Δεν ξέρω πόσο συχνά αναρωτιέσαι τι νόημα έχει η ζωή. Ποιος είναι ο σκοπός μας εδώ και τι μπορούμε να κάνουμε για να τον ανακαλύψουμε.
Ίσως αναρωτιέσαι, υπάρχει σκοπός; Πρέπει οπωσδήποτε να έχουμε έναν σκοπό στη ζωή μας; Δεν μπορούμε απλά να την ζήσουμε, να την ευχαριστηθούμε και να μην δώσουμε αναφορά σε κανέναν;
Σίγουρα μπορούμε. Δεν σε υποχρεώνει κανείς να κάνεις κάτι ιδιαίτερο και φανταστικό στη ζωή σου. Δεν είναι γεννημένοι όλοι Αϊνστάιν και Μπετόβεν και σίγουρα δεν είναι κακό αυτό. Μπορείς λοιπόν, να έχεις μία χαλαρή ζωή, μία απλή ζωή, μία ήρεμη ζωή, χωρίς περισσότερες ανησυχίες από αυτές που χρειάζεται για να επιβιώσεις.
Τώρα, γιατί εμένα αυτό μου φαίνεται λίγο μικρό και άδειο;
Αποφασίζεις να ζήσεις μία ήρεμη ζωή, χωρίς εντάσεις, αναταράξεις, χαλαρός και άνετος. Έτσι, περνάνε τα χρόνια και γλεντάς, χαίρεσαι, ευχαριστιέσαι κάποια πράγματα και είναι όλα ωραία. Ναι ε;
Και τότε γιατί φτάνεις σε κάποια ηλικία, ας πούμε τυχαία, τα 30 και ξαφνικά χάνεις την μπάλα κάτω από τα πόδια σου; Τί συμβαίνει εκεί και αρχίζεις τις ερωτήσεις του τύπου:
Τελικά τι κάνω σε αυτή τη ζωή; Έχω σκοπό;
Τι έχω κάνει μέχρι σήμερα;
Μήπως έχει περάσει ο καιρός και δεν θα προλάβω να κάνω αυτά που πραγματικά θέλω;
Γιατί δεν έχω κάνει ακόμα οικογένεια ή παιδιά;
Και διάφορες άλλες που δεν έχει νόημα να τις γράψουμε όλες, γιατί θα βγάζαμε βιβλίο. Φαντάζομαι ότι δεν σε επηρεάζουν όλες το ίδιο. Κάποιες τις διαβάζεις και δεν ιδρώνει το αυτί σου και κάποιες άλλες σε κάνουν να ζαλίζεσαι, να αγχώνεσαι και να πιέζεσαι.
Καθώς αισθάνεσαι το βάρος των χρόνων και βιώνεις και την κοινωνική πίεση είτε από συγγενείς, είτε από φίλους, μπλοκάρεις και αρχίζεις να σκέφτεσαι βάσει αυτής της πίεσης. Να κατασταλάξω, να κάνω οικογένεια, να θάψω τα όνειρα και τις επιθυμίες μου για να εξασφαλίσω την επιβίωση…
Αυτό θες πραγματικά; Αυτή είναι η ζωή που είχες ονειρευτεί μικρός; Εγώ πάντως δεν θυμάμαι να με ρώτησαν ποτέ τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις και να είπα: Θέλω να κάθομαι σε ένα γραφείο και να κοιτάζω μία οθόνη για οκτώ ώρες.
Που είναι εκείνο το άτομο που ονειρευόταν να γίνει πειρατής των εφτά θαλασσών; Που κοιτούσε το φεγγάρι και ήθελε να το περπατήσει; Γιατί δεν κάνεις αυτό, αντί να περνάς τέσσερις ώρες σε μία καφετέρια, παίζοντας με το κινητό σου;
Κάνε μια ερώτηση στον εαυτό σου
Κάθε πρωί που ξυπνάω κάνω μία ερώτηση στον εαυτό μου. Καλά όχι κάθε πρωί, γιατί κάποιες φορές δεν θέλω να κάνω τίποτα (και δεν είναι καθόλου κακό αυτό). Αυτό που ρωτάω τον εαυτό μου είναι: Για ποιο λόγο θες να σε θυμούνται; Τι μπορείς να αφήσεις πίσω σου για να κάνεις τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος;
Η δική σου ερώτηση μπορεί να είναι διαφορετική. Θα σου δώσω ένα hint. Ίσως δεν το ξέρεις αλλά είναι αυτό που ρωτάς πιο συχνά τον εαυτό σου από στιγμές σε στιγμές. Αυτή η ερώτηση που ξεπετιέται καθημερινά, είναι αυτή που πρέπει να απαντήσεις για να βρεις νόημα και σκοπό.
Μπορείς να κάνεις δύο-τρία πραγματάκια για να βοηθήσεις τον εαυτό σου να ανακαλύψει τι είναι αυτό που σε ικανοποιεί. Αυτό που σου προσφέρει απεριόριστη χαρά και την κάνει να ξεπηδάει από τα μέσα σου και σε κάνει να θες να χοροπηδήσεις σαν παιδί.
Αρχικά χρειάζεται να αναλογιστείς, τί είναι αυτό που σου δίνει ικανοποίηση στη ζωή. Αυτή την δραστηριότητα που σε κάνει να ανυπομονείς να γυρίσεις στο σπίτι για να καταπιαστείς μαζί της. Ή που σε οδηγεί τα Σαββατοκύριακα στην άλλη άκρη της πόλης για να την ικανοποιήσεις.
Στη συνέχεια, μόλις νοιώσεις αυτό το συναίσθημα που σου προσφέρει αυτή η δραστηριότητα, σκέψου με ποιους θα ήθελες να την μοιραστείς. Σκέψου πόσο σε ικανοποιεί και πόσο θα μπορούσε να ικανοποιήσει κι άλλους. Πόσα σε δίδαξε και πόσα μπορείς να διδάξεις εσύ σε άλλους; Αξίζει να τα μεταφέρεις;
Έπειτα έρχεται το δύσκολο μέρος. Η ενδοσκόπηση. Η αναζήτηση μέσα σου, για το κίνητρο που θα σε οδηγήσει να παλέψεις για αυτό τον σκοπό. Αναρωτήσου, λοιπόν, αν υπάρχει κάποιο άτομο ή κάποια κατάσταση που σε κρατάει πίσω.
Πριν αρχίσεις να επιρρίπτεις ευθύνες σε τρίτους, να θυμάσαι ότι για την πορεία σου, κύριος υπεύθυνος είσαι εσύ ο ίδιος. Άρα, ακόμα και οι επιλογές που έκαναν άλλοι για εσένα, είναι επιλογές που εσύ επέτρεψες να στις κάνουν. Υπάρχει λόγος που το επέτρεψες ή μήπως έφτασες εδώ χωρίς να το έχεις καταλάβει καν;
Έτσι, έχοντας στο νου σου όλα αυτά, πόσο δυνατό είναι αυτό που σε κρατάει πίσω; Πως θα μπορούσες να το κάνεις να σωπάσει και να αποδυναμωθεί, έτσι ώστε να απελευθερωθείς;
Συγχαρητήρια, μόλις οραματίστηκες πραγματικά κάτι που σου δίνει νόημα στη ζωή. Τελικά δεν είναι και τόσο δύσκολη διαδικασία, σωστά;
Το δύσκολο είναι να αναλάβεις δράση και να ξεκινήσεις να κάνεις αλλαγές. Αυτή είναι κουβέντα για άλλη φορά όμως.
0 σχόλια: