Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

ParaNorman, Μια Μεταφυσική Ιστορία

Απίστευτη καλλιτεχνική δουλειά, πραγματικό χάρμα οφθαλμών, αλλά με ένα σενάριο που δεν ξέρει τι είναι –παρωδία ζομπιταινιών του ’80 ή η γνωστή κατήχηση μέσω κινούμενου σχεδίου;

Κατ’αρχάς, δεν νομίζω ότι ένα παιδί, 9-10 χρόνων, θα δει αυτήν την ταινία και θα γουστάρει. Πρώτον, όλα αυτά τα τρομακτικά με τα ζόμπι (που τα βλέπουμε –εξαιρετικά καλοφτιαγμένα, βέβαια– να περιφέρονται σερνάμενα στην πόλη), με τα φαντάσματα, με τους 11χρονους ήρωες (όπως ο πρωταγωνιστής Νόρμαν, το φρικιό που συνομιλεί με τους νεκρούς) να δείχνουν έντονα σημάδια τρόμου στο ξύπνημα της μάγισσας, είναι σκιαχτικά για τα μικρά. Κατά δεύτερον, όπως το συνηθίζουν οι παιδικές ταινίες των τελευταίων μπόλικων ετών, το φιλμ σερβίρει διάφορα εσωτερικά αστεία, κλεισίματα του ματιού και κωμικές αναγωγές σε εμβληματικές ταινίες και χούγια των ταινιών τρόμου/ ζόμπι/ φαντασίας, τα οποία φυσικά στα δικαίως αδαή 10χρονα απλώς πάνε στράφι. Και, βέβαια, υπάρχει και το morale της υπόθεσης• που είναι αφενός οτι πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους φόβους μας, και αφετέρου πως πρέπει να αποδεχόμαστε τη διαφορετικότητα του άλλου. Καθότι, αυτός ο τόσο ανάδελφος άλλος μπορεί και να μας σώσει από την κατάρα μιας ανήλικης μάγισσας, ας πούμε, που καταδικάστηκε και κάηκε στην πυρά τον 18ο αιώνα. Να, σαν τον μικρούλη Νόρμαν, που εξακολουθεί να κάνει παρέα με την νεκρή γιαγιά του (υπέροχη φιγούρα η γιαγιά, όπως και όλες τους) και να βλέπει μπροστά του κάθε νεκρό πλάσμα εν είδει φαντάσματος. Τελικά, ο Νόρμαν με την αρωγή της έφηβης, hype αδελφής του και τριών αγοριών θα σώσει την πόλη και θα κερδίσει την εκτίμηση γειτόνων και συμμαθητών του που μέχρι χτες τον λοιδωρούσαν.

Τέλος πάντων, αν οι σεναριακοί στόχοι της ταινίας ήταν πιο σαφείς –θα γελάσουμε; Να τρομάξουμε; Κάνει πλάκα;– και, μεταξύ μας, είχε και λίγους ακόμη πόντους βάθους, θα είχαμε μια πολύ καλή ταινία. Διότι σε καλλιτεχνικό επίπεδο, αυτό που βλέπουν τα μάτια σου, σε γκριμάτσες, αρτιστίκ πλάνα αντικειμένων και ηρώων, σε χρώματα, γωνίες λήψης και κινήσεις είναι όντως εξαιρετικά. Και παρεμπιπτόντως, αυτό που συμβαίνει επί της οθόνης υπηρετείται από κούκλες• δεκάδες για κάθε πρωταγωνιστή –μόνο για να αποτυπωθούν όλες οι εκφράσεις των προσώπων, οι 60 κουκλοκατασκευαστές της παραγωγής έφτιαξαν τελικά πάνω από 31.000 πρόσωπα για τους 61 χαρακτήρες που εμφανίζονται στην ταινία. Οι περί την εικόνα βιοποριζόμενοι, να πάνε να την δούν οπωσδήποτε. Αλλά, χωρίς τα (μικρά) παιδιά τους.