Στο βιβλίο "Άλλαξε τις σκέψεις σου, άλλαξε τη ζωή σου" της κλινικής ψυχολόγου Gill Eswads που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ, εξηγούνται αναλυτικά πώς οι αρνητικές σκέψεις οδηγούν στις αρρώστιες, πώς το σώμα "μιλά" και τελικά πώς η απαλλαγή από τα παλιά μοτίβα σκέψης μπορεί να θεραπεύσει και να προσελκύσει θετικά γεγονότα.
Τι σημαίνουν οι αρρώστιες;
Οι δερματοπάθειες συχνά αφορούν στην αυτοεκτίμηση και την ταυτότητα, αφού το δέρμα είναι το σημείο συνάντησης του εαυτού με τον έξω κόσμο. Η δυσκοιλιότητα αποτελεί γενικά σημάδι ότι είμαστε προσκολλημένοι στο παρελθόν και αρνούμαστε να το αφήσουμε να φύγει. Ο πόνος στην πλάτη συνήθως προέρχεται από την αίσθηση ότι δεν έχουμε συμπαράσταση. Το πάνω μέρος της πλάτης συνδέεται με το αν νιώθουμε συναισθηματική συμπαράσταση και αν δίνουμε και παίρνουμε ελεύθερα αγάπη.
Η Γκλέντα υπέφερε από έναν μακροχρόνιο πόνο στην πλάτη, που είχε ενεργοποιηθεί από ένα ατύχημα πριν από αρκετά χρόνια. Είχε απευθυνθεί σε διάφορους φυσιοθεραπευτές, αλλά ο πόνος επέμενε. Όταν κάποιος προσπαθεί να θεραπευτεί για πολύ καιρό, υπάρχουν πάντα υποσυνείδητα μπλοκαρίσματα που δεν τον αφήνουν να βελτιωθεί. Πρώτα, η Γκλέντα μαζί με την ψυχοθεραπεύτριά της την Edwards "έψαξε" τις περιστάσεις του αρχικού «ατυχήματος». (Σε τελική ανάλυση, δεν υπάρχουν «ατυχήματα» σε ένα συνειδητό σύμπαν! Τα πάντα έχουν νόημα, και οτιδήποτε έρχεται στη ζωή μας ταιριάζει με τις δονήσεις μας.) Εκείνη την περίοδο, είχε δώσει πρόσφατα τέλος στο γάμο της, αφού ανακάλυψε ότι ο άντρας της είχε αρκετές εξωσυζυγικές σχέσεις. Εκείνος μετακόμισε σε άλλη περιοχή, αρκετές εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά, και η Γκλέντα μεγάλωνε τα παιδιά μόνη της και ένιωθε ότι δεν είχε καμία συμπαράσταση. Και τότε, έπεσε από τη σκάλα του σπιτιού. Ο χρόνιος πόνος στην πλάτη ήταν ένας τρόπος για να ζητήσει βοήθεια και στήριξη, αλλά και ένας τρόπος για να πει θυμωμένα στον πρώην άντρα της «Κοίτα τι μου έκανες! Κοίτα πόσο πολύ υπέφερα!». Η Γκλέντα γέλασε όταν συνειδητοποίησε ότι, προσπαθώντας να εκδικηθεί τον άντρα της, τιμωρούσε επί χρόνια τον εαυτό της.
Στο βιβλίο "Άλλαξε τις σκέψεις σου, άλλαξε τη ζωή σου" της κλινικής ψυχολόγου Gill Eswads που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ, εξηγούνται αναλυτικά πώς οι αρνητικές σκέψεις οδηγούν στις αρρώστιες, πώς το σώμα "μιλά" και τελικά πώς η απαλλαγή από τα παλιά μοτίβα σκέψης μπορεί να θεραπεύσει και να προσελκύσει θετικά γεγονότα
Τα προβλήματα όρασης μπορεί να συνδέονται με κάτι που είδαμε και ήταν δυσάρεστο ή με κάτι που δεν θέλουμε να δούμε τώρα. Μερικοί θεραπευτές ενεργειακής ψυχολογίας έχουν διαπιστώσει ότι συχνά μπορούν να διορθώσουν τα προβλήματα όρασης αποβάλλοντας παλιά τραύματα.
Εξίσου σημαντικό ρόλο παίζει και η πλευρά του σώματος που εμφανίζει το πρόβλημα. Η δεξιά πλευρά του σώματος συνήθως συνδέεται με την αρσενική ενέργεια, τη θέληση και τη δράση, τον εξωτερικό κόσμο, τον πατέρα και τις σχέσεις με τους άντρες. Η αριστερή πλευρά συνδέεται περισσότερο με τη θηλυκή ενέργεια, τον εσωτερικό κόσμο, τη μητέρα και τις σχέσεις με τις γυναίκες. Η δεξιά πλευρά (που συνδέεται με το αριστερό ημισφαίριο) έχει σχέση με την ενεργή προσφορά στους άλλους, ενώ η αριστερή (δεξί ημισφαίριο) έχει σχέση με την ικανότητά μας να δεχτούμε αυτά που μας δίνουν οι άλλοι.
Για κάθε δεδομένο άτομο, η δυναμική της αρρώστιας συχνά είναι πολύπλοκη και πολυεπίπεδη, και ένα λεξικό παθήσεων μπορεί να υπεραπλουστεύει τα πράγματα. Όμως, ένα τέτοιο λεξικό δίνει χρήσιμες κατευθύνσεις.
Συνηθισμένες παθήσεις και βαθύτερα αίτια
Αιματολογικές παθήσεις (π.χ., αναιμία, λευχαιμία, λέμφωμα, φλεβική θρόμβωση) – Συχνά συνδέονται με οικογενειακές συγκρούσεις («δεσμοί αίματος») ή με την ανάγκη ελευθερίας, την ανάγκη να αποκτήσουμε τη δική μας ταυτότητα.
Ακράτεια – Αίσθηση ότι τα συναισθήματά μας είναι εκτός ελέγχου. Έχουμε κουραστεί να συγκρατούμαστε.
Αλλεργίες – Αίσθημα ανασφάλειας. Δεν αποδεχόμαστε τη δύναμή μας. Καταπιεσμένο κλάμα.
Αναιμία – Αίσθηση ότι δεν λαμβάνουμε αγάπη και κάλυψη των συναισθηματικών αναγκών μας. Αίσθηση ότι κάποιος ή κάτι μας στραγγίζει. Έλλειψη εσωτερικής δύναμης για να αντιμετωπίσουμε οικογενειακά προβλήματα.
Άνοια – Απελπισία και αίσθηση ότι είμαστε ανήμποροι. Δεν θέλουμε να συνεχίσουμε να παλεύουμε στη ζωή. Δεν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα. Ανεπίλυτος θυμός. Θέλουμε να πεθάνουμε, αλλά φοβόμαστε το θάνατο.
Αρθρίτιδα – Κριτική του εαυτού και των άλλων. Τελειομανία. Αίσθηση ότι μας βαραίνει κάποιο φορτίο. Θυματοποίηση. Ανελαστικότητα νοοτροπίας-επιλογών.
Άσθμα – Καταπιεσμένη οδύνη και θλίψη. Αίσθηση ασφυξίας (από μια σχέση ή κατάσταση). Αίσθηση ότι δεν μας αξίζει να ζούμε («δεν μας επιτρέπεται καν να αναπνέουμε»).
Αυτιά – Τι δεν θέλουμε να ακούσουμε; Ή τι ακούσαμε που μας τραυμάτισε;
Αυτοάνοσα νοσήματα (π.χ., ρευματοειδής αρθρίτιδα, διαβήτης, λύκος) – Απόγνωση, παραίτηση, αίσθηση ότι είμαστε ανήμποροι. Έλλειψη αυτοαγάπης. Αυτοκριτική και επιθέσεις κατά του εαυτού.
Βήχας – Αντίσταση στην αλλαγή. Επιφυλακτικότητα και δυσπιστία.
Γρίπη – Περιμένουμε το χειρότερο.
Διαβήτης – Χρόνιο σοκ. Κρατάμε μακριά μας τη «γλύκα της ζωής». Καταπιεσμένος θυμός. Βαθιά θλίψη. Λαχτάρα για όσα θα μπορούσαν να είχαν συμβεί. Ελεγχομανία.
Διάρροια – Αίσθηση ότι δεν έχουμε τον έλεγχο. Συμβαίνουν τόσο πολλά που δεν μπορούμε να τα αφομοιώσουμε. Προσπαθούμε να αποβάλουμε κάτι τοξικό.
Διάσειση – Δεν θέλουμε να ξέρουμε κάτι που πρέπει να ακούσουμε. Μπλοκάρουμε νέες ενοράσεις.
Δυσκοιλιότητα – Προσκόλληση στο παρελθόν. Άγχος για την αλλαγή. Άρνηση να αφήσουμε παλιές ιδέες ή καταστάσεις. Δεν εμπιστευόμαστε τη ροή της ζωής.
Εγκεφαλικό – Αντίσταση στην αλλαγή. Αρνητική σκέψη. Δεν υπάρχει αρκετή χαρά στη ζωή.
Έκζεμα – Νιώθουμε εκνευρισμένοι ή απογοητευμένοι. Βαθιά αίσθηση ότι μας έχουν πληγώσει. Παραχωρούμε τη δύναμή μας στους άλλους.
Έλκος – Αίσθηση ότι δεν είμαστε αρκετά ικανοί. Συναισθηματική πίεση και άγχος. Υπερβολική ανησυχία για τις λεπτομέρειες.
Εμβοή – Αρνούμαστε να ακούσουμε την εσωτερική μας φωνή.
Επιληψία – Επιθυμία να το βάλουμε στα πόδια. Φόβος και αγώνας. Αίσθηση ότι μας καταδιώκουν.
Επιπεφυκίτιδα – Απογοήτευση και θυμός. Δεν βλέπουμε τα καλύτερα στοιχεία στους άλλους.
Επιχείλιος έρπης – Θυμός και πικρία. Νιώθουμε ότι πιεζόμαστε ή ότι μας βαραίνει κάποιο φορτίο.
Έρπης – Τύψεις και ντροπή. Καταπιεσμένος θυμός.
Έρπης ζωστήρας – Έλλειψη αυτοφροντίδας. Εσωτερική κραυγή για αγάπη και προσοχή.
Ημικρανία – Μανία επιτυχίας. Τελειομανία και αυστηρότητα με τον εαυτό μας. Αντιστεκόμαστε στη ροή της ζωής.
Ηπατικά νοσήματα – Καταπιεσμένος θυμός. Επικριτική στάση.
Θυρεοειδής – Ματαιωμένη δημιουργικότητα. Ζητάμε έγκριση αντί να εκφράζουμε τις ανάγκες μας.
Ιγμορίτιδα – Εκνευρισμός με κοντινό πρόσωπο. Καταπιεσμένα δάκρυα και οδύνη.
Ίλιγγος – Αίσθηση υπερφόρτισης. Διασκορπισμός ενέργειας. Σύγχυση για την κατεύθυνση που πρέπει να πάρουμε.
Κάκωση – Τύψεις και ανάγκη αυτοτιμωρίας.
Καρδιά – Ραγισμένη καρδιά. Έλλειψη χαράς. Αίσθηση ότι είμαστε παγιδευμένοι σε μια κατάσταση που μας ραγίζει την καρδιά. Μπλοκαρίσματα στην προσφορά και αποδοχή αγάπης. Μανία επιτυχίας.
Καρκίνος – Έλλειψη αυτοαγάπης. Απελπισία και αίσθηση ότι είμαστε ανήμποροι. Μακροχρόνια πικρία. Οδυνηρή κατάσταση που μας «κατατρώει». (Βλ. επίσης Κεφάλαιο 9.)
Κιρσοί – Αίσθηση ότι δεν έχουμε συμπαράσταση ή αίσθηση συναισθηματικής υπερφόρτισης.
Κοινό κρυολόγημα – Σύγχυση ή υπερφόρτιση. Νιώθουμε πληγωμένοι. Βρισκόμαστε σε ένα λιγότερο σοβαρό σημείο καμπής στη ζωή μας – αφήνουμε να φύγει κάτι από το παρελθόν μας.
Κροταφογναθική άρθρωση – Ανέκφραστη οργή και επιθυμία για εκδίκηση.
Κυστίτιδα – Θυμός με κάποιον, συχνά τον σεξουαλικό σύντροφο. Φόβος στενής επαφής. Νιώθουμε άβολα με την αλλαγή.
Λαρυγγίτιδα – Τόσο θυμωμένοι που δεν μπορούμε να μιλήσουμε. Φοβόμαστε να εκφράσουμε την αλήθεια μας. Αυτοκριτική γι’ αυτά που έχουμε πει.
Λύκος – Φόβος να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας. Εγκαταλείπουμε απελπισμένοι την προσπάθεια. Καταπιεσμένη οδύνη και λύπη.
Μαστός – Υπερπροστατευτικότητα ή υπερβολική έγνοια. Αίσθηση ότι δεν έχουμε φροντίδα. Έλλειψη αυτοφροντίδας.
Μάτια – Τι δεν θέλουμε να δούμε; Ή τι είδαμε που μας τραυμάτισε;
Μυκητιάσεις (π.χ., πόδι αθλητή, άφθες) – Προσκόλληση στο παρελθόν. Δεν θέλουμε να προχωρήσουμε. (Η θέση της μυκητίασης στο σώμα αποκαλύπτει περισσότερα για το είδος του προβλήματος.)
Νεφρικές διαταραχές – Φόβος και ντροπή. Δεν νιώθουμε ασφαλείς στον κόσμο. Νοοτροπία «Ναι, αλλά…».
Νόσος του Κρον – Χρόνια αισθήματα φόβου και άγχους. Αίσθηση ότι δεν είμαστε αρκετά ικανοί.
Νόσος του Χάντινγκτον – Αίσθηση ότι είμαστε ανήμποροι. Απόγνωση και οδύνη (που περνάει από γενιά σε γενιά).
Νόσος του Χότζκιν – Απεγνωσμένη ανάγκη για επιδοκιμασία και αποδοχή.
Πνευμονολογικά προβλήματα – Νιώθουμε ότι δεν μας αξίζει η ζωή. Νοοτροπία άρνησης της ζωής. Βαθιά οδύνη και θλίψη.
Πόδια – Φόβος να κάνουμε βήματα μπροστά ή φόβος μην «την πατήσουμε».
Πονόλαιμος – Καταπιεσμένος θυμός. Δεν είμαστε ο εαυτός μας.
Πόνος – Τύψεις. Αδυναμία αυτοσυγχώρεσης. Αυτοεπίκριση.
Πονοκέφαλος – Εσωτερική σύγκρουση, συχνά ανάμεσα στο μυαλό και την καρδιά. Αποφεύγουμε κάτι.
Πόνος στην πλάτη – Ο πόνος στο πάνω μέρος της πλάτης σημαίνει ότι νιώθουμε πως δεν έχουμε συναισθηματική στήριξη. Στο μέσο της πλάτης συνδέεται με τύψεις και ανικανότητα αυτοσυγχώρεσης. Στο κάτω μέρος της πλάτης (μέση) συνδέεται με την ανησυχία για τα χρήματα και την έλλειψη ασφάλειας.
Πόνος στον αυχένα – Είμαστε αλύγιστοι και ανελαστικοί. Ηθικολογία. Δεν βλέπουμε τις απόψεις των άλλων.
Προβλήματα στα γόνατα – Ηθικολογία. Ισχυρογνωμοσύνη. Απροθυμία να είμαστε ευέλικτοι.
Προεμμηνορροϊκό σύνδρομο – Αρνητικές σκέψεις για τη γυναικεία φύση. Παραχωρούμε τη δύναμή μας στους άλλους.
Προστάτης – Νιώθουμε ανήμποροι ή ανάξιοι. Συγκρούσεις σχετικά με τη σεξουαλικότητα.
Σκλήρυνση κατά πλάκας – Σκληρή επικριτική νοοτροπία. Ανελαστικότητα. Φόβος. Αδυναμία συγχώρεσης. Επιθυμία να είμαστε εξαρτημένοι.
Σπονδυλική στήλη – Δεν υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας. Αίσθημα κατωτερότητας, που ίσως μεταμφιέζεται σε περηφάνια.
Σύνδεσμοι – Προβλήματα ελέγχου.
Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου – Συγκρατούμε τα συναισθήματά μας. Ανασφάλεια. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τον έλεγχο.
Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα – Αίσθημα αδικίας. Δεν αναγνωρίζουμε τη δύναμή μας.
Τραυματισμός αστραγάλου – Αίσθηση ότι το σύστημα στήριξής μας καταρρέει. Διαφορετικές καταστάσεις μάς τραβούν προς διαφορετικές κατευθύνσεις.
Υπέρταση – Ανάγκη να έχουμε τον έλεγχο. Θυμός. Δεν εμπιστευόμαστε τη ζωή. Μακροχρόνιο ανεπίλυτο πρόβλημα.
Υπόταση – Απώλεια ενθουσιασμού για τη ζωή. Ηττοπάθεια. Αποφυγή ευθυνών. Έλλειψη αγάπης στα παιδικά χρόνια.
Φλεγμονή – Θυμός ή άγχος ή και τα δύο.
Χολόλιθοι – Πικρία, μνησικακία, κριτική. Μακροχρόνια αισθήματα θυμού και μομφής.
Χρόνια κόπωση – Απελπισία, μοναξιά, αίσθηση ότι είμαστε ανήμποροι. Έχουμε κουραστεί να δίνουμε τόσο πολλά. Έχουμε κουραστεί να προσπαθούμε να αποδείξουμε την αξία μας. Ανάγκη να στραφούμε προς νέα κατεύθυνση.
Αφού θα έχετε καταλάβει τι αφορά ένα σύμπτωμα ή μια πάθηση, μπορείτε να εξερευνήσετε τα βαθύτερα τραύματα, τις ανεπίλυτες συγκρούσεις ή τις αρνητικές πεποιθήσεις, χρησιμοποιώντας τις μεθόδους που παρουσιάζονται στο βιβλίο. Αν δώσουμε την προσοχή μας στο σώμα μας, τα συμπτώματα συχνά υποχωρούν. Μερικές φορές, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε ανελέητα ειλικρινείς με τον εαυτό μας και να αντιμετωπίσουμε προβλήματα που αποφεύγαμε. Συχνά, σημαίνει ότι θα πρέπει να απαλλαγούμε από τις παλιές αμυντικές στρατηγικές που δημιουργήσαμε στα παιδικά μας χρόνια για να νιώθουμε ασφάλεια, ρισκάροντας να κάνουμε νέες επιλογές και να επιδιώξουμε ένα πιο θετικό και χαρούμενο μέλλον. Όσο πιο σοβαρά τα συμπτώματα τόσο μεγαλύτερη η αλλαγή που απαιτείται.
0 σχόλια: