Για τις ερμηνείες της στις παραστάσεις «Ramona Travel – Η γη της καλοσύνης» και «Πολιτισμός: μια κοσμική τραγωδία».
Το νευρικό της γέλιο μπερδεύεται με μια φωνή που κομπιάζει, καθώς πλησιάζει το μικρόφωνο. Η χρυσή καρφίτσα της Μελίνας αστράφτει στο κόκκινο πέτο της Λένας Δροσάκη που τώρα δηλώνει «βαθύτατα συγκινημένη αφού με κρίνετε άξια γι' αυτό το βραβείο».
Είναι η 9η και παμψηφεί νικήτρια του βραβείου Μερκούρη· γι' αυτό και καταχειροκροτείται από την πολυπληθή «κερκίδα» που έχουν σχηματίσει φίλοι και συνάδελφοί της στον εκθεσιακό χώρο του Ιδρύματος Μελίνα Μερκούρη. «Νιώθω δικαιωμένη που επιβραβεύεται η απέραντη αγάπη μου για το θέατρο και υπόσχομαι να γίνομαι καλύτερη» λέει ευχαριστώντας την οικογένεια που μοιράστηκε μαζί της «το όνειρο του θεάτρου», τους φίλους «που τη δέχονται όπως είναι» και τους Bijoux de Kant που την εμπιστεύτηκαν.
Για τις ερμηνείες που έδωσε σε δύο παραστάσεις της ομάδας, τη φεστιβαλική «Ramona Travel» της Γλυκερίας Μπασδέκη και τον «Πολιτισμό: Μια κοσμική τραγωδία» του Δημήτρη Δημητριάδη επελέγη εξάλλου ομόφωνα από την κριτική επιτροπή.
Ήταν η δεύτερη φορά που η Λένα Δροσάκη βρισκόταν ανάμεσα στις υποψήφιες για το βραβείο Μερκούρη, η πρώτη μάλιστα ερμηνεύοντας τον ομώνυμο ρόλο της «Στέλλα travel» μιας διασκευής των Bijoux de Kant πάνω στη θρυλική ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη. Κι είναι ωραία σύμπτωση που αυτό το βράδυ πίσω της, προβάλει η φωτογραφία της Μελίνας στο πλέον χαρακτηριστικό στιγμιότυπο από τη «Στέλλα»: Την σκηνή που φορώντας το μαύρο της εφαρμοστό φόρεμα ανεβαίνει στο πάλκο να τραγουδήσει...
Η Μελίνα ήταν με αυτόν και με άλλους τρόπους «εκεί», διαψεύδοντας τον δεδηλωμένο φόβο της «να μη μ' αγαπάνε πια... Σιχαίνομαι την ιδέα να με λησμονήσουν». Ορμώμενος από το σχετικό βίντεο που υπενθύμιζε τη φράση της, ο πρόεδρος του Ιδρύματος Μερκούρη Χριστόφορος Αργυρόπουλος τονίζει πως «η τέχνη είναι το αντίδοτο στην υπαρξιακή αγωνία του θανάτου.
Μας παρηγορεί εν ζωή και διαφυλάσσει τη μνήμη μετά θάνατον». Ο Δημήτρης Λιγνάδης, σταθερός επιμελητής της βραδιάς και μέλος της κριτικής επιτροπής δικαιολογεί την επιλογή και προβολή του συγκεκριμένου υλικού «περί λήθης»: «Για έναν ηθοποιό που έχει καβατζάρει τα 20 χρόνια δραστηριότητας στη σκηνή, είναι μια αληθινή ανάγκη να θέλει να μείνει στις μνήμες των ανθρώπων. Και είναι γεγονός πως ο αληθινός καλλιτέχνης δεν πεθαίνει. Η Μελίνα άφησε πίσω της ένα πολυσχιδές έργο, μια μεγάλη και απαιτητική παρακαταθήκη. Κι αυτό το βραβείο στο όνομά της είναι ένα τρόπαιο, ένα εφαλτήριο ώστε νέες ηθοποιοί να ζήσουν το μέλλον, να δουλέψουν με επιμονή και υπομονή».
Από εδώ και στο εξής, από την επόμενη χρονιά απονομής –οπότε και ο θεσμός θα συμπληρώσει τα δέκα του χρόνια– το βραβείο «σπάει» τον χρονικό περιορισμό που θέλει υποψήφιες ηθοποιούς έως και με πενταετή παρουσία στο θέατρο.
Όπως επεσήμανε η πρόεδρος της κριτικής επιτροπής, Μάγια Λυμπεροπούλου «η ευκολία με την οποία μπορεί κανείς να κάνει θέατρο σήμερα» η πληθώρα παραστάσεων (φέτος θα ξεπεράσουν τις 1000) και οι συχνά ακατάλληλες συνθήκες κάτω από τις οποίες ανεβαίνουν «θολώνουν το τοπίο» προκειμένου να διακριθεί μια νέα πρωταγωνίστρια. Δεδομένου λοιπόν ότι η πενταετία επαγγελματικής προϋπηρεσίας δεν είναι αρκετή, ο θεσμός θα ανοιχτεί και σε πιο «έμπειρες» ηθοποιούς με «ικανή πορεία στις θεατρικές σκηνές για να αποδείξουν το ταλέντο τους».
0 σχόλια: