Οδηγίες επιβίωσης για μάνες μηχανόβιων

Ό,τι γράφω είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ, βιωματική εμπειρία.

Το Παιδί μου, έξι μήνες πριν, ανακοίνωσε ότι θα πάρει μηχανή.

Όταν γράφω "ανακοίνωσε ", ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕ. Ούτε ρώτησε, ούτε το διαπραγματεύτηκε, ούτε ζήτησε χρήματα.

ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΝ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΩΣ ΜΑΝΕΣ

ΠΙΘΑΝΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ
Απειλές. Εικονικές κρίσεις καρδιάς. Παρακλήσεις. Ταξίματα του στυλ "αν δεν πάρεις μηχανή θα χρεωθώ για να σου πάρω αμάξι", "θα σου κάνω γονική παροχή το εξοχικό". Υποσχέσεις για ραντεβού: "Πάρε μηχανή και θα με ξαναδείς στον τάφο μου". Σύγκληση έκτακτου οικογενειακού συμβουλίου. Συμμετέχοντες: Ο πατέρας του μηχανόβιου, οι θείοι, τα πρώτα ξαδέρφια, ένα οικογενειακός φίλος πρώην μηχανόβιος που μετά απο ατύχημα, πέρασε έξι μήνες με "καρφιά" στο ΚΑΤ.
(Οι πιθανότητες επιτυχίας αυτής της μάζωξης είναι τόσο πιθανή όσο και η τελευταία συνάντηση των πολιτικών αρχηγών που έγινε πάνω στην έκλειψη στους Διδύμους). Τις περισσότερες φορές προκύπτει να "ξεκληριστεί " το σόι, ενώ οι γεννήτορες του μηχανόβιου ή του υποψήφιου μηχανόβιου, αν δεν έχουν χωρίσει μέχρι εκείνη την στιγμή, η συμβίωσή τους κυριολεκτικά να ακροβατεί σε μια πετονιά.
ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ (της μάνας)
Όταν αποτυχγάνει η διπλωματία αρχίζει το αντάρτικο....Μερικές μάνες βρίσκουν άκρες με τον "υπόκοσμο". Έχει συμβεί πιστέψτε με. Διαμορφώνουν "κονέ" με ένα στόχο. Να κλαπεί η μηχανή την επόμενη νύχτα που θα παρκάρει στο γκαράζ.
Εισαγωγή έκτακτη της μάνας σε ιατρικό κέντρο!
Καρδιακό επεισόδιο, της μάνας, στο οικογενειακό κυριακάτικο τραπέζι μπροστά στην γιαγιά!
Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ Ο ΚΥΒΟΣ ΕΡΡΙΦΘΗ
Το αγόρι σας ακόμη και αν δεν έχει αγοράσει μηχανή, έχει ανέβει ως συνοδηγός, έχει οδηγήσει χωρίς να το ξέρετε, έχει βρει τις άκρες του για την απόκτηση της και οποιαδήποτε ακραία συμπεριφορά θα έχει ένα αποτέλεσμα. ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΨΟΥΡΑ του για ΕΚΕΙΝΗ.
Έχω καταλάβει στην ζωή μου, ότι ένας άντρας μπορεί ακόμη και την γυναίκα του να "δανείσει" αλλά την μηχανή του ποτέ. Η σχέση είναι δραματικά ερωτική ...
ΠΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑ
Στην αρχή κουφάθηκα! Ακριβώς όπως το γράφω. Δεν αντέδρασα γιατί ΔΕΝ άκουγα. Τέτοιο σοκ. Η ακοή επανήλθε μετά από μερικές ώρες. Στην ερώτηση του, για το ποιά είναι η γνώμη μου, είπα φυσικά ότι είμαι χρεωκοπημένη και ότι δεν υπάρχει φράγκο...Με πήρε τρυφερά απο τον ώμο και μου είπε "Μάνα τα έχω μαζέψει όλα ...απλώς αν βάλετε κάτι παραπάνω με τον πατέρα θα πάρω μια καινούργια που είναι και πιο ασφαλή ..Για δες, την Suzuki ή την BMW;" Συνειδητοποίησα τα κυβικά .."Γάτες" μου τρώγανε τα σωθικά! Πήρα ένα δραματικό ύφος και μπασάροντας την φωνή μου είπα "Ξέρεις πως νοιώθω με αυτό που μου λες" ..

"Και εγώ όταν ανέβαινες σε μηχανές ανησυχούσα αλλά και εσύ και ο πατέρας οδηγείτε απο τα 18 σας" ....Αλήθεια έλεγε. Να λοιπόν που η μάνα μου επιβεβαιώνεται. "Θα σου κάνει το παιδί σου ό,τι κάνεις σε μένα". Βαρούσα την πόρτα και έφευγα. Χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου πάνω σε μηχανή, είτε στην θέση του οδηγού είτε στην θέση του συνοδηγού, με κράνος και χωρίς κράνος...Όσο για τις "χύμες"; Και σε γαρμπίλι πέσαμε και σε λάδια, και ένα κοράκι μας έκανε επίθεση κάποτε στα Κύθηρα και στην πλατεία Κολωνακίου σωριάστηκα, και πατερίτσες κράτησα και ξανανέβηκα και ταξίδι πήγα....

Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΨΥΧΙΑΤΡΟΥ
Επειδή εγώ δεν γράφω ποτέ ψέμματα, ταράχτηκα τόσο που πήγα σε ειδικό. Μάλιστα πήγα. "Γιατρέ μου δεν είμαι καλά ο γιός μου παίρνει μηχανή"...Θυμάμαι ότι με κοίταξε συμπαθητικά. "Ως γονιός σας καταλαβαίνω, ως γιατρός έχω να σας πω ότι στατιστικά τα πιο άσχημα ατυχήματα γίνονται μέσα στο σπίτι". Αφού συνταγογραφήθηκα, έφυγα με τις σκέψεις να χορεύουν τσιφτετέλι...Λίγες μέρες αργότερα έδειχνα χαρούμενη βλέποντας την καινούργια ωραιότατη μηχανή στο γκαράζ...
ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΡΩΙΝΟ
Αν και άυπνη, πήρα ένα κολλητό μηχανόβιο και μαζί με το παιδί μου πήγαμε όλοι μαζί παρέα για να του πάρω δώρο το πιο ασφαλές κράνος που κυκλοφορεί στην αγορά. Το φόρεσε, το δοκίμασε, μάθαμε τις προδιαγραφές, <ξηλώθηκα> αλλά το ΚΡΑΝΟΣ είναι το πρώτο αξεσουάρ που μια μάνα ή ένας πατέρας οφείλει να αγοράσει. Φυσικά δεν σταματάμε εκεί..Κινητοποιείται το σόι και αγοράζονται, μπουφάν, παντελόνια, μπότες, γάντια, ολόκληρη η στολή του αστροναύτη δηλαδή.
Κορίτσια την μηχανή αν δεν την αγοράσει, θα την καβαλήσει. Οποιαδήποτε ακραία αντίδραση, είναι αναποτελεσματική. Ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο, αλλά αντιμετωπίζεται. 1) Σκεφτείτε τον κόσμο όταν είσασταν 22 χρονών 2) Σκεφτείτε τι θα θέλατε να ακούσετε απο την μάνα σας και τον πατέρας σας , για να αποκτούσατε εμπιστοσύνη στον εαυτό σας και 3) θυμηθείτε την παροιμία που θέλει <όποιον του μέλλει να πνιγεί, ποτέ του δεν πεθαίνει>.
ΠΡΟΤΕΙΝΩ: Να σας κάνει μια βόλτα. Από την θέση του συνοδηγού και αν είναι ταξιδιάρα η μηχανή, φτάνεις ακόμη και να χαίρεσαι ...

Νανά Παλαιτσάκη
npalai@mylady.gr

Οδηγίες επιβίωσης για μάνες μηχανόβιων