Ο υβριδικός πόλεμος αποτελεί μία στρατιωτική στρατηγική η οποία συνδυάζει στοιχεία συμβατικών επιχειρήσεων, μη συμβατικού πολέμου, όπως επίσης και κυβερνοπολέμου
Δυο φορές στην Βουλή αναφέρθηκε ο όρος "υβριδικός πόλεμος", με τον οποίον οι ομιλητές, προσπάθησαν να περιγράψουν, αυτό που συμβαίνει ανάμεσα στην Τουρκία και την Ελλάδα. Και πραγματικά αυτό που εξελίσσεται στις σχεσεις των δυο χωρών, εμπίπτει ίσως όσο τίποτα άλλο στην χρήση αυτού του όρου.
Οι συνεχέις απειλές της Τουρκίας και οι ελληνικές ανταπαντήσεις, οι συνεχέις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τουρκικά μαχητικά και οι αναχαιτίσεις τους από ελληνικά, που την περασμένη βδομάδα κατέληξαν στον τραγικό θάνατο του σμηναγού Γιώργου Μπαλταδώρου, οι κοντινές επαφές πλοίων στο Αιγαίο που κάποια στιγμή κατέληξαν στον εμβολισμό του πλοίου του λιμενικού από την τουρκική ακταιωρό, η σύλληψη των δυο Ελλήνων στρατιωτικών στον Έβρο και όσα άλλα συμβαίνουν εδώ και καιρό περιγράφουν με τον καλύτερο τρόπο την κατάσταση που θα αποκαλούσαμε "υβριδικό πόλεμο".
Μια "οσμή" πολέμου, ίσως και πιθανή κατάληξη έναν πόλεμο, χωρίς όμως ακόμα να υπάρχουν ανοικτές πολεμικές συγκρούσεις ή "θερμά" επεισόδια.
Αλλά είναι και μια κατάσταση που ισχύει και σε άλλες περιπτώσεις.
Η Ρωσία και οι ΗΠΑ για παράδειγμα βρίσκονται επίσης σε μια κατάσταση "υβριδικού πολέμου"
Μέθοδοι όπως η προπαγάνδα, η παραπληροφόρηση, η άσκηση πολιτικής πίεσης και η έμμεση ή άμεση υποστήριξη σε εξτρεμιστικούς πολιτικούς σχηματισμούς, αποτελούν μόνο μερικά από τα συνθετικά στοιχεία του υβριδικού πολέμου.
Τόσο το ΝΑΤΟ, όσο και η Ε.Ε βρίσκονται σε φάση προσαρμογής σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον. Η απόσχιση της Κριμέας, τα γεγονότα στην Ουκρανία, αλλά και οι δραματικές εξελίξεις του εμφύλιου πολέμου στη Συρία, όλα έχουν συμβάλλει στην αλλαγή του περιβάλλοντος ασφαλείας και όλα αποτελούν παραδείγματα υβριδικών πολέμων. Η «εμφάνιση» των υβριδικών απειλών αναγκάζουν τους διεθνείς Οργανισμούς και τα κράτη να λειτουργούν ταυτόχρονα σε δύο επίπεδα: αυτό της συλλογικής άμυνας και της ταυτόχρονης διαχείρισης κρίσεων.
Ο υβριδικός πόλεμος δεν είναι κάτι νέο. Αντιθέτως, όπως σχολιάζει ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, οι ρίζες του είναι τόσο παλιές, όσο και ο Δούρειος Ίππος. Αυτό που πλέον έχει αλλάξει, είναι η κλίμακα, η ταχύτητα και η ένταση. Και φυσικά είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι το είδος αυτού του πολέμου λαμβάνει χώρα στα ανατολικά κράσπεδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και στη λεκάνη της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Όσο μακρινές και αν φαίνονται οι εικόνες του πολέμου στη Συρία που προβάλλονται στα μέσα ενημέρωσης, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο πόλεμος αυτός λαμβάνει χώρα πολύ κοντά στην Ελλάδα.
Ήδη, η Αθήνα αντιμετωπίζει το βάρος των αποτελεσμάτων αυτού του είδους του πολέμου, δεχόμενη τα μεγάλα κύματα των προσφύγων που εγκαταλείπουν την εμπόλεμη ζώνη, αναζητώντας καταφύγιο και μία καλύτερη ζωή στην Ευρώπη. Μία Ευρώπη όμως που πλέον, μετά τα τελευταία τρομοκρατικά χτυπήματα στις Βρυξέλλες, βρίσκεται ευθέως αντιμέτωπη με τις υβριδικές απειλές. Τρομοκρατία, προπαγάνδα, εκφοβισμός και χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (με αναρτήσεις και βίντεο που καλούν και απειλούν με νέα χτυπήματα), είναι μόνο ένα μέρος της υβριδικής απειλής. Πρόκειται για μία απειλή που ταράζει τα νερά και αλλάζει το περιβάλλον ασφαλείας, όχι μόνο στη Μέση Ανατολή αλλά πλέον και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
0 σχόλια: