“Be a man” ζητώντας συγνώμη!

Εντάξει λοιπόν, τα θαλασσώσατε! Μήπως όμως φοβάστε τη «συγνώμη»; Ναι, αυτή η λέξη βγαίνει πολύ δύσκολα από τα χείλη μας. Γιατί αυτό σημαίνει αυτόματα ότι εμείς έχουμε άδικο και οι άλλοι έχουν δίκιο.

Σκεφθείτε ό,τι θέλετε, αλλά το να πείτε πρώτοι μια «συγνώμη» δε μειώνει την αντρική σας υπόσταση. Το αντίθετο μάλιστα my men, αρκεί φυσικά να το κάνετε ακολουθώντας τις συμβουλές του Υπουργείου.

1. Πάρτε όλη την ευθύνη επάνω σας!

Το πρώτο βήμα προς την εξιλέωση είναι το να αναγνωρίσετε το λάθος σας. Μην απολογείστε μόνο και μόνο για να αποφύγετε την κατάσταση. Πρέπει να παραδεχτείτε ότι έχετε προσβάλλει το άλλο άτομο, ότι το έχετε πληγώσει…
Βρεθείτε στη θέση του, δίνοντάς του το πλεονέκτημα της αμφιβολίας όπου χρειάζεται. Όταν αποφασίσετε να ζητήσετε «συγνώμη», όποιον τρόπο κι αν επιλέξετε (προφορικό ή γραπτό), βεβαιωθείτε ότι ο αποδέκτης της έχει κατανοήσει ότι παίρνετε όλη την ευθύνη επάνω σας για ό,τι πήγε στραβά. Μόνο μη σκεφτείτε την πρόχειρη λύση του SMS γι’ αυτό το λόγο, όπως κάνουν πολλοί τον τελευταίο καιρό. Όχι μόνο δεν είναι αρκετό για μία σωστή «συγνώμη», αλλά δίνετε την εντύπωση ότι το θέμα είναι ελάχιστης σημασίας για εσάς και δε διατίθεστε να… «χαραμίσετε» χρόνο και «(e)-μελάνι» γι’ αυτό.

Μιλήστε για το φταίξιμό σας, έτσι ώστε το άλλο άτομο να ξέρει για ποιό λόγο απολογείστε. Φανταστείτε τον τρόπο με τον οποίον τα λόγια και οι πράξεις σας έχουν επηρεάσει τον άλλον, κι εξηγήστε πόσο καταλαβαίνετε και πόσο λυπάστε που του προκαλέσατε τέτοια αρνητικά συναισθήματα.

2. Μην επιμερίζετε την κατάσταση!

Συχνά, ζητάμε συγνώμη με συγκινητικό τρόπο και νομίζουμε ότι ο άλλος έχει απλά… πέσει στα πατώματα, έχει λιώσει με την ευγένειά μας! Ξαφνικά όμως, συνειδητοποιούμε ότι είναι έτοιμος και για δεύτερο ημίχρονο.

Μάλιστα… Κλασική περίπτωση επιμερισμού… Το «Ναι, φταίω, αλλά φταις κι εσύ» δεν είναι χρήσιμο. Αποφύγετε επίσης τους προσδιορισμούς, τα κρυφά μηνύματα και τους ελιγμούς.

Θυμηθείτε ότι αν πάρετε την ευθύνη, θα πρέπει να είστε σε θέση να επωμιστείτε όλο το βάρος. Ίσως ο άλλος να παραδεχτεί ότι κι εκείνος έσφαλλε. Αν συμβεί αυτό, όλα καλά! Αν όμως όχι, τότε δεν πρέπει να είστε αυτός που θα το τονίσει!

3. «Εξήγηση» δε σημαίνει «δικαιολόγηση».

Υπάρχει μια πολύ λεπτή γραμμή ανάμεσα στην «εξήγηση» και τη «δικαιολόγηση». Μπορείτε να εξηγήσετε γιατί κάνατε ό, τι κάνατε ή είπατε ό,τι είπατε. Όμως πρέπει να κάνετε κατανοητό ότι παρ’ όλα αυτά, η αντίδρασή σας ήταν αδικαιολόγητη.

4. Μη «ζητιανεύετε» τον οίκτο!

Αν κατά τη διάρκεια της συγνώμης σας κάνετε το λάθος να επικεντρωθείτε στα δικά σας αρνητικά συναισθήματα και πληγωμένα αισθήματα, τότε έχετε χάσει το όλο νόημα.
Το κεντρικό πρόσωπο δεν είστε εσείς. Είναι το άλλο άτομο. Γι’ αυτό, αφήστε τα… «μελό», ειδικά αν το άλλο άτομο είναι γυναίκα. Μερικές γυναίκες «τσιμπάνε» βέβαια, αλλά οι «γάτες» όχι. Αν πέσετε λοιπόν πάνω σε «γάτα», θα της δώσετε μια αίσθηση… μισοκακομοιριάς!

5. Αλλάξτε τη συμπεριφορά σας.

Ο καλύτερος τρόπος για να αποδείξετε τη μεταμέλειά σας είναι να αλλάξετε αμέσως τη συμπεριφορά σας. Δείξτε στο άλλο άτομο πως έχετε πάρει την πρωτοβουλία για την αλλαγή αυτή. Και μη μείνετε στα λόγια! Επί του πρακτέου, και όσο πιο νωρίς γίνεται!
Σε περίπτωση που δεν επιβάλλετε στον εαυτό σας την αλλαγή, προσπαθήστε να του επιβάλλετε μια αρμόζουσα τιμωρία! Ειδικά οι γυναίκες, θα μείνουν με το στόμα ανοιχτό! Ξεχάστε όμως τα τσαλιμάκια και τα αστεία, γιατί έτσι, ό,τι έχετε χτίσει μέχρι τώρα, θα το γκρεμίσετε…

6. Διορθώστε τις όποιες ζημιές!

Αν γίνεται, μαζί με τη συγνώμη πρέπει να διορθώσετε και την όποια ζημιά. Αν το εκρηκτικό σας ταμπεραμέντο σας οδήγησε στο να καταστρέψετε ξένη περιουσία, προσφερθείτε να αντικαταστήσετε ή να επιδιορθώσετε ό,τι χαλάσατε.
Μερικές φορές οι ζημιές δεν είναι τόσο φανερές, ωστόσο εσείς πρέπει να προσφέρετε όποια βοήθεια μπορείτε. Ρωτήστε τί μπορείτε να κάνετε για να λήξει το συγκεκριμένο ζήτημα.

7. Μην εκβιάζετε τη συγχώρεση!

Σκοπός σας είναι να την αποσπάσετε… Να είστε όμως έτοιμοι να αντιμετωπίσετε το γεγονός ότι το άλλο άτομο μπορεί ακόμα να μην έχει προετοιμαστεί για να σας συγχωρέσει. Μη χάσετε την ψυχραιμία σας αν κάποιος δεν μπορεί ακόμη να σας δώσει τη συγχώρεση που ζητάτε. Ίσως το timing να μην είναι το κατάλληλο. Σκεφτείτε κάποιον άλλο τρόπο για να κατευνάσετε τα πνεύματα.

8. Ο… συνήγορος του πολίτη!

Αν νιώθετε ότι ο «εχθρός σας» δε θα δεχτεί τη συγνώμη σας, πείτε σε κάποιο κοινό φιλικό σας πρόσωπο να επέμβει υποστηρίζοντας τη θέση σας και να προσπαθήσει να του «μεταδώσει» το ότι λυπάστε.
Αυτό το φιλικό πρόσωπο πρέπει να βάλει τα θεμέλια στη συγνώμη σας, για να μπορέσετε αργότερα να «χτίσετε» επάνω τους.

9. Χώρος και χρόνος…

Δώστε στον «εχθρό» σας το χώρο και το χρόνο να ξεπεράσει το τραύμα του. Μην προσπαθήσετε να του επιβάλλετε τη μεταμέλειά σας ή να τον κάνετε να νιώσει ότι είναι υποχρεωμένος να σας συγχωρήσει. Απολογηθείτε και μετά δώστε του τον απαιτούμενο χρόνο για να ηρεμήσει. Μην ελαχιστοποιήσετε τα όποια αισθήματα και μην προσπαθήσετε να τον ακυρώσετε υποννοώντας ότι αντιδρά υπερβολικά.

10. Αποκτήστε κοινό χρόνο.

Όταν περάσει η αρχική κόντρα, προθυμοποιηθείτε να περάσετε χρόνο μαζί με τον «εχθρό» σας. Δε θα πρέπει να εισβάλλετε στον προσωπικό του χώρο, αλλά θα ήταν πολύ καλό να οργανώσετε μια μικρή συγκέντρωση με άλλους φίλους και να περάσετε τέλεια! Καθώς οι κακές αναμνήσεις θα αντικαθιστώνται από τις καλές, σιγά – σιγά θα αφήσετε το κακό συμβάν στο παρελθόν…

Πηγη