Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

Γκέι μπαμπάδες και άλλες ιστορίες

Το μόνο πράγμα που μπορεί να τραυματίσει ένα παιδί, είναι τα σχόλια όσων πιστεύουν πως η αγάπη έχει φύλο.

Για άλλη μια φορά, κέρδισε τον απόλυτο σεβασμό μου –για τον Φώτη Σεργουλόπουλο λέω. Μου άρεσε και τον χειροκρότησα, όταν έκανε γνωστό- με ήσυχη αξιοπρέπεια, χωρίς φανφάρες, κόλπα ή μελό απολογίες πως είναι γκέι, αποδεχόμενος απλώς την ανάγκη να είναι ο εαυτός του και να ζει (δημόσια και ιδιωτικά) την αλήθειά του.

Του έβγαλα το καπέλο, τώρα που πήρε το ρίσκο να διεκδικήσει αυτό που –φυσιολογικά– θα του στερούσε η επιλογή της σεξουαλικότητάς του: το δώρο της πατρότητας.

«Δώρο», δηλαδή, το λέω εγώ. Και χαρά και ευλογία και προνόμιο. Άλλος, μπορεί να το θεωρεί κούραση, βάρος, ατύχημα, έξοδα κι ένα τσουβάλι υποχρεώσεις. Διαφέρουν οι εκτιμήσεις όσο διαφέρουν και οι πατεράδες.

Προσωπικά, για χρόνια πολλά θεωρούσα – χαζά - περίπου δεδομένο πως οι γκέι δεν γίνονται μπαμπάδες. Το να είσαι γκέι, φάνταζε μια «εξωτική», τολμηρή, αντισυμβατική επιλογή από μόνη της – άρα γιατί να θέλει κανείς να την «σιδερώσει», να την τακτοποιήσει και να την στριμώξει σε κάτι παλιακά, μικροαστικά στερεότυπα, όπως είναι π.χ. ο γάμος και η οικογένεια;

Νομίζω πως με τα χρόνια κατάλαβα – και δέχτηκα - πως οι άνθρωποι, γκέι ή στρέιτ, διαφέρουμε συγκλονιστικά μες στο πλαίσιο των απολύτως στοιχειωδών αναγκών μας

Προφανώς, όλοι μας χρειαζόμαστε υγεία, αγάπη, οικονομική ή άλλη ασφάλεια, όμως ο τρόπος που την επιδιώκουμε διαφέρει. Συνεπώς το να λες πως ένας γκέι δεν θέλει, δεν μπορεί ή δεν είναι κατάλληλος να γίνει πατέρας, είναι το ίδιο ανόητο με το να πιστεύεις πως όλοι οι στρέιτ είναι λευκοί, όλες οι ξανθές είναι χαζές ή όλοι οι Έλληνες τρώνε φέτα με καρπούζι. Στερεότυπο.

Ως προς το αν «θα βγει φυσιολογικό το παιδί του Φώτη», ή οποιουδήποτε άλλου γκέι, στρέιτ, «φυσιολογικού», ελλειμματικού, διαταραγμένου, υστερικού, αλκοολικού κ.λπ γονιού που μεγαλώνει μόνος του ένα παιδί, η απάντηση είναι απλή : κανείς δεν ξέρει στ’αλήθεια (.σ.σ. πόσο δίκιο έχεις αγαπητέ Dimitris Tsakoumis στο yupiii.gr), όμως η επιστήμη μας δίνει πια μερικά πολύ καλά hints.

Yπάρχει για παράδειγμα, αυτή η σοβαρή, πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου της Μασσαχουσέτης, που λέει πως τα παιδιά επηρεάζονται περισσότερο από τη σχέση των γονιών τους παρά από τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους.

Για την ακρίβεια, οι ερευνητές συνέκριναν 104 οικογένειας - 50 απ’αυτές είχαν «κανονικούς» ετεροφυλόφιλους γονείς, στις 29 ο πατέρας ήταν ομοφυλόφιλος και στις 25, η μητέρα – ως προς το πόσο ευτυχισμένα και «λειτουργικά» ήταν τα παιδιά που μεγάλωναν μέσα σ’αυτές. (σ.σ..Πρακτικά, δεν ξέρω αν γίνεται αυτό, ή αν υπάρχει κάποιος «μετρητής» ευτυχίας και λειτουργικότητας, αλλά οι Αμερικάνοι κάτι θα ξέρουν περισσότερο, ιδίως αφού 2.000.000 απ’αυτούς μεγαλώνουν τα παιδιά τους μόνοι τους….)

Τέλος πάντων, το απίθανο συμπέρασμα που προέκυψε από την έρευνα είναι πως πιο ευτυχισμένα, ευγενικά και καλόβολα ήταν τα παιδιά, που, ομοίως, είχαν γονείς χαρούμενους ή έστω λιγότερο εκνευρισμένους ως προς το κομμάτι της «φροντίδας» τους που είχαν αναλάβει – αν ας πούμε ο μπαμπάς σου πρέπει να βάζει το τσουκάλι στη φωτιά κάθε μεσημέρι και η μαμά να σε βοηθάει μετά με τα κλάσματα (και δεν τους αρέσει και είναι και οι δυό μες στα νεύρα όλη μέρα), το πιθανότερο είναι ότι ένα θεματάκι επιθετικότητας θα το τσιμπήσεις.

Άλλες έρευνες, πάλι, λένε πως τα παιδιά επηρεάζονται εξίσου από τη σχέση που αναπτύσσουν με τον κάθε γονιό ξεχωριστά, το αίσθημα επάρκειας, ασφάλειας, οικονομικής και κοινωνικής σταθερότητας της οικογένειας – αλλά όχι από το αν π.χ. μεγαλώνουν με δυό μπαμπάδες ή δυό μαμάδες

Τες πα, όλα αυτά μπορεί να είναι έτσι ή κάπως έτσι– έτσι κι αλλιώς το θέμα της πατροτητο-μητρότητας ή της σεξουαλικότητας των παιδιών σε συνάρτηση με κείνη των γονιών τους, είναι απέραντο και είναι στο κέντρο μιας μεγάλης συζήτησης και στις δυό πλευρές του Ατλαντικού.

Στο τέλος τέλος, ας δεχτούμε πως το μόνο πράγμα που μπορεί σίγουρα να τραυματίσει ένα παιδί, είναι οι διακρίσεις, η άγνοια, η ειρωνεία και τα τσουχτερά σχόλια όσων πιστεύουν πως η αγάπη μπορεί να έχει φύλο…

Ημερομηνία δημοσίευσης :30 Νοε 2013

Πηγή