Ελισάβετ Μουτάφη- Ορφέας Παπαδόπουλος: Η εντυπωσιακή κοινή φωτογράφιση

Συναντηθήκαμε ένα απόγευμα στο Μοναστηράκι, μια γειτονιά της Αθήνας που αγαπούν πολύ. Παρ’ όλα τα πολύωρα γυρίσματα των «Κλεμμένων ονείρων», όπου πρωταγωνιστούν, ήταν ιδιαίτερα ευδιάθετοι και ορεξάτοι. Η κουβέντα μας με την Ελισάβετ Μουτάφη και τον Ορφέα Παπαδόπουλο κινήθηκε γύρω από τις ανατροπές των ρόλων τους στην καθημερινή σειρά του Mega, τη σχέση τους με τους συναδέλφους τους, τα όνειρά τους, αλλά και τι τους πονάει στην Ελλάδα.

Δεύτερη σεζόν για τα «Κλεμμένα όνειρα». Πόσο τυχεροί αισθάνεσθε που εν μέσω κρίσης εξακολουθείτε να έχετε δουλειά;

ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΜΟΥΤΑΦΗ: Πολύ τυχερή. Το σημαντικότερο όμως είναι να έχουν όλοι οι συνάδελφοι δουλειά, όπως επίσης και οι τεχνικοί μας, οι οποίοι δεν δουλεύουν στο θέατρο. Γιατί εμείς, καλώς ή κακώς, μπορεί να έχουμε και μια δουλειά στο θέατρο.
ΟΡΦΕΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Πάρα πολύ. Τα «Κλεμμένα όνειρα» συνεχίζονται και αισθανόμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό, παρ’ όλες τις δυσκολίες που υπάρχουν και είναι αρκετές. Τα πράγματα γενικότερα είναι πολύ ρευστά, δεν μπορείς να είσαι ήρεμος και να εφησυχάζεις σε αυτό που κάνεις! Είναι γεγονός σε ένα βαθμό ότι... «τον ύπνο τους δεν τον χάνουν μόνο αυτοί που δεν έχουν δουλειά αλλά και αυτοί που έχουν...».

Ελισάβετ Μουτάφη- Ορφέας Παπαδόπουλος

Φέτος θα δούμε μια διαφορετική «Αλεξάνδρα»;
Ε. Μ.: Πράγματι, σιγά - σιγά η «Αλεξάνδρα» θα αρχίσει να σκληραίνει. Φέτος, υπάρχει ανατροπή ως προς τη συμπεριφορά της και τις αποφάσεις της ζωής της. Θα υπάρξουν πολλές αλλαγές.

Τι μας επιφυλάσσει ο «Άρης»;
Ο. Π.: Τι να πω... Αυτό το παιδί είναι γεμάτο εκπλήξεις!! (γέλια)

Για ποιο λόγο πιστεύετε ότι αγαπήθηκε τόσο πολύ η σειρά;
Ε. Μ: Έχει καλό σενάριο, καλή σκηνοθεσία, καλούς ηθοποιούς, ένα κανάλι που το στηρίζει. Όλα αυτά μαζί φέρνουν το αποτέλεσμα για να το αγαπήσει ο κόσμος. Είναι ψέματα να πούμε ότι έχει επιτυχία κάτι μόνο από έναν παράγοντα.
Ο. Π.: Τα «Κλεμμένα όνειρα» έχουν κέφι, ζωντάνια, νέα πρόσωπα, έντονη ίντριγκα. Έγινε ένα κάλο πάντρεμα μιας ανατρεπτικής -με έντονα νεανικά στοιχεία- ιστορίας που ο κόσμος την αγάπησε.

Όταν ακούτε ότι κόβονται ελληνικές σειρές, σας ανησυχεί;
Ε. Μ.: Εννοείται. Είναι πολύ σημαντικό να γίνονται ελληνικές παραγωγές και, φυσικά, να έχουν ποιότητα. Δεν έχει κανένα νόημα να γίνονται εκατοντάδες παραγωγές που έχουν γίνει με προχειρότητα. Είναι λογικό οι μισές να κοπούν. Το τηλεοπτικό κοινό έχει ανάγκη να δει μια δουλειά που έχει ουσία και προσοχή - όση προσοχή μπορείς να δώσεις στην τηλεόραση γιατί πρόκειται για ένα μέσο που έχει πολύ γρήγορους χρόνους, χωρίς να την υποτιμώ διότι δουλεύω σε αυτή. Γι’ αυτό πρέπει να προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο. Δεν πιστεύω αυτό που λένε... «O κόσμος θέλει αυτό». Αν δώσεις κάτι επί της ουσίας καλό, το κοινό θα το εκτιμήσει.
Ο. Π.: Η λέξη «ανησυχία» είναι πολύ λίγη, νομίζω, για να εκφράσει όλο αυτό που συμβαίνει. Είναι καταστροφικό! Και το χειρότερο που βλέπω είναι ότι αντικαθιστώνται από ξενόγλωσσα. Θέσεις εργασίας όμως «κόβονται» από κάθε τομέα, που είναι εξίσου άσχημο.

Αν δεν γινόσασταν ηθοποιοί, τι θα κάνατε;
Ε. Μ.: Αγαπώ πάρα πολύ τη μόδα αλλά και λόγω της οικογενειακής παράδοσης θα μπορούσα να γίνω σχεδιάστρια μόδας (σ.σ. ανιψιά του Μάκη Τσέλιου). Έχω ζήσει από κοντά το χώρο και με γοήτευε από τα παιδικά μου χρόνια. Παράλληλα λατρεύω το χορό. Θαυμάζω πολύ τους χορευτές. Θεωρώ ότι είναι ένας ιδιαίτερος τρόπος έκφρασης.
Ο. Π.: Η υποκριτική πάντοτε μου προξενούσε το ενδιαφέρον. Την περικλείει ένα μυστήριο που με συνάρπαζε και από μικρός πειραματιζόμουν. Επαγγελματικά ήρθε στη ζωή μου χωρίς να το περιμένω ή να το έχω προγραμματίσει. Στην πορεία το εξέλιξα και θα συνεχίσω όσο μπορώ γιατί μου αρέσει η δουλειά μου. Μέχρι τότε ζωγράφιζα πολύ και τραγουδούσα στο τότε συγκρότημά μου. Ποτέ δεν ξέρεις. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο.

Περισσότερα στο Hello! που κυκλοφορεί