Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

Mick Jagger: Η Αυτού Μεγαλειότης παίρνει και πάλι τους δρόμους

Αυτή η αστείρευτη σχέση αγάπης/μίσους μεταξύ του Μικ Τζάγκερ και Κιθ Ρίτσαρντς -που είναι το συνεκτικό υλικό για να κρατάει αυτό το γκρουπ ενωμένο- λειτουργεί και πάλι κανονικά και οι Rolling Stones είναι έτοιμοι, μετά από μερικές «εμφανίσεις-προθέρμανση» να ξαναβγούν στον δρόμο για να γιορτάσουν τα 50 τους χρόνια.

Μία ολόκληρη ζωή (πραγματικά και μεταφορικά) ή καλύτερα δεκάδες, εκατοντάδες ζωές περιλαμβάνει ο βίος και η πολιτεία αυτού του σπουδαίου ροκ συγκροτήματος που με τον τρόπο του, με τον ήχο του, με το στιλ του άλλαξε τον ρου της ροκ ιστορίας.

Τι κι αν όλοι τους είναι πια κοντά στα 70, τι κι αν είναι τόσο πολύ πλούσιοι που δεν χρειάζεται να κουνήσουν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι, όχι μόνο για τους ίδιους αλλά ούτε για τα παιδιά και τα εγγόνια τους, τι κι αν τα 'χουν κάνει και τα ΄χουν δει όλα πάρα πολλές φορές, τόσο που το συναρπαστικό γίνεται καθημερινότητα; On the road again γιατί αυτό είναι κι αυτό ξέρουν να κάνουν κι αν το σταματήσουν τώρα (πια), ξέρουν και οι ίδιοι πως θα μαραζώσουν και θα πεθάνουν σε λίγο καιρό. Ροκάρουν κι αυτό τους κρατάει στη ζωή.

Όλοι μαζί κι ο καθένας ξεχωριστά είναι μία μυθιστορηματική ιστορία και δεν είναι τυχαίο πως έχουν γίνει αφορμή για ταινίες, για ντοκιμαντέρ για βιογραφίες και αυτοβιογραφίες.

Οι Rolling Stones κατόρθωσαν να μακροημερεύσουν γιατί έχουν την ιδανική δομή (εκτός από το συνεκτικό υλικό που είπαμε παραπάνω): Ένα rhythm section σιωπηλό, αποτελεσματικό, συνεπές που παίζει σαν μετρονόμος, έναν κιθαρίστα λιτό, ικανό, που δεν κάνει τίποτα παραπάνω απ' ότι χρειάζεται και τίποτα λιγότερο απ' ότι πρέπει και έναν frontman που μπορεί ακόμη και χοροπηδάει σαν καλικάτζαρος και τροφοδοτεί με ενέργεια όλη τη μπάντα. Το τέλειο ροκ συγκρότημα.

Θα μπορούσαν για τον καθένα τους να γραφτούν βιβλία, όπως κι έχει γίνει άλλωστε, οπότε για να φωτίσουμε κάπως τον Μικ Τζάγκερ, που είναι πάλι έτοιμος να διασχίσει την Αμερική και την Ευρώπη χοροπηδώντας, ας περιοριστούμε στα λόγια του αλλά και στα λόγια των άλλων γι' αυτόν:

* Καλύτερα να πεθάνω παρά να φτάσω στα 45 και να τραγουδάω ακόμη το: «Satisfaction»
* Είμαι ένα από τα καλύτερα προϊόντα που έχει η Αγγλία. Εγώ και η βασίλισσα.
* Πολλοί φίλοι μου σκοτώθηκαν σε τροχαία ή αεροπορικά δυστυχήματα καθώς και από υπερβολική δόση. Αυτό μου έγινε μάθημα. Αποφεύγω πάντα να οδηγώ όταν παίρνω υπερβολική δόση στη διάρκεια μιας πτήσης.
* Ο Μικ; Είναι όλοι τους πολύ καλά παιδιά (Κιθ Ρίτσαρντς)
* Από τότε που τον πρωτοσυνάντησα κατάλαβα πως ο Μικ ήταν ερωτευμένος με τον Κιθ. Κι ακόμη είναι. (Ανίτα Πάλεμπεργκ)
* Ο Μικ έχει μία δόση από το σύνδρομο του Πήτερ Παν (Κιθ Ρίτσαρντς)
* Στην πραγματικότητα ο Μικ είναι το σόου. Εμείς απλώς τον σαπορτάρουμε κι αν ο ήχος δεν είναι καλός, ο Μικ δεν θα χορέψει καλά (Τσάρλι Γουατς)
* Αρχές της δεκαετίας του '80. Ο Μικ έχει γίνει ανυπόφορος. Τότε ήταν που του βγάλαμε το παρατσούκλι Μπρέντα ή Αυτού Μεγαλειότης ή απλώς Μαντάμ... Γι' αυτόν το συγκρότημα ήταν: Ο Μικ Τζάγκερ και οι άλλοι... Ο Μικ είχε πολύ μεγάλες ιδέες. Κάθε βασικός τραγουδιστής σε ένα γκρουπ τις έχει. Είναι μία κοινή πάθηση που ονομάζεται: ΣΚΤ, Σύνδρομο Κορυφαίου Τραγουδιστή (Κιθ Ρίτσαρντς)

Πηγη