Το αρχαιοελληνικό γλυπτό ύστερα από δέκα μήνες εξονυχιστικής συντήρησης επέστρεψε τον περασμένο Ιούλιο στη μνημειώδη θέση του στο παρισινό μουσείο. Ηταν ένα διάστημα μέσα στο οποίο συντηρητές και επιμελητές ανακάλυψαν λεπτομέρειες γύρω από τη δημιουργία του έργου.
Τις οποίες παρουσιάζουν στην έκθεση «Η Νίκη της Σαμοθράκης, ξανα-ανακαλύπτοντας ένα αριστούργημα» μαζί με έγγραφα και ιστορικά τεκμήρια από την εποχή της ανακάλυψής της τον 19ο αιώνα από τον γάλλο πρόξενο στην Ελλάδα.
Οκτώ εκατομμύρια επισκέπτες θαυμάζουν κάθε χρόνο τη Νίκη μαζί με τα άλλα δύο διάσημα έργα του Λούβρου, την Αφροδίτη της Μήλου και την Τζοκόντα. Οι εργασίες αποκατάστασης των φθορών που το γλυπτό είχε υποστεί στο πέρασμα του χρόνου κόστισαν 4 εκατομμύρια ευρώ και χρηματοδοτήθηκαν από κρατικούς πόρους καθώς και από ιδιώτες χορηγούς (το ιαπωνικό τηλεοπτικό δίκτυο Nippon TV είναι ένας εξ αυτών).
Τα ερωτηματικά σχηματίστηκαν στους ειδικούς με τη μεταφορά στα εργαστήρια συντήρησης της γλυπτικής σύνθεσης του αγάλματος της Νίκης, φτιαγμένου από λευκό μάρμαρο της Πάρου, και του πλοίου της, λαξευμένου πάνω σε γκριζογάλαζο φλεβωτό μάρμαρο της Ρόδου. Ποια είναι η ναυμαχία την οποία η Νίκη δοξάζει; Ποιος να είναι ο δημιουργός αυτού του έργου της ελληνιστικής εποχής;
«Θα μπορούσαμε να μιλάμε για τη ναυμαχία στην οποία κέρδισαν οι Ροδίτες, σύμμαχοι της Περγάμου και της Ρώμης εναντίον του Αντίοχου Γ' το 190 π.Χ.» επισημαίνει στο δημοσίευμα της εφημερίδας «Μοντ» ο επιμελητής της έκθεσης Λουντοβίκ Λοζιέ.
Από μια στυλιστική άποψη, προσθέτει ο ίδιος, το γλυπτό της Νίκης συμπίπτει χρονολογικά με τον βωμό του Δία στην Πέργαμο και των ανάγλυφων γλυπτών που προβάλλουν στη ζωφόρο των 120 μέτρων. «Υπάρχει η ίδια κίνηση στις πτυχώσεις, η αντίστοιχη ζωντάνια στο άνοιγμα των φτερών της, στις λεπτομέρειες στα πούπουλα, στο σώμα της και στη διαφάνεια του χιτώνα της».
Το 1883 ο υποπρόξενος της Γαλλίας Σαρλ Σαμπουαζό, ερασιτέχνης αρχαιολόγος και λάτρης της Θράκης, εντοπίζει στο νησί της Σαμοθράκης ένα αρχαίο εγκαταλειμμένο ιερό. Εκεί ανακαλύπτει μέσα στο έδαφος έναν μαρμάρινο όγκο. «Βρήκαμε μιία γυναίκα, ένα σώμα χωρίς κεφάλι και χέρια» γράφει στην επιστολή του προς τον διευθυντή του Λούβρου, στον οποίο στέλνει σε κιβώτια μέσω θαλάσσης τα 200 μαρμάρινα κομμάτια του αγάλματος. Αργότερα θα στείλει στο μουσείο άλλα «20 παράξενα κομμάτια» που αποτελούν το πλοίο της Νίκης.
Γύρω από τη σκάλα Νταρί του Λούβρου, όπου δεσπόζει η θεότητα, οι φωτογραφίες των εργασιών συντήρησης της, αρχειακό υλικό του μουσείου, καθώς και η προβολή ενός επιστημονικού ντοκιμαντέρ συμπληρώνουν τα διαφορετικά επεισόδια της ιστορίας μετακίνησης του έργου τέχνης από τον ιερό του χώρο στον επιβλητικό του μουσειακό περίγυρο.
* Η έκθεση στο Μουσείο του Λούβρου διαρκεί έως τις 15 Ιουνίου.
0 σχόλια: