Η ιδιαίτερη παράσταση "Ραμόνα travel -Η γη της καλοσύνης" του Γιάννη Σκουρλέτη, πήρε λόγω ζήτησης, παράταση για σήμερα Σάββατο, στην αποθήκη της Πειραιώς 260, του Φεστιβάλ Αθηνών.
Η Ραμόνα της ομάδας Bijoux de Kant, με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη στον ομώνυμο ρόλο, κλείνει το μάτι στην Μπλανς Ντυμπουά του μυθικού "Λεωφορείο ο πόθος" του Τενεσί Γουίλιαμς, και στη "Στέλλα" του Μιχάλη Κακογιάννη, χωρίς να έχει το ίδιο τέλος με εκείνες.
Το ταξίδι της κεντρικής ηρωίδας, μιας λαϊκής κοπέλας από το Διδυμότειχο που τόσκασε από το χωριό της και γυρίζει στα σκυλάδικα της Εθνικής οδού, έχει να κάνει με την επιστροφή από την ματαίωση και την ερειπωμένη ζωή, σε ένα νέο, φρέσκο ξεκίνημα αθωότητας, όπως υπονοεί και ο τίτλος.
Πρόκειται για το δεύτερο έργο της ποιήτριας Γλυκερίας Μπασδέκη, που έγραψε για την Bijoux de Kant μετά το επιτυχημένο "Στέλλα travel: η γη της απαγγελίας". Και είναι η δεύτερη συνεργασία της Καρυοφυλλιάς Καραμπέτη με την ομάδα του σκηνοθέτη, εικαστικού Γιάννη Σκουρλέτη, μετά τον "Πολιτισμό: μια κοσμική τραγωδία", του Δημήτρη Δημητριάδη, πέρσι στο Ιδρυμα Κακογιάννη.
"Αν η τέχνη μου δεν ήταν και βιοποριστικό επάγγελμα θα έκανα μόνο πειραματικό θέατρο" λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η σπουδαία ηθοποιός, γνωστή για τη συνέπεια των καλλιτεχνικών της επιλογών και τη στάση ζωής της. Μια στάση πολιτική, συμπληρώνει η ίδια. "Επειδή σε τόσο δύσκολους καιρούς κάνουμε πράγματα για την ψυχή μας και για τον κόσμο, ανεξάρτητα αν το αντέχει η τσέπη μας"
Επειδή έχετε συνεχώς δουλειά, την κρίση την βιώνετε;
Απ. "Το επάγγελμά μας δεν αμείβεται. Φυσικά και ζούμε την κρίση στο πετσί μας. Παίζουμε χωρίς επιχορήγηση, ούτε χορηγία, παρά με ελάχιστα έσοδα επί των εισιτηρίων που τα μοιραζόμαστε όχι μόνο οι ηθοποιοί αλλά όλοι οι συντελεστές. Θα μπορούσα να το αποφύγω, να είμαι σε ένα κεντρικό θέατρο, με καλύτερους οικονομικούς όρους. Αλλά είναι επιλογή μου και εννοείται πως δεν το μετανιώνω. Μου δίνει τεράστια χαρά να είμαι με αυτή την πρωτοποριακή ομάδα, να μιλάμε με αυτό το ποιητικό έργο για την ανάγκη της επιστροφής σε μια γνήσια λαϊκότητα, ελληνική και βαλκανική".
Πού αρχίζει και που τελειώνει η ομοιότητα της Ραμόνα με την Μπλανς και τη Στέλλα;
Απ. "Μόνο η αφετηρία έχει ομοιότητες με το "Λεωφορείο ο Πόθος" κατά τα άλλα το έργο είναι πολύ διαφορετικό. Η Στέλλα (Λένα Δροσάκη), η αδελφή της Ραμόνα είναι παντρεμένη με Βούλγαρο μετανάστη (Κρις Ραντάνοφ),ο οποίος έχει στο παρελθόν βιάσει τη Ραμόνα. Όταν εκείνη επιστρέφει με το τέταρτο πρόσωπο της ιστορίας, το νεαρό Αλβανό εραστή της (Δημήτρης Μοθωναίος) θα γίνει μέσα σε μια βραδιά η αποκάλυψη του παρελθόντος, η σύγκρουση και ένα θαύμα. Γιατί η Ραμόνα είναι μια γυναίκα που από μικρή επικοινωνεί με τα πνεύματα και τα φαντάσματα της Ιστορίας, τους εφιάλτες... Στο έργο υπάρχει η ελληνική παράδοση, ο παγανισμός, οι μαγκανίες. Και η ανάγκη να γκρεμιστεί ο παλιός κόσμος,να ξαναχτιστεί στα ερείπια κάτι νέο".
'Εχουν περάσει επτά χρόνια από την τελευταία φορά που εμφανιστήκατε στην τηλεόραση, στη σειρά «Τελευταία παράσταση», ερμηνεύοντας την Έλλη Λαμπέτη σε ώριμη ηλικία. Θα συμμετείχατε σε μια τηλεοπτική παραγωγή ή το τηλεοπτικό τοπίο δεν ενδιαφέρεται για ποιοτικές σειρές;
Απ." Το θέμα είναι ότι αυτές έτσι κι αλλιώς ήταν σπάνιες. Γίνονταν σε πολύ μικρά ποσοστά σε σχέση με την ευρύτερη τηλεοπτική παραγωγή. Προσωπικά, τις παλαιότερες εποχές έκανα μία καλή σειρά κάθε τρία με τέσσερα χρόνια. Τηλεοπτικές μεταφορές λογοτεχνίας, συνεργαζόμουν με τον Κουτσομύτη κ.ά. Εάν η κρίση κάποια στιγμή επιτρέψει να ξαναγίνει τηλεόραση με τέτοιους όρους, θα το σκεφτόμουν".
Κι από τον κινηματογράφο έχετε λείψει αρκετά χρόνια. Επανέρχεστε με την ταινία του Πέτρου Σεβαστίκογλου «Electra», η οποία μόλις ολοκληρώθηκε. Μια σύγχρονη παραλλαγή του μύθου της Ηλέκτρας, που εκτυλίσσεται στην Αφρική. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία σας στη Σενεγάλη, στα γυρίσματα;
"Πολύ δυνατή. Εγώ υποδύομαι στην ταινία την Κλυταιμνήστρα. Τα γυρίσματα έγιναν σε χωριό βόρεια του Ντακάρ, όπου μέναμε σε κοινότητα Αφρικανών. Κατεβήκαμε στη Σενεγάλη μόνο τρία άτομα, ο Πέτρος (Σεβαστίκογλου) έκανε τα πάντα, φωτογραφία, ήχο, σκηνοθεσία. Εξαιρετικές εικόνες, εντελώς αυθεντικές. Διασχίζοντας την χώρα, διαπιστώνουμε ότι η μητέρα Αφρική, έχει γίνει ο σκουπιδότοπος της Ευρώπης".
Τι πιστεύετε για τη σημερινή Ευρώπη;
"Ο δυτικός κόσμος και ουσιαστικά οι πλούσιες χώρες της Ευρώπης, κατ' εξοχήν η Γερμανία, ενδιαφέρονται για τα δικά τους συμφέρονται σε βάρος των λαών του Νότου. Όχι μόνο σε βάρος της Ελλάδας αλλά και της Ισπανίας, Ιταλίας, Πορτογαλίας. Η Ελλάδα υπήρξε η "Ιφιγένεια " που θυσιάστηκε στον βωμό της δικής τους ευμάρειας. Σαφώς και η Ελλάδα φέρει ευθύνες, οι πολιτικοί μας δεν ήταν άξιοι να χειριστούν αυτές τις καταστάσεις, οι ίδιοι έδωσαν πρώτοι το παράδειγμα της διαφθοράς αλλά πιστεύω είναι κυρίως παιχνίδια κερδοσκοπικά των αγορών. Ακούμε συνέχεια αυτούς τους όρους. Τους μάθαμε χωρίς να τους καταλαβαίνουμε".
0 σχόλια: