Κοιτάμε από την κλειδαρότρυπα στο μυαλό ενός άντρα που προετοιμάζεται για το πρώτο ραντεβού, και σε όλες τις – λογικές και μη – σκέψεις του.
-Μπορείς να το κάνεις. Είσαι δυνατός. Είσαι όμορφος. Είσαι έξυπνος. Έβγαλες δεκαέξι χιλιάδες μόρια στις Πανελλήνιες, τότε που οι Πανελλήνιες σήμαιναν ακόμα κάτι, δεν έχεις κανέναν λόγο να νιώθεις αγχωμένος.
-Google: «Πώς να ρουφάω την κοιλιά μου χωρίς να μοιάζω ότι ρουφάω την κοιλιά μου;»
-Αν κάνω πενήντα κοιλιακούς, θα φανεί αποτέλεσμα;
-Θα βάλω το μαύρο πουκάμισο. Όχι, θα ‘μαι σαν νεκροθάφτης. Μπορώ να βάλω το καρό, που αρέσει και στην μάνα μου. Αν μη τι άλλο, η μάνα μου ξέρει κάτι παραπάνω.
-Προφυλακτικά να πάρω;
-Πώς μπορώ να της πω ευγενικά ότι θέλω να κάνουμε σεξ, και ότι δεν θα την κρίνω αν κάνουμε σεξ από το πρώτο ραντεβού;
-Δηλαδή, γιατί να κρίνεις κάποιον αν κάνει σεξ από το πρώτο ραντεβού; Σεξ είναι, όχι ανθρωποθυσία.
-Πόσα λεφτά να πάρω; Είπαμε για ποτό, αλλά φαίνεται καλή, άρα μπορεί να πάρουμε και δεύτερο ποτό. Μετά μπορεί να πάρουμε και μια μπύρα για σβήσιμο. Και μετά σηκώνει η κατάσταση και μια κρέπα. Ο κόσμος τρώει κρέπες στα ραντεβού;
-Χριστέ μου, δεν έχω ιδέα τι κάνω.
-Και να ξεριζώσω εκείνη την μία τρίχα που φυτρώνει στον ώμο.
-Μιλώντας για ενοχλητικά πράγματα, αν το ραντεβού πάει χάλια, δεν θα πάρω τηλέφωνο την πρώην μου. Δεν το αξίζω πια αυτό.
-Επίσης να κρατηθώ και να μην μιλήσω για την πρώην μου.
-Ίσως να της πω για την προηγούμενη εβδομάδα, στην δουλειά, που κόντεψα να πέσω από τις σκάλες, αυτή είναι αστεία ιστορία. Όχι, θα νομίζει ότι είμαι ατσούμπαλος. Αντίο, σεξ.
-Να είσαι ο εαυτός σου, λένε. Δείξε μου έναν άνθρωπο στην ιστορία του κόσμου που ήταν ο εαυτός του στο πρώτο ραντεβού. Έναν.
-Ας διαβάσω ξανά ολόκληρο τον διάλογό μας στο Facebook, μπας και καταλάβω αν θα κάνω σεξ σήμερα.
-Πήρα κλειδιά, πήρα πορτοφόλι, οι μασχάλες μου δεν βρωμάνε, νομίζω είμαι άψογος.
-Γιατί νιώθω σαν να πηγαίνω σε συνέντευξη για δουλειά;
Του Θοδωρή Διάκου
0 σχόλια: