Η Ελλάδα, χάρη στη γεωγραφική της θέσης, υπήρξε ένα σταυροδρόμι πολιτισμών που έχουν αφήσει παντού τα ίχνη τους, στην αρχιτεκτονική των μνημείων και των οικισμών, στη μικροτεχνία, στην καθημερινή ζωή, στις διατροφικές συνήθειες και σε όλες τις μορφές της λαϊκής τέχνης στις διάφορες περιοχές της χώρας.
Ο επισκέπτης μπορεί να έλθει σε επαφή με αυτό το πολύχρωμο και εντυπωσιακό μωσαϊκό, μέσα από περιηγήσεις σε χώρους πολιτιστικής κληρονομιάς, μέσα από διαδρομές στην ιστορική, πολιτιστική, καλλιτεχνική και λαογραφική παράδοση.
Η Ελλάδα ως Παγκόσμια Κληρονομιά
Η UNESCO έχει καθιερώσει τον θεσμό των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Πρόκειται για μνημεία, ομάδες κτισμάτων και χώρων με ιστορική, αισθητική, αρχαιολογική, επιστημονική, εθνολογική ή ανθρωπολογική αξία.
Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της UNESCO:
«Τα μνημεία που συγκαταλέγονται στον Κατάλογο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς επιλέγονται και εγκρίνονται βάσει της αξίας τους ως τα καλύτερα παραδείγματα της δημιουργικής ευφυΐας του ανθρώπου. Αποτελούν τεκμήρια μιας σημαντικής ανταλλαγής ανθρώπινων αξιών και παρέχουν μια μοναδική ή τουλάχιστον εξαιρετική μαρτυρία μιας πολιτισμικής παράδοσης ή ενός πολιτισμού που ζει ακόμα ή έχει εξαφανισθεί. Είναι άμεσα συνδεδεμένα με σημαντικά στάδια της ανθρώπινης ιστορίας και για το λόγο αυτό έχουν εξέχουσα οικουμενική αξία και αποτελούν τμήμα της κοινής κληρονομιάς της ανθρωπότητας».
Η Ελλάδα συμμετέχει προνομιακά στον κατάλογο με τα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς, πληρώντας όλα αυτά τα σπουδαία και αυστηρά κριτήρια του θεσμού.
Το πρώτο μνημείο της ελληνικής επικράτειας που εντάχθηκε στον κατάλογο της UNESCO ήταν ο Ναός του Επικούρειου Απόλλωνα, το 1986. Ο κατάλογος έκτοτε αυξήθηκε εντυπωσιακά. Σήμερα περιλαμβάνει δεκαεπτά μνημεία σε όλη τη χώρα.
Αναλυτικά τα μνημεία είναι τα εξής:
Ναός του Επικούρειου Απόλλωνος στις Βάσσες (1986)
Αρχαιολογικός χώρος Ακροπόλεως Αθηνών (1987)
Αρχαιολογικός χώρος Δελφών (1987)
Ιερό του Ασκληπιού στην Επίδαυρο (1988)
Άγιον Όρος – Άθως (1988)
Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου (1988)
Μετέωρα (1988)
Παλαιοχριστιανικά και βυζαντινά μνημεία Θεσσαλονίκης (1988)
Αρχαιολογικός χώρος Μυστρά (1989)
Αρχαιολογικός χώρος Ολυμπίας (1989)
Αρχαιολογικός χώρος Δήλου (1990)
Μονή Δαφνίου, Μονή Όσιου Λουκά και Νέα Μονή Χίου (1990) Αρχαιολογικός χώρος Ηραίου Σάμου
Αρχαιολογικός χώρος Αιγών (Βεργίνα) (1996)
Αρχαιολογικοί χώροι Μυκηνών και Τίρυνθας (1999)
Ιστορικό κέντρο (Χώρα), Μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου και Σπήλαιο Αποκαλύψεως στην Πάτμο (1999)
Παλαιά Πόλη Κέρκυρας (2007)
Η ένταξη ενός μνημείου στον κατάλογο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς συνεπάγεται την αδιάκοπη μέριμνα της διεθνούς κοινότητας για τη συντήρηση και την ανάδειξή τους. Η Παγκόσμια Ένωση για τη Συντήρηση των μνημείων παρέχει τεχνογνωσία και εμπειρία τόσο για τα ίδια τα μνημεία, όσο και για τον περιβάλλοντα φυσικό χώρο. Κάτω από την αιγίδα της UNESCO λειτουργούν επίσης εκπαιδευτικά προγράμματα, ώστε οι νέοι κυρίως άνθρωποι να ευαισθητοποιηθούν στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Η Ελλάδα, μια χώρα που αποτελεί κοιτίδα πολιτισμού, φροντίζει να αναδεικνύει όλον αυτόν τον πλούτο. Οι ταξιδιώτες μπορούν να χαρούν τα σπουδαία αυτά μνημεία και να στοχαστούν πάνω στην ανεπανάληπτη ανθρώπινη διάνοια, η οποία μπόρεσε να κατακτήσει τέτοια μέτρα προόδου.
Για αναλυτικές πληροφορίες σχετικά με τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς σε όλη την χώρα μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του Υπουργείου Πολιτισμού odysseus.culture.gr
.jpg)
0 σχόλια: