Η ανθρώπινη σεξουαλική έκφραση αποτελεί ένα δυναμικό συνδυασμό βιολογικών και ψυχοσυναισθηματικών διαδικασιών.
Οι επιστήμονες ενδιαφέρονται για το πώς η υποκειμενική εμπειρία της σεξουαλικής διέγερσης εκφράζεται στο επίπεδο της φυσιολογίας του οργανισμού.
Το ενδιαφέρον αυτό έγκειται στο ότι δε συμβαίνει πάντα η αυτοαναφορά της σεξουαλικής διέγερσης να συμφωνεί με την αντίστοιχη διέγερση των γεννητικών οργάνων.
Οι επιστήμονες ενδιαφέρονται για το πώς η υποκειμενική εμπειρία της σεξουαλικής διέγερσης εκφράζεται στο επίπεδο της φυσιολογίας του οργανισμού.
Το ενδιαφέρον αυτό έγκειται στο ότι δε συμβαίνει πάντα η αυτοαναφορά της σεξουαλικής διέγερσης να συμφωνεί με την αντίστοιχη διέγερση των γεννητικών οργάνων.
Πολλοί άνδρες για παράδειγμα μπορεί να επιτύχουν στύση με τη βοήθεια χειρισμών, χωρίς να υπάρχει συνοδό αίσθημα διέγερσης. Παρομοίως πολλές γυναίκες απαντούν σε σεξουαλικά ερεθίσματα με τη διέγερση των γεννητικών τους οργάνων, χωρίς όμως να έχουν καμία επίγνωση για αυτό και σαν αποτέλεσμα να μην αναφέρουν εμπειρία σεξουαλικής διέγερσης.
Σε μια πρόσφατη μετά-ανάλυση ανασκοπήθηκαν 132 μελέτες που εξέταζαν αυτή τη συμφωνία μεταξύ της διέγερσης των γεννητικών οργάνων και της υποκειμενικής εμπειρίας της διέγερσης. Ο συνολικός αριθμός των ατόμων που συμμετείχαν ήταν 2.505 γυναίκες και 1.918 άνδρες.
Βρέθηκε μια ενδιαφέρουσα στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα. Πιο συγκεκριμένα στους άνδρες καταγράφηκε μεγάλος βαθμός συμφωνίας ανάμεσα στις μετρήσεις της διέγερσης των γεννητικών οργάνων και το αυτοαναφερόμενο αίσθημα σεξουαλικής διέγερσης, ενώ στις γυναίκες ο βαθμός συμφωνίας που καταγράφηκε ήταν αρκετά χαμηλός.
Σύμφωνα με τους ερευνητές ο χαμηλός αυτός βαθμός συμφωνίας ενδέχεται να σχετίζεται με την ευρύτερη σεξουαλική συμπεριφορά των γυναικών. Οι γυναίκες είναι πιο επιλεκτικές από τους άνδρες στην επιλογή των ερωτικών συντρόφων, δεν αλλάζουν συχνά παρτενέρ και στοχεύουν κυρίως στη δημιουργία μακροχρόνιων σχέσεων. Ο υψηλός βαθμός συμφωνίας ανάμεσα στη σωματική και την ψυχοσυναισθηματική σεξουαλική διέγερση δεν εξυπηρετεί αυτή την πιο συντηρητική έκφραση της ερωτικής ζωής. Από αυτή την οπτική λοιπόν, ένας βαθμός ανεξαρτησίας ανάμεσα στις ψυχολογικές και τις βιολογικές συνιστώσες της σεξουαλικής διέγερσης είναι απαραίτητος, ώστε η γυναίκα να επιλέξει τον κατάλληλο γι αυτή σεξουαλικό σύντροφο.
Οι ερευνητές όμως υποστηρίζουν πως η ανεξαρτησία αυτή μπορεί να ευθύνεται σε ένα βαθμό για την εμφάνιση των σεξουαλικών δυσλειτουργιών στις γυναίκες. Η ικανοποίηση της γυναίκας από την ερωτική επαφή άλλωστε δεν μπορεί να είναι η μεγαλύτερη δυνατή, όταν το σώμα και το πνεύμα δε συμφωνούν.
Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν, η μελλοντική έρευνα να διερευνήσει το βαθμό συμφωνίας ανάμεσα στη διέγερση των γεννητικών οργάνων και την υποκειμενική εμπειρία της διέγερσης, σε σχέση με το σεξουαλικό ιστορικό και τη σεξουαλική λειτουργία.
Το άρθρο υπογράφει η Αλεξάνδρα Γυφτοπούλου
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, επιστημονική συνεργάτιδα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών www.andrologia.gr
0 σχόλια: