Όλοι έχουμε την τάση να υπερβάλουμε και να νομίζουμε ότι όλοι κοιτάνε εμάς, ο λεκές στο παντελόνι φαντάζει τεράστιος, το σπυράκι στο κούτελο έχει μεταμορφωθεί σε κέρατο, το κάθε μικρό λάθος έχει μεγεθυνθεί σε καταστροφή. Και αυτό ακριβώς είναι το μυστικό.
Δεν είμαστε κάτω από μεγεθυντικό φακό. Εμείς βάζουμε τον εαυτό μας στο μικροσκόπιο και υπεραναλύουμε τα ελαττώματα και τα λάθη μας.
Οι γύρω μας δεν ασχολούνται τόσο πολύ ούτε με εμάς ούτε με τα λάθη μας. Εμείς καθρεφτίζουμε το φόβο μας και την αυτοκριτική μας, την έλλειψη αυτοπεποίθησης. Είναι αυτοί οι παραμορφωτικοί καθρέφτες που μας κάνουν πιο χοντρούς, πιο άσχημους και άχαρους.
Αρκεί να δουλέψουμε λίγο το πώς βλέπουμε τα πράγματα.
- Δε χρειάζεται να ικανοποιούμε τους πάντες. Σε κάποιους θα αρέσουμε, σε κάπους όχι. Δε χρειαζόμαστε την αποδοχή των άλλων για να είμαστε καλά.
- Οι περισσότεροι από εμάς φοβόμαστε ότι οι άλλοι ασχολούνται μαζί μας και με τα έργα μας. Στην πραγματικότητα όμως δεν έχουν το χρόνο ή τη διάθεση να ασχοληθούν τόσο πολύ μαζί μας. Ασχολούνται με τον εαυτό του και τα δικά τους έργα. Είμαστε εμείς που το σκεφτόμαστε.
- Ας αποδεχτούμε τα ελαττώματά μας, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τις ιδιοτροπίες μας. Αν τα αγκαλιάσουμε και τα τιμήσουμε, θα καταλάβουμε ότι είναι αυτά που μας κάνουν να ξεχωρίζουμε και να είμαστε αυτοί που είμαστε.
- Όταν προσπαθούμε να ικανοποιήσουμε τους πάντες για να αποφύγουμε την κριτική ορισμένων, δε δίνουμε το 100% του εαυτού μας. Αν αποδεχθούμε ότι η κριτική είναι αναπόφευκτη, θα αφεθούμε και θα είμαστε ο πραγματικός μας εαυτός και όχι μια μέτρια εκδοχή μας.
Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι το καλύτερο που μπορούμε, δίνοντας όλο μας το είναι, αποδεχόμενοι και το ενδεχόμενο της κριτικής. Κι αν παραμείνουμε ψύχραιμοι, να μπορέσουμε να πάρουμε από αυτή την κριτική τα όποια καλά στοιχεία και να γίνουμε και καλύτεροι την επόμενη φορά.
Σε κάθε περίπτωση όμως και στο κάτω-κάτω της γραφής: «Σε όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δε θα μπορέσουμε»
0 σχόλια: