«Η Ελλάδα άντεξε 3.000 χρόνια, θα αντέξει και τώρα» δηλώνει ο Ζ.Ζίλνικ

Οι βασικοί καλεσμένοι του Φεστιβάλ αρχίζουν να καταφτάνουν στη Θεσσαλονίκη. Τη Δευτέρα, η μέρα ήταν αφιερωμένη στον σπουδαίο σέρβο κινηματογραφιστή Ζέλιμιρ Ζίλνικ, ο οποίος έλαβε τιμητικό βραβείο για την συνολική προσφορά του στο σινεμά.

 Το Φεστιβάλ πραγματοποιεί αφιέρωμα στο έργο 

του σκηνοθέτη, με την προβολή 

χαρακτηριστικών ταινιών του, έξι μεγάλου 

μήκους και επτά μικρού. 

Δείτε ποιες ΕΔΩ. 

Γεννημένος το 1942, σε ένα στρατόπεδο

συγκέντρωσης στη Νις της Σερβίας, ο Ζίλνικ 

στράφηκε πολύ νωρίς στον κινηματογράφο και

 σε νεαρή ηλικία συνεργάστηκε με τον Ντούσαν 

Μακαβέγιεφ στην ταινία Love Affair or the Case 

of the Missing Switchboard Operator. Το 1969

 απέσπασε τη Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ 

Βερολίνου για το ντεμπούτο του Πρώιμα έργα,

 ταινία ορόσημο του γιουγκοσλάβικου Μαύρου 

Κύματος, εμπνευσμένη από τα γραπτά του Καρλ

 Μαρξ. Παραδόξως, το βραβείο δεν του έφερε 

καταξίωση, αντίθετα, δημιούργησε τέτοια 

διαμάχη που οδήγησε στην αποπομπή των 

ανεξάρτητων ταινιών της περιόδου από το

 καθεστώς, ενώ ο ίδιος κατέφυγε στη Γερμανία. 

Επέστρεψε στην Γιουγκοσλαβία στα τέλη του 

’70, ακολουθώντας με τον φακό του τις 

δραματικές πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές,

 εστιάζοντας όλο και περισσότερο στις εμπειρίες

 των προσφύγων και των μεταναστών στην 

Ευρώπη. Η ταινία του Έτσι δενότανε το ατσάλι

 (1988), με οδηγό έναν μεταλλουργό που 

ονειρεύεται μια καλύτερη ζωή, αποτελεί δείγμα

 καυστικής κωμωδίας και ταυτόχρονα ένα 

αιχμηρό σχόλιο πάνω στην κατάρρευση του 

σοσιαλισμού. 

Διαβάστε περισσότερα για όσα είπε ο 

σκηνοθέτης στη συνέντευξη Τύπου, που έδωσε

 στο πλαίσιο του 55ου Διεθνούς Φεστιβάλ 

Κινηματογράφου Θεσσλονίκης,ΕΔΩ. 

Πηγή 

ΤΡΕΛΟ ΓΑΙΔΟΥΡΙ

SHARE THIS