Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

"Το φάντασμα της τεμπελιάς πάνω από την Ευρώπη"

Trelogaidouri 31.1.13 0 Comment ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Τον "μύθο" ότι η ευρωπαϊκή κρίση οφείλεται στους τεμπέληδες του νότου που ζουν με τα χρήματα των εργατικών Γερμανών αποδομεί άρθρο του Guardian επικαλούμενο επίσημα στοιχεία δείχνουν πως οι Έλληνες δουλεύουν... όσο οι εργασιομανείς Κορεάτες.

Ο αρθρογράφος αναφέρει πως το "φάντασμα" που πλανιέται σήμερα πάνω από την Ευρώπη δεν είναι αυτό του κομμουνισμού αλλά της... τεμπελιάς καθώς σήμερα η άρχουσα τάξη δεν φοβάται τον οργισμένο όχλο αλλά την... εργασιακή ολιγωρία του.

Πολλοί στην Ευρωζώνη πιστεύουν πως η κρίση οφείλεται στην τεμπελιά των Ισπανών και των Ελλήνων που ζουν από τον μόχθο των Γερμανών και ότι αν οι νότιοι δεν "αναμορφωθούν" και δεν δουλέψουν σκληρότερα η κατάσταση δεν θα βελτιωθεί σημειώνει το άρθρο.

Ωστόσο αυτή είναι απλά μία -βολική μεν αλλά μη ευσταθούσα- ιστορία καθώς τα ελλείμματα οφείλονται κυρίως στην αδυναμία του φοροεισπρακτικού μηχανισμού να λειτουργήσει καθώς "χρήματα δεν υπάρχουν" λόγω της κρίσης και όχι λόγω του κοινωνικού κράτους.

Είναι διαπιστωμένο, προσθέτει, πως οι φτωχοί δουλεύουν παραδοσιακά περισσότερο, σε δουλειές με δυσκολότερα ωράρια και συνθήκες εργασίας και παραμένουν φτωχοί όχι λόγω του συστήματος πρόνοιας αλλά παρά το γεγονός ότι αυτό υπάρχει.

Ανατρέχοντας σε επίσημα στοιχεία του ΟΟΣΑ από το 2011 βλέπουμε ότι οι Έλληνες εργάστηκαν 2,032 ώρες, συναγωνιζόμενοι τους Νοτιοκορεάτες με 2,090 ώρες, ενώ οι Γερμανοί εργάζονται 1,413 ώρες και οι Ολλανδοί μπορούν να ανακηρυχθούν οι πιο τεμπέληδες του κόσμου με 1,379 ώρες δουλειάς το χρόνο.

Οι αριθμοί λένε ότι όποιο κι αν είναι το πρόβλημα της Ελλάδας αυτό δεν είναι η τεμπελιά των πολιτών της, λέει ο Guardian.

Σύμφωνα με τον αρθρογράφο ο μύθος της τεμπελιάς βασίζεται στην κυριαρχία της ιδεολογίας των ελεύθερων αγορών που λέει ότι ο άνθρωπος είναι ο μόνος υπεύθυνος για τη μοίρα του και την εξέλιξη της ζωής του.

Αν κάποιοι πληρώνονται εκατομμύρια κάθε χρόνο ο κόσμος θεωρεί ότι "του αξίζουν" και με το ίδιο σκεπτικό αν κάποιος είναι φτωχός αυτό θα πρέπει να σημαίνει ότι δεν προσπαθεί αρκετά.

Η τακτική του να κατηγορούνται οι φτωχοί για την κατάστασή τους - όπως συμβαίνει και στην ΕΕ μεταξύ πλουσίων και φτωχών κρατών - εντέχνως κατευθύνει τη συζήτηση στα στερεότυπα για "τεμπέληδες" και "εργατικούς" και όχι στις δομικές αιτίες της ανισότητας, διαιωνίζοντας έτσι την ανισότητα και τη φτώχεια.

Πηγη