Τίποτα δεν είναι όπως στην αρχή καρδιά μου…

Τότε ήταν αλλιώς. Δεν μ’ ένοιαζε τόσο, δεν με απασχολούσε. Ήταν “νωρίς” για να σκοτίζω το μυαλό μου και μ΄ εσένα!

Ήταν νωρίς, για ν’ ανησυχώ για τα δικά μου και τα δικά σου συναισθήματα… Το που θα πας, με ποιους θα βγεις και αν με αναζητείς.

Όμως αυτό, άλλαξε με τον καιρό. Άλλαξε προς το θετικό. Σε ήθελα στην καθημερινότητα μου, σε αναζητούσα. Μου έλειπες! Ήθελα να μοιράζω τον χρόνο μου, τόσο – όσο, να είναι περισσότερος μαζί σου. Το είχα σαν “ανάγκη”.  Να σε δω, να σου μιλήσω, να σε αγγίξω. Χωρίς αυτό, να σημαίνει “εξάρτηση”. Ήταν απλά, επιλογή μου.

Μάλλον, σε “έπνιξε”. Δεν το κατάλαβα… Δεν μπορούσα, δεν ήθελα να το καταλάβω. Νόμιζα, το απολάμβανες το ίδιο όπως και εγώ. Έπεσα έξω. Άργησα, αλλά το συνειδητοποίησα. Δεν κατάφερα όμως, να το δεχτώ εκατό τις εκατό. Θα προσπαθήσω…

Αλλάζουν τα συναισθήματα καρδιά μου… Είτε γίνονται πιο δυνατά, είτε “ξεθωριάζουν”! Δεν είναι ποτέ, όπως την αρχή.

Πηγή

SHARE THIS