Τα πιο συχνά προβλήματα υγείας του καλοκαιριού

Αντιμετωπίστε τα δερματικά εξανθήματα, τη γαστρεντερίτιδα, ακόμα και την πνευμονία που μπορεί να προκληθούν από το μολυσμένο νερό της θάλασσας ή της πισίνας.

Tο νησί που επιλέξατε είναι υπέροχο, το ξενοδοχείο βλέπει στο Αιγαίο και η πισίνα υπερχείλισης είναι πιο γαλάζια και από τον ουρανό! Το τελευταίο πράγμα που θα θέλατε να σας συμβεί στις διακοπές είναι να ξυπνήσετε με διάρροια, στομαχικές διαταραχές, δερματικά εξανθήματα και υψηλό πυρετό! Μη βιαστείτε όμως να βγάλετε το συμπέρασμα ότι για αυτή την κατάσταση ευθύνονται τα θαλασσινά που γευτήκατε το προηγούμενο βράδυ. Μια βουτιά σε αμφιβόλου ποιότητας νερά συχνά είναι η αιτία για όλα τα παραπάνω συμπτώματα.

Σύμφωνα με τις μετρήσεις θαλάσσιων υδάτων του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος», ειδικά στις αστικές περιοχές, στις απορροές μεγάλων ποταμών και στις ακτές με έντονη βιομηχανική ή τουριστική δραστηριότητα, το πρόβλημα της μόλυνσης είναι μεγάλο. «Συχνά οι βιολογικοί καθαρισμοί δεν λειτουργούν και υπάρχει κίνδυνος εμφάνισης μικροβιολογικών λοιμώξεων», τονίζει η Αναστασία Μήλιου, υδροβιολόγος, υπεύθυνη επιστημονικής έρευνας στο Ινστιτούτο. Όμως το ίδιο επίφοβη μπορεί να είναι και μια πισίνα που δεν καθαρίζεται σωστά. Αλήθεια, ποιες είναι οι πιο συχνές λοιμώξεις από τις οποίες κινδυνεύουμε και πώς θα τις αποφύγουμε;

1.Δερματικά εξανθήματα

Αν τα νερά της πισίνας ή της θάλασσας είναι θολά ή έχουν έντονη μυρωδιά, καλύτερα να μη βουτήξετε. Όπως τονίζει η δερματολόγος Βασιλική Μουσάτου, δρ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τα μολυσμένα νερά ευθύνονται για μια σειρά από δερματοπάθειες. «Τα απόβλητα, το πετρέλαιο, ακόμα και τα φυτοφάρμακα που καταλήγουν στη θάλασσα μπορεί να προκαλέσουν επίμονες δερματίτιδες. Αλλά και τα βακτήρια και οι ιοί, σε μια πισίνα η οποία δεν καθαρίζεται όπως πρέπει, ευνοούν αντίστοιχα τις μικροβιακές και ιογενείς λοιμώξεις του δέρματος. Οι πιο συχνές ιώσεις είναι οι μυρμηγκιές, που εμφανίζονται κυρίως σε χέρια και πέλματα. Έχουν το χρώμα του δέρματος και τη μορφή υπερκερατώσεων (πάχυνση της ανώτερης στιβάδας του δέρματος). Τις θεραπεύουμε με κρυοπηξία ή διαθερμοπηξία. Από την άλλη, οι μυκητιάσεις αναπτύσσονται σε συνθήκες υγρασίας και αυξημένης θερμοκρασίας και συχνά μεταφέρονται στο δέρμα περπατώντας με γυμνό πέλμα στο δάπεδο της πισίνας, ενώ αντιμετωπίζονται όταν είναι σε μεγάλη έκταση με συνδυαστική αγωγή (από το στόμα και τοπικά).

Τέλος υπάρχει η μολυσματική τέρμινθος, που μοιάζει με σπυράκια τα οποία αρχικά είναι μικρά σαν το κεφάλι της καρφίτσας και στη συνέχεια μεγαλώνουν και εξαπλώνονται. Επειδή δεν υποχωρούν εύκολα, προτείνουμε κρυοθεραπεία ή αφαίρεση με την ειδική λαβίδα εκτομής. Εναλλακτικά οι ασθενείς μπορούν να εφαρμόσουν τοπικά σκευάσματα με καυστική ουσία, αλλά δεν είναι τόσο αποτελεσματικά». Αν υπάρχει αμυχή στο δέρμα, χρησιμοποιήστε αντιβακτηριακή αλοιφή και καλύψτε τη με κάποιο αδιάβροχο επίθεμα.

2. Πνευμονία

Το ντους μετά το δροσιστικό μπάνιο στην πισίνα και τη θάλασσα επιβάλλεται και για έναν ακόμα λόγο. Όπως επισημαίνει ο Αναστάσιος Τσάτσος, πνευμονολόγος-φυματιολόγος, πρόεδρος της Ένωσης Πνευμονολόγων Ελλάδος, «το βακτήριο της λεγεωνέλλας χτυπά το κατώτερο αναπνευστικό προκαλώντας μέχρι και πνευμονία. Τα πρώτα συμπτώματα είναι υψηλός πυρετός, βήχας, ρίγος, πονοκέφαλος και αν εξελιχθούν σε πνευμονία παρατηρούνται πόνος και δύσπνοια. Η θεραπεία είναι αντιβιοτική αγωγή που χορηγείται για διάρκεια δέκα έως δεκαπέντε ημερών».

Η λοίμωξη μεταδίδεται μέσω της εισπνοής σταγονιδίων μολυσμένου νερού ή ατμών. Το βακτήριο επιβιώνει σε λίμνες, ποτάμια, air condition, βρύσες, spa, τζακούζι και πισίνες. Γι’ αυτόν το λόγο δεν πρέπει να καταπίνετε το νερό της πισίνας και, αφού βγείτε από αυτή, μην ξεχνάτε να κάνετε ντους.

3. Γαστρεντερίτιδα

Μπορεί το αλάτι της θάλασσας να θεωρείται αντισηπτικό, αλλά καλύτερα να αποφύγετε τις γαργάρες με αγνώστου ποιότητας νερό. Το τελευταίο ενδέχεται να περιέχει πολλά βακτήρια, με αποτέλεσμα να νιώσετε ανακάτεμα στο στομάχι, ναυτία και να εμφανίσετε εμετούς και διάρροια ακόμα και δύο μέρες έως δύο εβδομάδες μετά το μπάνιο. Όπως τονίζει ο γαστρεντερολόγος Παναγιώτης Σφήκας, «τα συμπτώματα της γαστρεντερίτιδας δεν είναι τόσο συχνά εξαιτίας της επαφής με τη θάλασσα, αλλά μπορεί κάποιος που κολυμπά σε νερό με μικρόβια, όπως τα κολοβακτηρίδια, να παρουσιάσει εμετό και διάρροια. Συνήθως το πρόβλημα υποχωρεί από μόνο του μέσα σε τρεις μέρες, αλλά αν επιμένει, συστήνουμε αντιβίωση». Σύμφωνα με μελέτες, η λήψη άφθονων υγρών και γιαουρτιού μειώνει τη διάρκεια των συμπτωμάτων.

SOS: Τι να προσέχετε σε μια παραλία

Ποια νερά θεωρούνται καθαρά για να κολυμπήσετε; Η Αναστασία Μήλιου, υπεύθυνη επιστημονικής έρευνας, υδροβιολόγος στο Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος», επισημαίνει τα εξής:

1. Προτιμήστε παραλίες οι οποίες βρίσκονται μακριά από αστικά κέντρα, χωματερές, κατοικημένες περιοχές και απορροές ποταμών ή ρεμάτων που τις διαπερνούν.

2. Αποφύγετε θάλασσες με πράσινα φύκια (με γλιστερή υφή) γιατί αποτελούν δείκτη ρύπανσης. Μοιάζουν με βρύα και βρίσκονται στα ρηχά νερά, κυρίως πάνω στα βράχια. Έχουν σχηματιστεί από λύματα, βόθρους, βιολογικό καθαρισμό που δεν λειτουργεί σωστά ή από λιπάσματα.

3. Αναζητήστε τα θαλάσσια λιβάδια Ποσειδωνίας (τα λεγόμενα δάση της θάλασσας), γιατί αποτελούν δείκτη για την καθαρότητα μιας ακτής. Οι πυκνές φυκιάδες ή τα ξερά φύλλα τους είναι η ιδανική περιοχή για την αναπαραγωγή ενός μεγάλου αριθμού ψαριών και ασπόνδυλων.

4. Δίπλα σε μια καθαρή ακτή είναι πιο πιθανό να υπάρχει και μια εξίσου καθαρή θάλασσα.

5. Αποφύγετε μικρούς κολπίσκους με πολλά σκάφη αναψυχής. Είκοσι πέντε τέτοια σκάφη αντιστοιχούν σε είκοσι πέντε έως πενήντα τουαλέτες, από τις οποίες ελάχιστες είναι χημικές ή έχουν δεξαμενή συγκράτησης λυμάτων.

6. Με κατάλληλη καθοδήγηση μπορείτε να συγκεντρώνετε δείγματα νερού και να τα στέλνετε για ανάλυση είτε στο Εργαστήριο του «Αρχιπελάγους», είτε σε άλλα εργαστήρια.

Πηγή