Το στρες και ο αποπροσανατολισμός μπορούν να καταλάβουν ένα άτομο όταν χάσει τους στόχους του. Ειδικά, στις μέρες μας το φαινόμενο αυτό είναι πολύ σύνηθες.
Η αίσθηση ότι «δουλεύουμε για το τίποτα», η εξάντληση που προκαλεί η διάσπαση έχουν το αντίδοτό τους σ΄ έναν ξεκάθαρο στόχο που δίνει νόημα σε ότι κάνουμε, με τις καλές και τις κακές στιγμές. Η αβεβαιότητα της εποχής μπορεί να προκαλέσει τόσο το πανικό στους ανθρώπους όσο και το αίσθημα της ματαιοδοξίας.
Σχετικά μ΄αυτό, ο Βίκτορ Φρανκλ εκτιμούσε ότι αρκεί ο άνθρωπος να βρίσκει το νόημα στη ζωή του για να ξεπερνάει τα περισσότερα από τα προβλήματα που τον στεναχωρούν.
Η λογοθεραπεία ψάχνει ακριβώς αυτό: Αντί να σκάβει στο παρελθόν του ασθενούς, εξερευνά τι μπορεί να κάνει ο ασθενής με αυτό που έχει εδώ και τώρα. Με απλά λόγια: Πώς να βρεις ένα κίνητρο για να σηκώνεται απ΄το κρεβάτι κάθε μέρα.
Το δράμα πολλών ανθρώπων που δεν νιώθουν ικανοποιημένοι από την ύπαρξή τους, είναι ότι δεν έχουν καν σκεφτεί τι είδους ζωή θα ήθελαν να ζήσουν. Και ο πρώτος όρος για να πάψει κανείς να νιώθει χαμένος είναι να ξέρει, τουλάχιστον, που θέλει να φτάσει.
Να έχει ένα «Γιατί» στη ζωή του. Όποιος έχει να «Γιατί» να ζει, μπορεί να αντιμετωπίζει οποιοδήποτε «πως». Γιατί με κάνει χαρούμενο αυτό; Γιατί αγαπώ τον άνθρωπο αυτό; Γιατί έχει σημασία η δουλειά μου; Γιατί θύμωσα; Γιατί…
Όταν λοιπόν πάρετε τις απαντήσεις, η ζωή σας γεμίζει από νόημα και τότε οι κόποι ξαφνικά δεν είναι κούραση αλλά βήματα απαραίτητα προς τον στόχο που έχετε ορίσει.
0 σχόλια: