Από όπου περισσεύεις πρέπει να φεύγεις.
Είναι το πιο σοφό μοτό που άκουσα τον τελευταίο καιρό.
Κάποιες ερωτικές ιστορίες είναι ατυχεις γιατί ενω έρχεται η στιγμή που εσυ νοιώθεις έτοιμος να τα δώσεις όλα, να ξεπεράσεις τα όρια σου, να κάνεις πράξεις που τις έλεγες παράλογες, να δεις πέρα από το εγώ σου, να κάνεις τα πάντα χωρίς να είναι εμπόδιο οι οποίες δυσκολίες που υπάρχουν,
ξαφνικά συνειδητοποιεις ότι δεν υπάρχει λόγος!
Και δεν υπάρχει λόγος, γιατί σε όλο αυτό είσαι μόνος σου! Μόνο εσύ σκέφτεσαι για δύο και μόνο από την πλευρά σου λειτουργεις και ονειρεύεσαι σαν να είστε ένα!
Και άρχιζεις και αναρωτιέσαι γιατί το κάνω τώρα;
Γιατί τόσος χαμένος χρόνος;
Γιατί τόσες σκέψεις και τόσα όνειρα χαμένα;
Να θες να δώσεις και ο άλλος να μην μπορεί να το δεχτεί να το εκτιμήσει να θεωρεί δεδομένο ότι κάνεις.
Τι πιο τραγικό άραγε…
Τότε είναι η στιγμή που ξεκινάς από την αρχή ξαναβάζεις τις σκέψεις σου σε μια τάξη και τον εαυτό σου πρώτο από τελευταίο, γιατί συνειδητοποιείς ξαφνικα ότι περισσεύεις παντού.
Στο χρόνο, στις στιγμές, στη ζωή ενός ανθρώπου που για σένα ήταν συνειδητα η προτεραιότητα σου.
Ο χαμένος χρόνος είναι το χειρότερο δώρο που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου.
Γι’ αυτο καλύτερα να φύγεις! Καλύτερα να μείνεις μόνος με την ψυχή σου, με μια βαλίτσα στο χέρι κι ας μην ξέρεις το για πού πας..
Μόνος σου θα είσαι μόνος σου θα πορευτείς.
Μη σκεφτείς ότι κανεις θα τρέξει από πίσω σου, αφού περισσεύεις φύγε άνοιξε πανιά για αλλού και δώσε αέρα στην ψυχή σου!
Γράφει η Γωγώ Αδαμοπούλου
.jpg)
0 σχόλια: