Γιατί να βρίσκεστε εκεί? Ίσως ένας φίλος σε περίεργη διάθεση αποφάσισε να κάνει εκεί το πάρτυ γενεθλίων του. Ίσως κοντά στο σπίτι σας να μην υπάρχει κάτι καλύτερο. Ίσως είναι μια από τις μέρες που μισείτε τον εαυτό σας. Όπως και να έχει,υπάρχει ακόμα ελπίδα!
Μερικοί βασικοί κανόνες ξεκινούν με το να πας με κάτι κλασσικό. Αν υπάρχει ένας βρώμικος κατάλογος με προτεινόμενα κοκτέιλς όπως “Purple Paradise” ή “Jim’s Elixir No. 14,” θα πρέπει να τα αγνοήσεις. (παραβλέποντας ότι ο Jim έκανε 13 προσπάθειες πριν να το πετύχει)
Ένας δεύτερος δοκιμασμένος κανόνας είναι να μην διαλέγετε ποτά από το χαμηλότερο ράφι-θα ξυπνήσετε μετανιωμένοι. Πάτε στο μεσαίο ή στο πιο ψηλό ράφι –αν και αν είχαν ένα τέτοιο δεν θα ήταν κακόφημα-εκεί δικαιολογούν όλη τους την «δόξα».
Αν διαλέξετε ένα ποτήρι κρασιού καταρχήν μυρίστε το ποτήρι. Πολλά από αυτά τα μπαρ δεν δίνουν μεγάλη σημασία στην καθαριότητα και ξαναγεμίζουν τα ίδια ποτήρια. Άν ανιχνεύσετε μια μυρωδιά σαπουνιού ή αυγουλίλας, τότε το ποτήρι πρέπει να επιστραφεί πίσω. Πολύ ευγενικά-ειδικά αν ο μπάρμαν έχει πολλά τατουάζ με άγριο θέμα.
OK,τι πρέπει τελικά να παραγγείλετε? Ένα απλό Whiskey σκέτο, με πάγο ή με σόδα θα ήταν μια καλή επιλογή . Κι εφόσον διαλέξετε το μπουκάλι σας από το ράφι που βλέπετε, ένα Gin με τόνικ δεν μπορεί να γίνει πολύ επιβλαβές. Είναι κλασσικό ,διαυγές και ...μεθυστικό.
Το κρασί πάντως δεν είναι ποτέ μια καλή επιλογή σε ένα τέτοιο μπαρ-θα ξοδέψετε πολλά σε ένα ανοιγμένο από μέρες Merlot αλλά μια μπύρα τελικά ίσως είναι η καλύτερη λύση από όλες!
0 σχόλια: