Σε μία τελετή γεμάτη απρόοπτα, απονεμήθηκαν σήμερα το μεσημέρι, σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος» του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, τα Βραβεία "Κάρολος Κουν" και τα Βραβεία της Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών & Μουσικών Κριτικών, για τη σεζόν 2013- 2014.
Η εκδήλωση διοργανώθηκε και φέτος σε συνεργασία με τον Οργανισμό Πολιτισμού Αθλητισμού & Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων.
Η Χρυσούλα Διαβάτη αρνήθηκε να παραλάβει το βραβείο της, εκφράζοντας την αμφισβήτησή της στον θεσμό, ενώ έντονες αντιδράσεις μερίδας του κοινού που φώναζε «Ντροπή σας» προκάλεσε η βράβευση του Σάκη Ρουβά, στην κατηγορία του αρχαίου δράματος.
Με το Βραβείο Σκηνοθεσίας «Κάρολος Κουν» τιμήθηκε ο Νίκος Καραθάνος για τη σκηνοθεσία του δραματικού ειδυλλίου «Γκόλφω» του Σπυρίδωνα Περεσιάδη, το οποίο παρουσιάστηκε στη Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη- Rex» του Εθνικού Θεάτρου.
Η κριτική επιτροπή τού απένειμε το βραβείο για «τη γόνιμη αναμέτρησή του με έναν δύσκολο δραματουργικό αντίπαλο, αναδεικνύοντας με σημερινούς όρους, εξπρεσιονιστικά, την ποίηση αυτού του παλιού "δραματικού ειδυλλίου" ως ένα συλλογικό μοιρολόι».
Η Μαρίνα Ασλάνογλου κέρδισε το Βραβείο Κουν Γυναικείας Ερμηνείας επειδή «υποδύθηκε με τρόπο σφαιρικό το σύνθετο πρόσωπο, ρεαλιστικό και ονειρικό, της νέας Ελληνίδας, σε δύο έργα του Ιάκωβου Καμπανέλλη, στη "Γειτονιά των Αγγέλων" όπου κράτησε πολύ δυνατά τον γήινο πρωταγωνιστικό ρόλο της Ξένιας (Εθνικό Θέατρο, σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου), και στο "Μεγάλο μας Τσίρκο" (ΚΘΒΕ, σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη), όπου έδωσε ζωή, με τρόπο μοναδικό και ανεπανάληπτο, στο θρυλικό πια, "Ρωμιάκι", σύμβολο των καημών του λαού μας».
Το Βραβείο Δραματουργίας Ελληνικού Έργου απονέμήθηκε στον Γιάννη Καλαβριανό για το έργο «Γιοι και Κόρες, μία παράσταση για την αναζήτηση της ευτυχίας» που πρωτοπαρουσιάστηκε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών 2012, σε σκηνοθεσία του ίδιου. Η κριτική επιτροπή τού έδωσε το βραβείο για «τη δύναμη και τη γνησιότητα που απέπνεε αυτό το "σκηνικό ντοκιμαντέρ" αναδεικνύοντας όχι μόνο το βίωμα των ανθρώπων στο φόντο της μεγάλης Ιστορίας της Ελλάδας τον τελευταίο αιώνα, αλλά και την προσωπική εμπλοκή των νέων ηθοποιών μ’ αυτό το ιστορικό παρελθόν».
Στα Βραβεία Κριτικών Θεάτρου και Χορού, η επιτροπή απένειμε τιμητική διάκριση διεθνούς θεατρικού ρεπερτορίου στη Χρυσούλα Διαβάτη και τη Θάλεια Ματίκα για το «κυριολεκτικό ρεσιτάλ υποκριτικής στους ρόλους της ηλικιωμένης και της νεαρής γυναίκας, αντιστοίχως, που μάς παρέδωσαν στο έργο "Δύο γυναίκες χορεύουν" του Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ ι Ζουρνέτ, στο Θέατρο Ιλίσια Βολανάκης, σε σκηνοθεσία Τάσου Ιορδανίδη.
Η Χρυσούλα Διαβάτη ήταν παρούσα στην εκδήλωση, αλλά αρνήθηκε να παραλάβει το βραβείο της. «Το δέχομαι το βραβείο μόνο γιατί το αξίζω. Αλλά θα μετανιώσετε που ανέβηκα εδώ πάνω. Τα τελευταία χρόνια στο θέατρο έχει τελειώσει η αξιοκρατία, αφού όλοι γίνανε το ίδιο. Όσοι γίνανε ηθοποιοί θα πρέπει να ξέρουν τι κουβαλάει αυτή η λέξη: πόνο, μόχθο και θείο ταλέντο. Παρόλα αυτά εδώ γίνεται της κακομοίρας... Θα έπρεπε να υπάρχει αστυνομία θεάτρου. Σταρ, μοντέλα, ωραίοι, ωραίες, κάνουν θέατρο κι όλα ξεκίνησαν από τότε που η Μελίνα Μερκούρη απελευθέρωσε το επάγγελμα. Δεν μπορούν να γίνονται όλοι ηθοποιοί. Δεν το δέχομαι αυτό.... Ο Κουν, που τον ήξερα προσωπικά, δεν τα πίστευε τα βραβεία. Τα κορόιδευε και θύμωνε όταν τον βράβευαν.... Με πονάει το θέατρο. Έχουμε καταθέσει σάρκα κι αίμα. Την εποχή που ξεκινήσαμε δεν υπήρχε ούτε ο ελληνικός κινηματογράφος. Δεν ξεκινήσαμε για να γίνουμε σταρ.... Γι' αυτό και δεν δέχομαι τη διάκριση, γιατί έτσι θα αναβαθμίσω έναν θεσμό που δεν τον πιστεύω» ανέφερε η ηθοποιός, από τη σκηνή της Αίθουσας «Χρήστος Λαμπράκης».
Αντιδράσεις, αυτήν τη φορά από το κοινό, προκάλεσε και η απόνομή του Βραβείου Αρχαίου Δράματος με το άκουσμα του ονόματος του Σάκη Ρουβά. Η κριτική επιτροπή τού απένειμε το βραβείο για το μέρος του Διονύσου στην τραγωδία «Βάκχαι» του Ευριπίδη (που παρουσιάστηκε μεταξύ άλλων στο πλαίσιο των Φεστιβάλ Φιλίππων & Θάσου και Αθηνών & Επιδαύρου, καθώς και στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη»), επειδή, «σε μιαν εποχή όπου πληθαίνουν τα κρούσματα "εκσυγχρονιστικής" κακοποίησης της αρχαιοελληνικής τραγωδίας, η οποία είναι από μόνη της αρκούντως "μοντέρνα" ώστε να μην έχει ανάγκη από επίδοξους "εκμοντερνιστές", ο Σάκης Ρουβάς, με τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Δημήτρη Λιγνάδη, έδωσε τον Θεό Διόνυσο, σε μιαν εκ βαθέων προσέγγιση, με τρόπο ευθύ, άμεσο, ρευστό και χειροπιαστό, σαν από πνεύμα και ύλη, γη, νερό, αέρα και φωτιά, έναν πάντοτε "ερχόμενο" ελληνικό θεό- χορευτή, φωτεινό και σκοτεινό συγχρόνως, αιώνιο και σύγχρονο, παρόντα στις χαρές και στις λύπες μας, στους θριάμβους και στις απώλειες».
Φανερά ψύχραιμος ο δημοφιλής ερμηνευτής, όταν ανέβηκε στη σκηνή να παραλάβει το βραβείο είπε: «Είμαι ένας νέος άνθρωπος που ονειρεύεται και θέλει να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα. Και αυτό δεν μπορεί να μου το στερήσει κανείς. Επέλεξα τον δρόμο του θεάτρου και της μουσικής». Όταν ρωτήθηκε από μία κυρία από το κοινό «με τι εφόδια θα το κάνει αυτό» εκείνος απάντησε: «Με την ψυχή μου! Η ψυχή και η καρδιά των ανθρώπων δεν χρειάζονται διπλώματα. Και καμία "αστυνομία θεάτρου" δεν μπορεί να με σταματήσει να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου. Οι γονείς μου ήταν ερασιτέχνες ηθοποιοί στην Κέρκυρα. Θυμάμαι από τα επτά μου χρόνια, να βρίσκομαι σε μικρά θέατρα, τα οποία μύριζαν σκόνη και μούχλα. Εκεί πρωτοπάτησα το θεατρικό σανίδι. Όταν σε μία παράσταση χρειάστηκε να υποδυθώ τον ρόλο ενός παιδιού. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το συναίσθημα που ένιωσα όταν είδα τον κόσμο να χειροκροτεί από την πλατεία. Δεν χρειάζεται κανένα δίπλωμα για να προσφέρεις στον κόσμο αυτή την ψυχική ανάταση που μπορεί να νιώσει κάποιος όταν μοιράζεσαι τον εαυτό σου μαζί του». Στη συνέχεια, ευχαρίστησε τον Δημήτρη Λιγνάδη που τον «μύησε στον χώρο της αρχαίας τραγωδίας», την οικογένειά του και όλους όσους βρίσκονται δίπλα του όλα αυτά τα χρόνια.
Την τιμητική διάκριση σε νέο- πρωτοεμφανιζόμενο καλλιτέχνη απέσπασε η Ομάδα Ubuntu για τη «μεταφορά της σάτιρας "Διαβολιάδα" του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ από τη μετεπαναστατική Ρωσία του 1921 στη σκηνή της σημερινής υπό πτώχευση Ελλάδας». Η παράσταση ανέβηκε στον χώρο BIOS Main, σε σκηνοθεσία Ελεάνας Τσίχλη, τη σεζόν 2013- 2014.
Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου δόθηκε στον σπουδαίο ηθοποιό Κώστα Γαλανάκη, ακούραστο και αειθαλή, για «τη διαρκή, επί μισόν αιώνα, χωρίς κενά, θητεία του, αποκλειστικά στο ποιοτικό θέατρο, με την ευκαιρία της πρόσφατης ενσάρκωσης, με τρόπο ιδανικό, του ρόλου του "Κραπ" στον μονόλογο "Εκείνη τη φορά… Η τελευταία μαγνητοταινία του Κραπ" του Σάμιουελ Μπέκετ στο Θέατρο Ροές, σε σκηνοθεσία Νίκου Πασχίδη».
Ο Κώστας Γαλανάκης αφιέρωσε το βραβείο στο σπουδαίο δάσκαλό του Δημήτρη Ροντήρη, από τον όποιο έμαθε το αλφαβητάρι του θεάτρου. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ την αγάπη, τη ζέση και το δόσιμό του για τους μαθητές του» είπε ο ηθοποιός. Ακόμη, τιμητική διάκριση απονεμήθηκε και στον Ιωσήφ Βιβιλάκη για τη μελέτη «Το κήρυγμα ως performance. Εκκλησιαστική ρητορική και θεατρική τέχνη μετά το Βυζάντιο» (εκδόσεις Αρμός, 2013), σύγγραμμα το οποίο- κατά την κριτική επιτροπή- παρέχει έναυσμα για περαιτέρω εμβάθυνση όσον αφορά την σύνδεση υπόκρισης και θεολογικής πρακτικής.
Το Βραβείο Χορού απέσπασε η χορευτική ομάδα «κι όμΩς ΚΙΝΕΙΤΑΙ» για την παράσταση «Το σωματίδιο του Θεού» βασισμένη σε κείμενα του Χαΐνη Δ. Αποστολάκη, «μία απρόσμενη ματιά στο εγχείρημα του CERN, ένα έργο συνθετικό, επίκαιρο, καλοστημένο, σε συναρπαστική εκτέλεση από τους χορευτές- ακροβάτες στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη».
Με το μεγάλο Βραβείο Μουσικής τιμήθηκε ο βαρύτονος, Τάσης Χριστογιαννόπουλος, για τις εμφανίσεις του ως σολίστ συναυλίας της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, με τις μελωδίες που συνέθεσαν ο Ζακ Ιμπέρ και ο Μωρίς Ραβέλ για την ταινία «Δον Κιχώτης» του Πάμπστ, σε μουσική διεύθυνση Χάιμε Μαρτίν (12/10/2012), στην όπερα του Βέρντι «Μάκβεθ», σε παραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (18, 22, 24, 26/1/2014), καθώς και για την ατομική συναυλιακή εμφάνισή του στις 26/02/2014 με μελωδίες από τον κύκλο «Des Knaben Wunderhorn» του Γκούσταφ Μάλερ, από κοινού με την υψίφωνο Λένια Ζαφειροπούλου και τη συνοδεία στο πιάνο του Θανάση Αποστολόπουλου, αλλά και για «την εν γένει πολυδιάστατη σταδιοδρομία του που καταδεικνύει καλλιτεχνική ωριμότητα, καλλιέπεια εκφοράς και υφολογική διαφοροποίηση των ερμηνειών του».
Στην εκδήλωση, η οποία διήρκησε περισσότερο από δύο ώρες, απονεμήθηκαν, επίσης, διακρίσεις και έπαινοι σε καλλιτέχνες που ξεχώρισαν τη χρονιά που πέρασε.
Την τελετή παρουσίασαν ο κριτικός χορού της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ» και συνεργάτης του Γ' Προγράμματος της ΝΕΡΙΤ, Ανδρέας Ρικάκης και ο πρόεδρος της Ένωσης, Κυριάκος Λουκάκος, κριτικός μουσικής της «ΑΥΓΗΣ» με μακρά θητεία και ο ίδιος στο Γ' Πρόγραμμα της ΕΡΤ. Όπως ανέφεραν οι ίδιοι κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, ο αναγνωρισμένος θεσμός των Βραβείων Κριτικών Θεάτρου και Μουσικής αγκαλιάζει όλες τις κατηγορίες της ελληνικής λόγιας δραστηριότητας σε αυτά τα δύο κεντρικά παραστατικά αντικείμενα, αλλά και τα επιστημονικά παρακολουθήματά τους, τη θεατρολογική και μουσικολογική επιστήμη. Εξάλλου, σε εναρμόνιση με τον διεπιστημονικό χαρακτήρα της κριτικής των παραστατικών τεχνών, όπως αυτός σηματοδοτήθηκε κατά το πρόσφατο 27ο Συνέδριο της Διεθνούς Ένωσης στο Πεκίνο, η Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών εμπλουτίζει από φέτος πιλοτικά την κατηγορία του θεάτρου και με το αντικείμενο του χορού.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Επιτροπή Θεάτρου και Χορού διαμορφώθηκε εφέτος με συμμετέχοντες τους Λέανδρο Πολενάκη (πρόεδρο), Όλγα Μοσχοχωρίτου, Κωστή Δ. Μπίτσιο, Καλλιόπη Ραπανάκη και Μίρκα Ψαροπούλου, ενώ η Επιτροπή Μουσικής συγκροτήθηκε από τους Κυριάκο Λουκάκο (πρόεδρο), Αθανάσιο Βαβλίδα, Σοφία Θεοφάνους, Γιώργο Λεωτσάκο και Θωμά Ταμβάκο. Εκτός διαδικασίας, «ειδική διάκριση συνολικής προσφοράς» απονεμήθηκε στον 94χρονο λογοτέχνη και θεατρικό κριτικό Μανώλη Πράτσικα (Παπαδόπουλο) για τη συνολική προσφορά του στην Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών, που επί δεκαετίες τίμησε με την αφοσίωση και την ανιδιοτελή και συνεπή συμμετοχή του.
Το σύμβολο για τα Βραβεία Θεάτρου και Μουσικής είναι επίχρυσο ακριβές αντίγραφο στεφάνου, που ανακαλύφθηκε σε βασιλικό τάφο της Αττικής Ελληνιστικής Εποχής και φυλάσσεται στο Μουσείο Μπενάκη. Το βασικό σύμβολο των Βραβείων Καρόλου Κουν είναι αντίγραφο του «Ήλιου», το οποίο φιλοτέχνησε ο ζωγράφος Διαμαντής Διαμαντόπουλος για τις ανάγκες της σκηνοθεσίας της «Άλκηστις» του Ευριπίδη, που υπήρξε και το πρώτο αρχαιοελληνικό έργο που σκηνοθέτησε ο Κάρολος Κουν.
Αναλυτικά τα βραβεία έχουν ως εξής:
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ
Στον Μανώλη Πράτσικα (Παπαδόπουλο), παλαίμαχο αλλά πάντοτε ενεργό λογοτέχνη και κριτικό Θεάτρου για την συνολική προσφορά του στην Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών που επί δεκαετίες τίμησε με την αφοσίωση και την ανιδιοτελή και συνεπή συμμετοχή του, παλαιό Αθηναίο και αδιαλείπτως παρόντα στη ζωή και στις διαδικασίες μας παρά την από ετών διαμονή του στην Πάτρα, με προσήλωση στο Σωματείο μας που ο ίδιος προσονόμασε «Μικρή Ακαδημία».
ΒΡΑΒΕΙΑ «ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ» 2014
ΒΡΑΒΕΙΟ «ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ» ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ
1. Γιάννης Καλαβριανός για την σκηνοθεσία του έργου «Γιοι και Κόρες, μια παράσταση για την αναζήτηση της ευτυχίας» που έγραψε ο ίδιος, παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ Αθηνών 2012 και επαναλήφθηκε στο Θέατρο BIOS και στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.
2. Νίκος Καραθάνος για την σκηνοθεσία του δραματικού ειδυλλίου «Γκόλφω» του Σπυρίδωνα Περεσιάδη, που παρουσιάστηκε στη Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη –Rex» του Εθνικού Θεάτρου.
3. Στάθης Λιβαθινός για την σκηνοθεσία διασκευής του ομηρικού έπους «Ιλιάς», που παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών 2013.
Το Βραβείο απονέμεται στο Νίκο Καραθάνο για την σκηνοθεσία του δραματικού ειδυλλίου «Γκόλφω» του Σπυρίδωνα Περεσιάδη, που παρουσιάστηκε στη Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη –Rex» του Εθνικού Θεάτρου, ιδία δε για τη γόνιμη αναμέτρηση του σκηνοθέτη με έναν δύσκολο δραματουργικό αντίπαλο, αναδεικνύοντας με σημερινούς όρους, εξπρεσιονιστικά, την ποίηση αυτού του παλιού «δραματικού ειδυλλίου», ως ένα συλλογικό μοιρολόι.
ΒΡΑΒΕΙΟ «ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ» ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΗΘΟΠΟΙΟΥ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΡΓΟ
1. Μαρίνα Ασλάνογλου για τις ερμηνείες της σε δύο έργα του Ιάκωβου Καμπανέλλη, ως «Ξένια» στη «Γειτονιά των Αγγέλων», στο Εθνικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου, και ως «Ρωμιάκι» στο «Μεγάλο μας Τσίρκο», στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη.
2. Δημήτρης Γασπαράτος ως «Γκιλγκαμές» στην σκηνική σύνθεση «Γκιλγκαμές» στο Θέατρο Ρόδα, σε σκηνοθεσία: Μαρίας Περετζή.
3. Ιωάννα Παππά ως «Μαρία Πολυδούρη» στον μονόλογο «Οδός Πολυδούρη» της Ρούλας Γεωργακοπούλου, στο Θέατρο Βασιλάκου, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη.
4. Γιάννης Σαρακατσάνης ως «Άρης» στην μαύρη κωμωδία «I will survive» στο Θέατρο Ιλίσια-Βολανάκης, σε σκηνοθεσία του ιδίου.
Το Βραβείο απονέμεται στη Μαρίνα Ασλάνογλου επειδή υποδύθηκε με τρόπο σφαιρικό το σύνθετο πρόσωπο, ρεαλιστικό και ονειρικό, της νέας Ελληνίδας, σε δύο έργα του Ιάκωβου Καμπανέλλη, στη «Γειτονιά των Αγγέλων» όπου κράτησε πολύ δυνατά τον γήινο πρωταγωνιστικό ρόλο της Ξένιας (Εθνικό Θέατρο, σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου), και στο «Μεγάλο μας Τσίρκο» (Κ.Θ.Β.Ε, σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη), όπου έδωσε ζωή, με τρόπο μοναδικό και ανεπανάληπτο, στο θρυλικό πια, «Ρωμιάκι», σύμβολο των καημών του λαού μας.
Έπαινοι :
1. Δημήτρης Γασπαράτος για την δυναμική του ερμηνεία του ως «Γκιλγκαμές» στην ομώνυμη σκηνική σύνθεση των Δημήτρη Περετζή, Μαρίας Περετζή, και Βασίλη Τσοκόπουλου, στο Θέατρο Ρόδα, σε σκηνοθεσία Μαρίας Περετζή.
2. Γιάννης Σαρακατσάνης για την γεμάτη ένταση και έξαψη ερμηνεία του ως «Άρης» στην μαύρη κωμωδία «I will survive» των Αντίνοου Αλμπάνη, Γιώργου Παπαγεωργίου και του ιδίου, την οποία ο καλλιτέχνης επίσης σκηνοθέτησε στο Θέατρο Ιλίσια-Βολανάκης.
ΒΡΑΒΕΙΟ «ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ» ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ
1. Ρούλα Γεωργακοπούλου για τον μονόλογο «Οδός Πολυδούρη», που παρουσιάστηκε στο Θέατρο Βασιλάκου, σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη.
2. Γιάννης Καλαβριανός για το έργο «Γιοι και Κόρες, μια παράσταση για την αναζήτηση της ευτυχίας», που πρωτοπαρουσιάσθηκε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών 2012, σε σκηνοθεσία του ιδίου.
3. Αναστασία Κουμίδου για την σκηνική σύνθεση «Capo d’Istria», που παρουσιάσθηκε στον χώρο «Beton 7», σε σκηνοθεσία της ίδιας.
Το Βραβείο απονέμεται στο Γιάννη Καλαβριανό για το έργο «Γιοι και Κόρες, μια παράσταση για την αναζήτηση της ευτυχίας», που πρωτοπαρουσιάσθηκε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών 2012, σε σκηνοθεσία του ιδίου, ιδία δε για τη δύναμη και τη γνησιότητα που απέπνεε αυτό το «σκηνικό ντοκιμαντέρ», αναδεικνύοντας όχι μόνο το βίωμα των ανθρώπων στο φόντο της μεγάλης Ιστορίας της Ελλάδας τον τελευταίο αιώνα, αλλά και την προσωπική εμπλοκή των νέων ηθοποιών μ’ αυτό το ιστορικό παρελθόν.
Έπαινος:
Αναστασία Κουμίδου για την σκηνική σύνθεση «Capo d’Istria», που παρουσιάσθηκε στον χώρο «Beton 7», σε σκηνοθεσία της ιδίας, επειδή, έχοντας ως βάση την τραγωδία του Νίκου Καζαντζάκη «Καποδίστριας» και την πρόσφατη έκδοση σε βιβλίο της αλληλογραφίας του Καποδίστρια με την Ελληνίδα αριστοκράτισσα Ρωξάνδρα Στούρτζα, η δραματουργός και σκηνοθέτιδα συνδυάζει τις δύο πηγές της δημιουργικά, «με λογισμό και με όνειρο» φωτίζοντας μιαν από τις πιο κρίσιμες περιόδους της νεοελληνικής Ιστορίας.
ΒΡΑΒΕΙΑ ΚΡΙΤΙΚΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ 2014
Α) ΜΕΓΑΛΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
Τάσης Χριστογιαννόπουλος, βαρύτονος, για τις εμφανίσεις του ως σολίστ συναυλίας της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών με τις μελωδίες που συνέθεσαν ο Ζακ Ιμπέρ και ο Μωρίς Ραβέλ για την ταινία «Δον Κιχώτης» του Πάμπστ, σε μουσική διεύθυνση Χάιμε Μαρτίν (12/10/2012), στην όπερα του Βέρντι «Μάκβεθ», σε παραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (18, 22, 24, 26/1/2014), καθώς και για την ατομική συναυλιακή του εμφάνιση της 26ης/02/2014 με μελωδίες από τον κύκλο «Des Knaben Wunderhorn» του Γκούσταφ Μάλερ, από κοινού με την υψίφωνο Λένια Ζαφειροπούλου και με την συνοδεία στο πιάνο του Θανάση Αποστολόπουλου, αλλά και για την εν γένει πολυδιάστατη σταδιοδρομία του που καταδεικνύει καλλιτεχνική ωριμότητα, καλλιέπεια εκφοράς και υφολογική διαφοροποίηση των ερμηνειών του.
Β) ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΕ ΜΟΥΣΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ
1. Στέλιος Κουκουναράς: «Λαϊκισμός και μουσική, Μπλουζ, ροκ, ρεμπέτικο – Τρεις μυθολογίες. Μια αληθινή, δύο κάλπικες», εκδόσεις Τήνος 2009.
2. Μάρκος Τσέτσος: «Η μουσική στη νεότερη φιλοσοφία – Από τον Καντ στον Αντόρνο», εκδόσεις Αλεξάνδρεια 2012.
3. Χαρίκλεια Τσοκανή: «Μουσική μανία – Στις απαρχές του Βακχικού Ενθουσιασμού», εκδόσεις Αλεξάνδρεια 2011.
4. Ιωάννης Φούλιας: «Οι δύο σονάτες για πιάνο του Δημήτρη Μητρόπουλου», εκδόσεις Παπαγρηγορίου – Νάκα, 2011.
5. «Μανώλης Καλομοίρης – 50 χρόνια μετά», συλλογικός τόμος σε επιμέλεια Νίκου Μαλλιάρα και Αλέξανδρου Χαρκιολάκη, εκδόσεις fagotto books 2013.
Απονέμεται στο Στέλιο Κουκουναρά: «Λαϊκισμός και μουσική, Μπλουζ, ροκ, ρεμπέτικο – Τρεις μυθολογίες. Μια αληθινή, δύο κάλπικες», εκδόσεις Τήνος 2009, ιδία δε για την καυστική και θεμελιωμένη άποψη που αναπτύσσει σε σχέση με το διηνεκώς παρόν και δυστυχώς εντεινόμενο φαινόμενο του λαϊκισμού στην ελληνική μουσική ζωή, φαινόμενο που την διαπερνά με ιδιαίτερα εθνικά χαρακτηριστικά και με όχημα ανακρίβειες και αναλήθειες δογματικού και ιδιοτύπως μυθολογικού χαρακτήρα.
Έπαινος:
Ιωάννης Φούλιας: «Οι δύο σονάτες για πιάνο του Δημήτρη Μητρόπουλου», εκδόσεις Παπαγρηγορίου – Νάκα, 2011, επειδή συμβάλλει ουσιαστικά στη ριζική επαναξιολόγηση του ολικού συνθετικού έργου του Μητρόπουλου και τον επαναπροσδιορισμό του ως ενός από τους κορυφαίους συνθέτες μας λόγιας μουσικής δημιουργίας.
Γ) ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΕ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΠΟΥ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ
«Σύλλογος Μουσικών Εκπαιδευτικών Αν. Μακεδονίας-Θράκης» για μιαν 20ετή πορεία, άγνωστη εν πολλοίς στην Αθήνα, με άπειρες εκδηλώσεις και δραστηριότητες καλλιτεχνικού και εκπαιδευτικού χαρακτήρα, σε σύμπραξη με πολλούς φορείς ωδεία, συλλόγους, χορωδίες και σύνολα δωματίου και με τον συντονισμό του συνθέτη, μουσικολόγου και πιανίστα Αθανασίου Τρικούπη.
Δ) ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΕ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ
1. «Claude Debussy – la musique a moi Metamorphosis», έργα του Γάλλου συνθέτη με την υψίφωνο Μυρσίνη Μαργαρίτη, τον βαθύφωνο Τάσο Αποστόλου, την φλαουτίστα Ναταλία Γεράκη και τον Διονύση Μαλλούχο στο πιάνο της εταιρείας UTOPIA (2013).
2. «Δημήτρης Μητρόπουλος – Ο πρωτοποριακός συνθέτης» με την υψίφωνο Αγγελική Καθαρίου και τον πιανίστα Θοδωρή Τζοβανάκη έκδοση του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, του Χοροθεάτρου «Αέναον» και της Γενναδείου Βιβλιοθήκης.
3. Δίσκος με έργα του Γιάννη Α. Παπαϊωάννου με την υψίφωνο Μυρτώ Παπαθανασίου, τον τσελλίστα Κωστή Θέο, τον πιανίστα Κώστα Χάρδα και το μουσικό σύνολο «dissonArt ensemble» υπό την διεύθυνση του Βλαδίμηρου Συμεωνίδη, έκδοση της εταιρείας NAXOS, έκδοση 2013.
4. Γιώργος Κοντογιώργος: De Profundis – μουσική για κουαρτέτο εγχόρδων, έκδοση της εταιρείας NAXOS, 2013
5. «Liebesgeschenke», μελωδίες των Λίστ και Ρίχαρντ Στράους με τον τενόρο Mario Zeffiri και τον πιανίστα Manuel Lange, έκδοση της εταιρείας PRESTIGE CLASSICS της Βιέννης.
6. Ιωσήφ Βαλέτ: «Ανάποδο πεντάλ – πιανιστικό ταξίδι σε μια ποιητική ιδέα της Έλενας Κυρίτση, Irida 2012
Απονέμεται: «Liebesgeschenke», μελωδίες των Λίστ και Ρίχαρντ Στράους με τον τενόρο Mario Zeffiri και τον πιανίστα Manuel Lange, έκδοση της εταιρείας PRESTIGE CLASSICS της Βιέννης, για την ποιότητα των εκτελέσεων, που καταδεικνύουν υψηλό επίπεδο υπηρέτησης του δυσχερούς είδους της έντεχνης μελωδίας από έναν διεθνώς διακεκριμένο Έλληνα λυρικό καλλιτέχνη ποικίλων ευαισθησιών και ενδιαφερόντων.
Έπαινος:
Δίσκος με έργα του Γιάννη Α. Παπαϊωάννου με την υψίφωνο Μυρτώ Παπαθανασίου, τον τσελλίστα Κωστή Θέο, τον πιανίστα Κώστα Χάρδα και το μουσικό σύνολο «dissonArt ensemble» υπό την διεύθυνση του Βλαδίμηρου Συμεωνίδη, έκδοση της εταιρείας NAXOS, έκδοση 2013, για την ιδιαίτερα προσεγμένη επιλογή και ερμηνεία των έργων ενός σημαντικού δασκάλου και μουσουργού, καθώς και για την τεχνικά ανεπίληπτη ηχογράφηση.
Ε) ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΕ ΝΕΟ Ή ΠΡΩΤΟΕΜΦΑΝΙΖΟΜΕΝΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ
1. Ο κλαρινετίστας Διονύσης Γραμμένος για την κοινή του εμφάνιση με το «Quatuor Voce» της 14ης/05/2014 στο πλαίσιο του κύκλου «Ανατέλλοντες αστέρες» του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και έργα Θεόδωρου Αντωνίου και Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ.
3. Η υψίφωνος Χριστίνα Πουλίτση για την ερμηνεία της Τζίλντα στην αναβίωση της όπερας του Βέρντι «Ριγκολέττο» από την Εθνική Λυρική Σκηνή στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (8/12/2013).
4. Η υψίφωνος Φανή Αντωνέλου για τη συμμετοχή της στην παρουσίαση του ορατορίου «Μεσσίας» του Χαίντελ από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών υπό τον Μάρκελλο Χρυσικόπουλο (15/12/2013).
Απονέμεται:
1. Ο κλαρινετίστας Διονύσης Γραμμένος για την εξαιρετική κοινή του εμφάνιση με το «Quatuor Voce» της 14ης/05/2014 στο πλαίσιο του κύκλου «Ανατέλλοντες αστέρες» του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών σε έργα Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ και Θεόδωρου Αντωνίου, ιδία δε για την ήδη ανεπτυγμένη τεχνική του και τη μουσικότητα της ερμηνείας του.
2. Η υψίφωνος Χριστίνα Πουλίτση για την απρόσμενη συνολική ποιότητα της ερμηνείας της στον εξαιρετικά απαιτητικό ρόλο της Τζίλντα στην αναβίωση της όπερας του Βέρντι «Ριγκολέττο» από την Εθνική Λυρική Σκηνή στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (8/12/2013).
Έπαινος:
Η υψίφωνος Φανή Αντωνέλου για τη συμμετοχή της στην παρουσίαση του ορατορίου «Μεσσίας» του Χαίντελ από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών υπό τον Μάρκελλο Χρυσικόπουλο (15/12/2013).
ΒΡΑΒΕΙΑ ΚΡΙΤΙΚΩΝ ΘΕΑΤΡΟΥ ΚΑΙ ΧΟΡΟΥ 2014
Α) ΜΕΓΑΛΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΘΕΑΤΡΟΥ
Στον σπουδαίο ηθοποιό Κώστα Γαλανάκη, ακούραστο και αειθαλή, για την διαρκή, επί μισόν αιώνα, χωρίς κενά, θητεία του, αποκλειστικά στο ποιοτικό θέατρο, με την ευκαιρία της πρόσφατης ενσάρκωσης, με τρόπο ιδανικό, του ρόλου του «Κραπ» στον μονόλογο «Εκείνη τη φορά… Η τελευταία μαγνητοταινία του Κραπ» του Σάμιουελ Μπέκετ στο Θέατρο Ροές, σε σκηνοθεσία Νίκου Πασχίδη.
Β) ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΕ ΘΕΑΤΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ
1. Ιωσήφ Βιβιλάκης για την μελέτη «Το κήρυγμα ως performance. Εκκλησιαστική ρητορική και θεατρική τέχνη μετά το Βυζάντιο», εκδόσεις Αρμός, 2013.
2. Σταυρούλα Γ. Τσούπρου για το βιβλίο της «Άμλετ-William Shakespeare-Κοσμάς Πολίτης», εκδόσεις Νεφέλη, 2014.
Απονέμεται στον Ιωσήφ Βιβιλάκης για την μελέτη «Το κήρυγμα ως performance. Εκκλησιαστική ρητορική και θεατρική τέχνη μετά το Βυζάντιο», εκδόσεις Αρμός, 2013, σύγγραμμα το οποίο το οποίο παρέχει έναυσμα για περαιτέρω εμβάθυνση όσον αφορά στην σύνδεση υπόκρισης και θεολογικής πρακτικής.
Έπαινος:
Σταυρούλα Γ. Τσούπρου για το βιβλίο της «Άμλετ-William Shakespeare-Κοσμάς Πολίτης», εκδόσεις Νεφέλη, 2014, ιδία δε για την ενδελεχή έρευνα θεατρικού, φιλολογικού και λογοτεχνικού ενδιαφέροντος με αφορμή την μετάφραση του Κοσμά Πολίτη για τον «Άμλετ» του Σαίξπηρ.
Γ) ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟΥ
1. Χρυσούλα Διαβάτη για τον ρόλο της ηλικιωμένης γυναίκας στο έργο «Δύο γυναίκες χορεύουν» του Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ ι Ζουρνέτ, στο Θέατρο Ιλίσια Βολανάκης, σε σκηνοθεσία Τάσου Ιορδανίδη.
2. Ομάδα kontakt^ensemble για το έργο «Οικογενειακές Ιστορίες» της Μπιλιάνα Σερμπλιάνοβιτς σε σκηνοθεσία Σμαρώς Πλατιώτη, στο Θέατρο Επί Κολωνώ – Σκηνή Φουαγιέ, 2014.
3. Θάλεια Ματίκα ως νεαρή γυναίκα στο έργο «Δύο γυναίκες χορεύουν» του Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ ι Ζουρνέτ, στο Θέατρο Ιλίσια Βολανάκης, σε σκηνοθεσία Τάσου Ιορδανίδη.
Απονέμεται στις Χρυσούλα Διαβάτη και Θάλεια Ματίκα για το κυριολεκτικό ρεσιτάλ υποκριτικής στους ρόλους της ηλικιωμένης και της νεαρής γυναίκας αντιστοίχως που μας παρέδωσαν στο έργο «Δύο γυναίκες χορεύουν» του Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ ι Ζουρνέτ, στο Θέατρο Ιλίσια Βολανάκης, σε σκηνοθεσία Τάσου Ιορδανίδη.
Η Χρυσούλα Διαβάτη ήταν παρούσα στην εκδήλωση, αλλά δεν παρέλαβε το βραβείο της.
Δ) ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΕ ΝΕΟ Ή ΠΡΩΤΟΕΜΦΑΝΙΖΟΜΕΝΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ
1. Ορέστης Καρύδας ως φωτογράφος στο δράμα «EKEINH/ELLE: άσε με να σε βγάλω μια φωτογραφία» του Ζαν Ζενέ, που παίχτηκε στο ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη.
2. Αλεξάνδρα Τσοτανίδου ως «Ναντέζντα» στο έργο «Οικογενειακές Ιστορίες» της Μπιλιάνα Σερμπλιάνοβιτς, που παρουσιάσθηκε στο Θέατρο Επί Κολωνώ-Σκηνή Φουαγιέ σε σκηνοθεσία Σμαρώς Πλατιώτη.
3. Χάρης Χιώτης ως «Ουίλιαμ» στο έργο «Αλεπούδες» της Ντον Κινγκ, στην Κεντρική Σκηνή του Θεάτρου Επί Κολωνώ, σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη.
4. Ομάδα Ubuntu στην σάτιρα «Διαβολιάδα» του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, που παρουσιάσθηκε στον χώρο BIOS Main, σε σκηνοθεσία Ελεάνας Τσίχλη.
Απονέμεται στην ομάδα Ομάδα Ubuntu για την παρουσίαση της σάτιρας «Διαβολιάδα» του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ στον χώρο BIOS Main, σε σκηνοθεσία Ελεάνας Τσίχλη, ιδία δε για το ξέφρενο συλλογικό κέφι της ομάδας που πέρασε στην πλατεία, μεταφέροντας τη σουρεαλιστική «Διαβολιάδα» από την μετεπαναστατική Ρωσία του 1921 στη σκηνή της σημερινής υπό πτώχευση Ελλάδας.
Έπαινος:
Χάρης Χιώτης ως «Ουίλιαμ» στο έργο «Αλεπούδες» της Ντον Κινγκ, στην Κεντρική Σκηνή του Θεάτρου Επί Κολωνώ, σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη, ιδία δε για τον δημιουργικό τρόπο με τον οποίο φωτίζει το εσώτερο σκότος του επιδερμικά διαφωτισμένου ανθρώπου.
Ε) ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΡΧΑΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ
1. Ελένη Μπούκλη για τον ρόλο της Ιόλης στην τραγωδία «Τραχίνιαι» του Σοφοκλέους, στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, σε σκηνοθεσία Θωμά Μοσχόπουλου.
2. Σάκης Ρουβάς για το μέρος του Διονύσου στην τραγωδία «Βάκχαι» του Ευριπίδου στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη», σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη.
3. Μάρθα Φριντζήλα για την σκηνοθεσία της τραγωδίας «Βάκχαι» του Ευριπίδου στο Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας.
Απονέμεται στο Σάκη Ρουβά για το μέρος του Διονύσου στην τραγωδία «Βάκχαι» του Ευριπίδου, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο των Φεστιβάλ Φιλίππων & Θάσου και Αθηνών & Επιδαύρου, καθώς και στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη», επειδή, σε μιαν εποχή όπου πληθαίνουν τα κρούσματα «εκσυγχρονιστικής» κακοποίησης της αρχαιοελληνικής τραγωδίας, η οποία είναι από μόνη της αρκούντως «μοντέρνα» ώστε να μην έχει ανάγκη από επίδοξους «εκμοντερνιστές», ο Σάκης Ρουβάς, με την σκηνοθετική καθοδήγηση του Δημήτρη Λιγνάδη, έδωσε τον Θεό Διόνυσο, σε μιαν εκ βαθέων προσέγγιση, με τρόπο ευθύ, άμεσο, ρευστό και χειροπιαστό, σαν από πνεύμα και ύλη, γη, νερό, αέρα και φωτιά, έναν πάντοτε «ερχόμενο» ελληνικό θεό - χορευτή, φωτεινό και σκοτεινό συγχρόνως, αιώνιο και σύγχρονο, παρόντα στις χαρές και στις λύπες μας, στους θριάμβους και στις απώλειες.
ΣΤ) ΒΡΑΒΕΙΟ ΧΟΡΟΥ
Χορευτική ομάδα «κι όμΩς ΚΙΝΕΙΤΑΙ» για την παράσταση «Το σωματίδιο του Θεού», βασισμένη σε κείμενα του Χαΐνη Δ. Αποστολάκη, στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη, μια απρόσμενη ματιά στο εγχείρημα του CERN, ένα έργο συνθετικό, επίκαιρο, καλοστημένο, σε συναρπαστική εκτέλεση από τους χορευτές – ακροβάτες στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη.
.jpg)
0 σχόλια: