Τρίτη 8 Ιουλίου 2014

Οι Αμαζόνες του Μουντιάλ

Με όλους τους προβολείς στραμμένους στην Βραζιλία, μια γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου διεκδικεί ίσα δικαιώματα για τις βραζιλιάνες σε όλα.

Η αμερικανίδα Καιτλίν Φίσερ αγαπούσε το ποδόσφαιρο και έπαιζε στην γενέτειρα της στην Βοστόνη. Όταν όμως μετά από πρόσκληση πήγε στην πηγή του, την Βραζιλία, διαπίστωσε ότι τα πράγματα δεν ήταν τόσο ρόδινα για τις γυναίκες ποδοσφαιριστές. Η γυναικεία ομάδα Santos FC-σημειωτέον μια από τις μεγαλύτερες και ιστορικότερες της Βραζιλίας- δεν επιτρεπόταν να τρώει στην καφετέρια της αντίστοιχης ανδρικής, να προπονείται στα γήπεδα τους ή να χρησιμοποιεί τα πλυντήρια τους με αποτέλεσμα κάθε απόγευμα μετά την προπόνηση οι παίκτριες να πρέπει να πλένουν την εμφάνιση τους στο χέρι -η οποία παρεπιπτόντως ήταν τόσο στενή για λόγους σεξ απίλ που συχνά δεν μπορούσαν να κουνήσουν σωστά τα χέρια τους. Ακόμη χρειαζόταν να περπατήσουν 45 λεπτά από και προς τους ξενώνες τους για την προπόνηση τους.

Αυτοί ήταν μερικοί από τους λόγους που η Φίσερ ίδρυσε τις Guerreiras Project μια οργάνωση που θέλει να κάνει τις φωνές των γυναικών ποδοσφαιριστών να ακουστούν και να προωθήσει την ισότητα πρώτα μέσα αλλά και έξω από το γήπεδο. Για να αξιοποιήσουν μάλιστα τους προβολέις που έπεσα στην Βραζιλία λόγω Μουντιάλ δημιούργησαν και μία multimedia έκθεση που παρουσιάζει ερασιτεχνικά βίντεο από βραζιλιάνες ποδοσφαιριστές και τις ιστορίες τους και που το 2015 θα ταξιδέψει στον Καναδά για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Γυναικείου Ποδοσφαίρου.. Όλο αυτό έχει μεγάλη σημασία αν αναλογιστεί κανείς την απαγόρευση του γυναικείου ποδοσφαίρου για δεκαετίες στην Βραζιλία αλλά και τα σεξιστικά σχόλια που έχουν να αντιμετωπίσουν μέχρι και σήμερα οι γυναίκες παίκτριες από φιλάθλους.

«Είναι δύσκολο να είσαι στην Βραζιλία. Παλεύεις συνεχώς για τα δικαιώματα σου» δηλώνει ένα από τα μέλη της ομάδας της Santos FC. Παρ' όλα αυτά η νοοτροπία στην Βραζιλία αλλάζει και όλο και περισσότερες οικογένειες υποστηρίζουν τα κορίτσια που θέλουν να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο. Η εκλογή μάλιστα γυναίκας προέδρου είχε γεμίσει με αισιοδοξία της βραζιλιάνες που γρήγορα όμως είδαν τις ελπίδες τους να διαψεύδονται, Η Βραζιλία έχει πολύ δρόμο να διανύσει ακόμη όσον αφορά τα δικαιώματα των γυναικών και το μέλλον του γυναικείου ποδοσφαίρου.