Να γιατί ψάχνεις πάντα το ανεκπλήρωτο.
Έχεις κάνει τα πάντα για να τον προσεγγίσεις. Έχεις πέσει στα πατώματα για χάρη του. Έχεις απωλέσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας.
Εκείνος όμως δεν σου χαρίζει ούτε βλέμμα. Είναι αλλού, δεν σε θέλει, δεν κολλάει το πράγμα, βρε παιδί μου.
Τι σε κάνει να κολλάς όμως εσύ με κάποιον που σου δείχνει ξεκάθαρα ότι δεν τον ενδιαφέρεις; Γιατί η απόρριψη σε ιντριγκάρει, σε τραβάει, σε κάνει να νιώθεις ζωντανή;
Όταν θέλεις διακαώς κάποιον, αλλά δεν ανταποκρίνεται και παραμένει πόθος ανεκπλήρωτος, στο μυαλό σου η αξία του πολλαπλασιάζεται και γιγαντώνεται. Κατά συνέπεια μεγαλώνει και η επιθυμία σου να τον κατακτήσεις, παρόλο που ξέρεις ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ.
Η ερωτική απόρριψη φέρνει στην επιφάνεια συναισθήματα της παιδικής σου, τραυματικής, ηλικίας. Ως παιδί ένιωθες ότι δεν αξίζεις την αγάπη των γονιών σου, ότι δεν αξίζεις αγάπη.
Τώρα που ουσιαστικά επιδιώκεις την απόρριψη, προσπαθείς να ρίξεις το φταίξιμο σε εκείνον που σε απορρίπτει, να γίνει αυτός η πηγή του κακού. Ενώ στην πραγματικότητα η πηγή του κακού είναι η σχέση σου με τους γονείς σου.
Και έτσι εκείνος που κυνηγάς και δεν πιάνεις γίνεται το πρόσωπο που απλά επιβεβαιώνει ότι δεν σου αξίζει αγάπη.
Βαθιά η ανάλυση, αλλά μην ξεχνάς ότι όλες οι συμπεριφορές εξηγούνται. Και οι πληγές μπορούν να επουλωθούν αρκεί να ζητήσεις τη βοήθεια ενός ειδικού, αντί να κυνηγάς το επόμενο ανεκπλήρωτο ερωτικό όνειρο.
0 σχόλια: