Η ακμή είναι νόσος της εφηβείας;

Μύθος ή πραγματικότητα και τι πρέπει να γνωρίζουμε.

Η ακμή, όπως και πολλές άλλες δερματολογικές οντότητες έχει πολυπαραγοντική αιτιοπαθογένεια και βαθμό σοβαρότητας.

Οφείλεται κυρίως σε υπερέκκριση σμήγματος στους σμηγματογόνους αδένες που βρίσκονται δίπλα στην τρίχα και κοντά στην επιφάνεια του δέρματος. Η μη πτώση των κυττάρων της, ανώτερων στοιβάδων, επιδερμίδας αλλά και η εναπόθεση ουσιών ( clogging ) στον πόρο του παραπάνω αδένα είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο κάνουμε ακμή.

Όταν συνυπάρχει υπερέκκριση και κλειστός πόρος τότε ο αδένας διαστέλλεται και κάποια στιγμή ραγεί (σπάει). Το ελεύθερο σμήγμα και τα βακτήρια που υπάρχουν στην περιοχή κάνουν τα πράγματα πιο δύσκολα αφού εγκαθίσταται φλεγμονή, κάτι που κλινικά βλέπουμε ως ερυθρότητα.

Ο λόγος για τον οποίο η ακμή αρχίζει στην εφηβεία είναι ότι οι αδένες, που προαναφέραμε, είναι ευαίσθητοι στις ορμονικές μεταβολές. Να σημειώσω ότι οι μεταβολές αυτές είναι απόλυτα φυσιολογικές στους εφήβους -απλά σε κάποια άτομα προκαλούν υπερβολική απάντηση από τους σμηγματογόνους αδένες.

Σε κάποιους ασθενείς όμως η ακμή αρχίζει στην ενήλικο ζωή και συχνά ρωτούν στο ιατρείο πως είναι δυνατόν να είναι το εξάνθημα τους ακμή αφού δεν είναι πια έφηβοι! Εύλογο ερώτημα. Όμως οι ορμονικές αλλαγές δε συμβαίνουν μόνο στην εφηβεία. Συμβαίνουν και κατά την ενήλικο ζωή!

Ένα εύκολα κατανοητό παράδειγμα είναι ο μηνιαίος κύκλος στις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας.

Η ακμή λοιπόν είναι ένα σχετικά πολύπλοκο ιατρικό θέμα που θα πρέπει να επιλύουμε με τη βοήθεια του δερματολόγου, αφού είναι ο μόνος που μπορεί να συνέκτιμήσει τη σοβαρότητα και τα αίτια αυτής ή και να παραπέμψει σε ενδοκρινολόγο ή γυναικολόγο αν αυτό κριθεί απαραίτητο.

Το να περιμένουμε να φύγουν “τα σπυράκια” από μόνα τους είναι λανθασμένη τακτική. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι πάντα υπάρχει ο κίνδυνος ουλών και χρονιοποίησης της πάθησης με τις ποικίλες ψυχολογικές επιπτώσεις που μπορεί αυτό να έχει στους ασθενείς.

Για τις περιπτώσεις ήπιας ακμής στην πρώιμη εφηβεία συνίσταται πλύσιμο με ειδικό αντιακνεικό σκεύασμα και σμηγματορυθμιστική κρέμα.

Αν η ακμή επιμένει ή επιδεινώνεται θα χρειαστούν τοπικά συνταγογραφούμενα σκευάσματα ενώ αν υπάρχει μέτρια ή σοβαρή ακμή θα πρέπει να ζητηθεί ιατρική συμβουλή.

Γιώργος Τύρος

MD, Δερματολόγος

Υπ. Διδάκτορας ΠανΑθηνών,

Αγίας Φωτεινής 53, Νέα Σμύρνη

http://www.tyrosderm.gr/

Κεντρική φωτό: dermascope

 

Πηγή

ΤΡΕΛΟ ΓΑΙΔΟΥΡΙ

SHARE THIS