Επιφυλακτικοί στις σχέσεις τους με τους συνανθρώπους τους εμφανίζονται οι Ελληνες σύμφωνα με τα στοιχεία του 4ου γύρου της Ευρωπαϊκής Κοινωνικής Ερευνας (ΕSS), που στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε από το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) και ολοκληρώθηκε το 2009.
Μάλιστα, είναι με σημαντική απόκλιση επιφυλακτικοί σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο των χωρών που συμμετείχαν σε αντίστοιχες έρευνες το 2003 και το 2005. Μιλώντας στα «ΝΕΑ» ο διευθυντής του Ινστιτούτου Αστικής και Αγροτικής Κοινωνιολογίας στο ΕΚΚΕ κ. Θωμάς Μαλούτας τόνισε ότι στην Αθήνα οι πολίτες δεν αλλάζουν συχνά σπίτι όπως συμβαίνει σε άλλες μεγαλουπόλεις. Αυτό διευκολύνει τη διατήρηση του κοινωνικού ιστού. Ομως παράλληλα δεν πρέπει να ξεχνάμε, λέει, ότι μία μεγαλούπολη δέχεται συνεχώς νέους κατοίκους ή μετανάστες. Προσθέτει δε πως «η δομή της ζωής σε διαμερίσματα δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να μη γνωρίζει κανείς τον διπλανό του.
Ο κ. Τσαγκαράτος και ο κ. Αλέξιος Καραγιώργος δεν μένουν στην ίδια πολυκατοικία. Η απόσταση που τους χωρίζει είναι... τέσσερις πολυκατοικίες. Τους ενώνει όμως το ενδιαφέρον για τα κοινά, για τη βελτίωση των συνθηκών στη γειτονιά τους. Συναντιούνται συχνά στα γραφεία του αθλητικού- πολιτιστικού συλλόγου «Πήγασος Ν. Κόσμου» στο νούμερο 42 της Ευστρατίου Πίσσα.
Συζητούν με άλλους κατοίκους για τα προβλήματα της περιοχής. Και όταν έχουν χρόνο, στρώνουν και ένα μικρό τραπέζι με μεζέδες. Αυτή είναι η νέα γειτονιά! Οι ελεύθεροι χώροι και οι αλάνες όπου παλαιότερα συναντιούνταν οι γείτονες δεν υπάρχουν. Τώρα όμως τους ενώνουν αυτές οι ελλείψεις.
Υπολογίζεται ότι οι σύλλογοι και οι ομάδες κατοίκων που κινητοποιούνται προκειμένου να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής στις γειτονιές ξεπερνούν τους 40. Μόνο που οι γειτονιές είναι πολλές περισσότερες...
Ο ασφαλιστής Δημήτρης Λάζαρης μένει εδώ και δύο χρόνια με την οικογένειά του σε μία καινούργια πολυκατοικία στο τέρμα της οδού Αιγίου στο Γουδή. Το κτίριο έχει 13 διαμερίσματα. Αυτό σημαίνει ότι ο κ. Λάζαρης γνωρίζει καλά όλους τους ενοίκους και συναναστρέφεται μαζί τους; Η απάντηση δεν είναι η προφανής.
Oπως λέει στα «ΝΕΑ», μία νέα πολυκατοικία 13 διαμερισμάτων δεν έχει καμία σχέση με την παλιά γειτονιά. «Δεν έχω και πολύ ζεστές σχέσεις με τους ενοίκους».
«Οι πολυκατοικίες που χτίζονταν άναρχα και ανεξέλεγκτα σε όλη την Αττική από το ΄60 και μετά “σκότωσαν” την παλιά γειτονιά», πιστεύουν οι περισσότεροι Αθηναίοι. Προσθέτουν ότι τη χαριστική βολή την έδωσαν τα εξαντλητικά ωράρια εργασίας, η τσιμεντοποίηση- ελάχιστοι οι κοινόχρηστοι χώροι για συνάντηση με τους γείτονες- αλλά και η μεγάλη προσέλευση προσφύγων και μεταναστών. Οι περισσότεροι τονίζουν ότι μπορεί να γνωρίζουν τους γείτονές τους που μένουν στην ίδια πολυκατοικία αλλά δεν διατηρούν φιλικές σχέσεις με όλους. Το πολύ πολύ με δυο- τρεις. Μέχρι εκεί.
«Ξένοι...»
Ο 75χρονος χρυσοχόος Αλέξιος Καραγιώργος κατοικεί από τις αρχές της δεκαετίας του ΄80 σε πολυκατοικία στον Νέο Κόσμο. «Τα πρώτα χρόνια ήξερα τους περισσότερους», λέει. Μία δεκαετία μετά άρχισαν να έρχονται όμως καινούργιοι, ξένοι και άγνωστοι. Ερχονται νέοι που μπορεί να σε συναντήσουν στο ασανσέρ και δεν λένε ούτε καλημέρα», τονίζει. Σήμερα στην πολυκατοικία του, που έχει 17 διαμερίσματα, διατηρεί φιλικές σχέσεις με 4-5 ενοίκους. «Με αυτούς θα πάω να πιω έναν καφέ».
Η ζωγράφος Μαίρη Τριπόδη μεγάλωσε στις προσφυγικές πολυκατοικίες του Νέου Κόσμου. Οπως τονίζει, η γειτονιά της δεν έχει καμία σχέση με αυτή που είχε γνωρίσει στο παρελθόν. Πρόσφυγες κατοικούν και τώρα στην περιοχή αλλά από πολλές διαφορετικές χώρες. «Οχι, δεν νιώθω φόβο. Αυτό που με πειράζει είναι ότι οι ένοικοι αυτών των πολυκατοικιών είναι... κυλιόμενοι. Ερχονται για λίγο καιρό, φεύγουν και έπειτα νοικιάζουν τα σπίτια καινούργιοι. Ετσι, δεν είναι δυνατόν να δημιουργηθούν σταθερές σχέσεις».
Οταν παραστεί ανάγκη πάντως, «ο Ελληνας το έχει μέσα του. Στη δύσκολη στιγμή θα βοηθήσει», όπως λέει ο κ. Λάζαρης, που θυμάται έναν γείτονά του με τον οποίο δεν τα πήγαινε και πολύ καλά, αλλά «ήταν ο πρώτος που έσπευσε να βοηθήσει τον πατέρα μου, σε κάτι που είχε συμβεί».
Πηγη:madata.gr
0 σχόλια: