Ταλαίπωρε Έλληνα, Δεν βαρέθηκες εδώ και τόσους μήνες να βομβαρδίζεσαι με όλη αυτήν την τρομολαγνεία; Δεν κουράστηκες να δουλεύεις από το πρωί ως το βράδυ (Σαββατοκύριακα και αργίες) και να παίρνεις με το ζόρι 600 ευρώ; Δεν σιχάθηκες να ακούς και να βλέπεις συνέχεια τους ίδιους και τους ίδιους να μιλάνε για λιτότητα και αυστηρά μέτρα; Δεν βαρέθηκες να πληρώνεις τα γ……α κάποιων άλλων; Δεν μπούχτησες να βλέπεις κάποιους κουστουμάτους (δήθεν) πολιτικούς να βγαίνουν και να κάνουν λόγο για “καταστροφή της Ελλάδας” μιλώντας τάχα μου για ένα καλύτερο αύριο (το οποίο δεν θα ρθει ποτέ για εσένα), ενώ μετά εκείνοι μπαίνουν στη θωρακισμένη Mercedes που ο σοφέρ τους οδηγεί, τραβώντας βουρ για την βιλάρα στην Εκάλη;
Δεν σιχάθηκες να σε κοροϊδεύουν και εσύ να μην μπορείς να κάνεις τίποτα;
Σε έκαναν ζόμπι έρημε φοιτητή και εργαζόμενε. Σου έκλεψαν τα όνειρα και κάθε ελπίδα. Σε έκαναν έναν ταλαίπωρο κακομοίρη που θα πρέπει να δουλεύει για ψίχουλα, να ανέχεται προσβολές, να μην σηκώνει κεφάλι και να λέει και ευχαριστώ. Αυτό σε έκαναν.
Από τη μία τα “κομματόσκυλα” που παρακαλούσαν για την ψήφο σου θέλοντας τάχα μου να σε κάνουν να πιστεύεις πως θα “αγωνιστούν” για σένα (ενώ πίσω από την πλάτη σου άνοιγαν σαμπάνιες και έκλεβαν τα λεφτά του υποτιθέμενου κράτους, αυτά που εσύ έδινες με τον ιδρώτα σου), ενώ από την άλλη σε έκαναν υποχείριο καθημερινά με το να σε πείσουν ότι οποιαδήποτε άλλη λύση θα ήταν… αδιέξοδο. Ανέντιμοι πολιτικοί, τοκογλύφοι δανειστές και ρουφιάνοι δημοσιογράφοι.
Έζησες ακόμα κι όταν ήσουν με μερικά ψιλά στο πορτοφόλι. Έζησες ακόμα κι όταν είδες τον πατέρα σου να χρωστάει σε όλο τον κόσμο. Έζησες ακόμα κι όταν είδες τον αδερφό σου να αργοπεθαίνει στο νοσοκομείο απο καρκίνο. Έζησες ακόμα κι όταν έβλεπες την μάνα σου να κλαίει μέρα νύχτα για τους κόπους μιας ζωής που πήγαν χαμένοι.
Δεν μπορεί λοιπόν να σε τρομάζει ένα δημοψήφισμα.
Δεν γίνεται να συνεχίσεις να ζεις μέσα σε ένα κλίμα φόβου, να δέχεσαι μια συνεχόμενη πλύση εγκεφάλου και να παλεύεις καθημερινά για το τίποτα. Δεν γίνεται να συνεχίσεις να λες ΝΑΙ στη μιζέρια και την ταπείνωση για καμιά 20αριά (και βάλε) χρόνια ακόμα.
Είναι κατοχυρωμένο σου δικαίωμα να μπορείς να αποφασίζεις για το μέλλον σου και όσοι κάνουν λόγο για πολιτική ανευθυνότητα είναι τουλάχιστον αχρείοι. Πώς γίνεται να θες να αποκαλείσαι “Ευρώπη” με το τελευταίο σου δημοψήφισμα να είναι το 1974;
Δεν μας πιάνουν πουθενά εμάς τους Έλληνες. Αν ο Τσίπρας έπαιρνε την πρωτοβουλία και την “ευθύνη” να πει ΝΑΙ, όλοι θα τον κατηγορούσαν ξανά για ανευθυνότητα λέγοντας πως υποβάλλει την χώρα σε ένα ακόμα χειρότερο πρόγραμμα, υποστηρίζοντας πως δεν έκανε τίποτα από όλα όσα υποσχέθηκε.
Αν πάλι έλεγε ΟΧΙ, θα τον κατηγορούσαν για την καταστροφή της Ελλάδας και την έξοδό μας από το ευρώ. Τώρα, κάνει λόγο για δημοψήφισμα δίνοντας τον λόγο στο λαό μέσα από μια καθ’ όλα δημοκρατική διαδικασία και πάλι ακούγονται χίλια δύο σενάρια συνομωσίας.
Η Ιρλανδία πώς έκανε δηλαδή τουλάχιστον 20 δημοψηφίσματα τα τελευταία 30 χρόνια; Η Ισλανδία πώς ξεπέρασε την οικονομική κρίση λέγοντας ΟΧΙ στους θεσμούς; Η Ιταλία πώς μετρά 16 δημοψηφίσματα; H Ισπανία, η Πορτογαλία, η Δανία και η Γαλλία;
Είναι και δική σου η απόφαση Έλληνα. Μην ακούς ούτε αριστερούς, ούτε δεξιούς να τσακώνονται στα κανάλια. Μην πας σαν το πρόβατο να τραβήξεις τα λιγοστά σου λεφτά κάνοντας ουρές στα ΑΤΜ. Μην πας σαν βλάχος στο σούπερ μάρκετ να γεμίσεις το ντουλάπι σου κονσέρβες.
Υ.Γ: Βρε λες να γίνει κανένα Grexit, να χρεοκοπήσουμε και να μην μπορούμε να ζούμε άνετα όπως κάναμε μέχρι πριν με τα τόσα πολλά λεφτά που παίρναμε; Λες να σταματήσουν τα check in από την Μύκονο; Λες να σταματήσουν τα περιοδικά να έχουν εξώφυλλο την Μενεγάκη; Λες να σταματήσουν οι ψωνίστικες Instagramικές φωτογραφίες; Λες να σταματήσουν τα βλακώδη status στο Facebook;
0 σχόλια: