εκείνο που αποσπάστηκε η προσοχή σου από εκεί που ήσουν συγκεντρωμένος.
Κι αν σε τρομάζει η σκέψη ότι αν εκτροχιαζόταν εκείνο το δευτερόλεπτο απ’ τις σκουριασμένες γραμμές του χρόνου, ίσως να μην γνωριζόσασταν ποτέ, αν σου παγώνει το αίμα τούτη η σκέψη, για σκέψου πώς θα ήταν η ζωή σου χωρίς αυτόν να τη χρωματίζει; Πώς θα έμοιαζε το ηχόχρωμα της ανάγκης; Τι σχήμα θα είχε η προσμονή; Πώς θα άρχιζες και πάλι να πιστεύεις στην εντιμότητα του λόγου, να απολαμβάνεις τις στιγμές που συνάδει με τις πράξεις; Πώς θα αγαπούσες τις λεπτομέρειες που κρύβονται στα συμφραζόμενα; Αν όλα κρίνονται λοιπόν από ένα τυχαίο δευτερόλεπτο, μπορείς υπερήφανα να χρίσεις τον εαυτό σου τυχερό!
0 σχόλια: