Τι θα γινόταν αν οι τίτλοι τέλους των γνωστών παραμυθιών της Ντίσνει (και της Πιξάρ) δεν έπεφταν εκει που η ταινία τελείωνε αλλά μετέθεταν την σειρά τους για κάποια χρόνια αργότερα;
Ο 35χρονος γραφίστας Τζέφ Χόνγκ δημιούργησε έναν tumblr λογαριασμό για να αφηγηθεί αυτή την «ανακρίβεια» που ήθελε όλα τα παραμύθια να τελειώνουν με ένα happy end.
Πως θα σας φαινόταν αν η Άριελ κατέληγε να ξεβράζεται σε μια παραλία γεμάτη από πετρέλαιο και σκουπίδια, η Σταχτοπούτα να τριγυρνά ρακένδυτη σε υγρά στενοσόκακα, η Μουλάν να υποφέρει στους γεμάτους καυσαέριο δρόμους της πολύσχναστης Κίνας και ο Γουίνι να παγιδεύεται σε ένα «ξερό» δάσος;
Ο διορατικός γραφίστας πάει ένα βήμα παραπέρα και γίνεται περισσότερο κυνικός όταν οραματίζεται την Πεντάμορφη Μπελ έρμαιο των πλαστικών επεμβάσεων, τον Μπάμπι θήραμα και έκθεμα λαθροκυνηγών σε πλούσια σαλόνια, τα 101 σκυλιά της Δαλαματίας έκγλειστα σε κλουβιά, τον Ρεμί (από τον «Ρατατούι») ως πειραματόζωο, τον Σίμπα πίσω από γυάλινες βιτρίνες ενος ζωολογικού κήπου και τον Ντάμπο ως κακοποιημένο έκθεμα σε ένα τσίρκο, και την Αλίκη να τριγυρνά εθισμένη από ναρκωτικά.
Κακοποιημένες εικόνες ενος ιλουστρασιόν κόσμου αποκτούν εδώ την συμβολιστική τους υπόσταση σε έναν κόσμο που «πάσχει» από όλα τα παραπάνω (και τα παράκατω)
)
0 σχόλια: