Έχουμε την πιο ωραία γλώσσα σε ολόκληρο τον κόσμο. Μπορεί παγκοσίως να υπάρχουν σχεδόν οι ίδιες λέξεις αλλά ρε παιδί μου εμείς έχουμε έναν δικό μας τρόπο να τις εκφράζουμε.
Τα τραγούδια μας έχουν κάτι που δεν υπάρχει πουθενά. Ας πούμε ο στοίχος “έχω μια τρύπα στην καρδιά”, πες μου σε παρακαλώ θα μπορούσε να υπάρχει αλλού; Αν πας στον αμερικάνο και του το πεις στα αγγλικά θα σου πει απλά “I don’t understand, sorry”. Εμείς το ακούμε ωστόσο και όχι μόνο το καταλαβαίνουμε αλλά και κοπανιόμαστε κιόλας.
“Σ´αγαπώ”, μια λέξη που δεν υπάρχει λαός που να μην την ξέρει και να την λέει. Ο έλληνας καψούρης θα κολλήσει και κάτι άλλο δίπλα της προκειμένου να “ρίξει” αυτήν που γουστάρει. “Σ´αγαπάω ρε γαμώτο”, θα πει ας πούμε.
Όλα αυτά φυσικά είναι σε γενικά πλαίσια καθώς ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός άσχετα με το από ποια χώρα είναι.
Μια λέξη ας πούμε που το πως την εννοεί ο καθένας είναι άσχετη με την καταγωγή του είναι η “συγγνώμη”. Όλοι μας την έχουμε πει και όλοι θα την πούμε ξανά. Πόσοι από εμάς την εννοούσαμε την στιγμή που την ξεστομίσαμε και πόσοι από εμάς έχουμε καταλάβει την σημασία της;
Η συγκεκριμένη λέξη είναι σημαντική τόσο για αυτόν που την λέει όσο και για αυτόν που την ακούει. Δηλώνει μετάνοια και η συνέχεια δεν οδηγεί πάντα σε happy end καθώς ο απέναντι σου ίσως και να μην την δεχτεί.
Το ξέρετε πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν ζητάνε ποτέ συγγνώμη; Το γιατί δεν το ξέρω, ίσως να είναι και θέμα εγωισμού. Ωστόσο εγώ με αυτούς τους ανθρώπους δεν έχω πρόβλημα καθώς μερικοί από αυτούς μπορεί να μην λένε το “συγγνώμη” αλλά έχουν τον τρόπο να δείχνουν πως μετάνιωσαν.
Υπάρχουν φυσικά και οι εξαιρέσεις στον κανόνα που ούτε λένε συγγνώμη, ούτε δείχνουν να μετανιώνουν αλλά ούτε και μετανιώνουν. Σε αυτή την περίπτωση μην νευριάζεις μαζί τους γιατί προφανώς αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν πληγωθεί ποτέ τους.
Να σου πω και την αλήθεια μου, από το να λέει κάποιος συγγνώμη και να μην το εννοεί προτιμώ να μην το λέει καθόλου. Δεν έχει νόημα άλλωστε κάποιος να δηλώνει μετάνοια και μετά να κάνει ξανά το ίδιο. Και αυτός κουράζεται και πιέζεται για να το πει και εσύ θα βαριέσαι να το ακους κάποια στιγμή.
Το συμπέρασμα μας είναι να αφήσουμε τις λεξούλες μας έτσι όπως ακριβώς έχουν και να τις λέμε μόνο όταν τις εννοούμε.
Α και κάτι τελευταίο που παραλίγο να ξεχάσω. Όταν σου ζητάνε συγγνώμη να λες “δεκτή”. Αν πεις “δεν πειράζει” το κάνουν ξανά.
.jpg)
0 σχόλια: