Την ίδια στιγμή. Εκείνη τη μαγική στιγμή που συνωμοτεί το σύμπαν και συναντιούνται από το πουθενά δυο άνθρωποι που ξεχωρίζουν ο ένας τον άλλο μέσα από τον σωρό.
Δυο άνθρωποι διαφορετικοί μα και τόσο ίδιοι που, καθώς γνωρίζονται καλύτερα, αναγνωρίζουν ο ένας την ψυχή του άλλου, τρελαίνονται με το μυαλό του και τους κόβεται η ανάσα και μόνο στη σκέψη ότι βρίσκονται μαζί.
Και συνεχίζεις να βρίσκεσαι εκεί όχι γιατί δεν έχεις τίποτα καλύτερο να κάνεις, αλλά γιατί αυτό είναι το καλύτερό σου, που νόμιζες πως μόνο σαν όνειρο μπορούσες να το ζήσεις.
Και δεν είναι ότι φοβάσαι τη μοναξιά και γι’ αυτό μένεις, είναι ότι σε κάνει να αφήνεις την ασφάλεια που νιώθεις μέσα σ’ αυτήν και να ρισκάρεις για χάρη του.
Εκεί που θα παίξει το σκανταλιάρικο παιδί, που θα κρυφτεί το φοβισμένο κορίτσι και που θα ανθίσει η ερωτική γυναίκα.
Για όλα αυτά και για άλλα τόσα είναι που εσύ θέλεις να το ζήσεις, τώρα, εδώ, για όσο.
Για όσο το νιώθετε, για όσο υπάρχει, για όσο σας καίει η ίδια φωτιά.
Κι ας είναι αυτή η φωτιά να κάψει κι εσένα κι ό,τι υπάρχει γύρω σου, κι ας μην αφήσει τίποτα όρθιο.
Χωρίς ίσως, όμως, αλλά, λες : «Εγώ αυτό θέλω να το ζήσω μαζί σου!»
Τόσο απλά!
Κείμενο: Αριάδνη- loveletters
0 σχόλια: