Δύο βραβευμένοι Βερολινέζοι αρχιτέκτονες και conceptual artists, η Folke Kοbberling και ο Martin Kaltwasser, οπαδοί του αξιώματος πως «τα σκουπίδια κάποιου μπορεί να είναι ο θησαυρός κάποιου άλλου», έκαναν το οικολογικό (και οικονομικό...) τους θαύμα στην καρδιά του Λονδίνου: δημιούργησαν με μηδενικό προϋπολογισμό το πρώτο «ανακυκλώσιμο» θέατρο της βρετανικής πρωτεύουσας, με χωρητικότητα 120 θεατές.
Συλλέγοντας παλιά σκηνικά που βρήκαν στα σκουπίδια των λονδρέζικων θεάτρων, καφάσια ξεχασμένα από τους μικροπωλητές του Covent Garden, θρανία, πόρτες και δοκάρια παραπεταμένα σε οικοδομές καθώς και «άχρηστα» οικιακά αντικείμενα που έφεραν οι κάτοικοι της περιοχής, έστησαν σε ένα προαύλιο σχολείου στις όχθες του Τάμεση, μόλις δέκα λεπτά απόσταση από το σαιξπηρικό θέατρο Globe, το «junk» θεατράκι Jellyfish Theatre. Η ομάδα Red Room, στην οποία ανήκει η όλη πρωτοβουλία, παρουσιάζει τώρα εκεί τις πρώτες δύο παραστάσεις της, οι οποίες είναι ειδικά σχεδιασμένες για το νεοσύστατο θέατρο, αφορούν την κλιματική αλλαγή και ακούν στους ελληνικούς τίτλους «Oikos» και «Protozοa» (μέχρι 9/10). Κάποιοι βρίσκουν το όλο εγχείρημα ως ένα ακόμη αποκύημα της junkitecture (σε ελεύθερη μετάφραση: «σκουπιδο-αρχιτεκτονική»), κάποιοι ως ένα έργο τέχνης για την οικολογικά συνειδητοποιημένη κοινωνία των 00s. Η αλήθεια είναι, πάντως, πως μια τέτοια μεταπρατική λογική είναι ό,τι χρειάζεται το πειραματικό θέατρο παγκοσμίως για να αντέξει σε εποχές κρίσης (Πληροφορίες: www.oikosproject.com.)
Συλλέγοντας παλιά σκηνικά που βρήκαν στα σκουπίδια των λονδρέζικων θεάτρων, καφάσια ξεχασμένα από τους μικροπωλητές του Covent Garden, θρανία, πόρτες και δοκάρια παραπεταμένα σε οικοδομές καθώς και «άχρηστα» οικιακά αντικείμενα που έφεραν οι κάτοικοι της περιοχής, έστησαν σε ένα προαύλιο σχολείου στις όχθες του Τάμεση, μόλις δέκα λεπτά απόσταση από το σαιξπηρικό θέατρο Globe, το «junk» θεατράκι Jellyfish Theatre. Η ομάδα Red Room, στην οποία ανήκει η όλη πρωτοβουλία, παρουσιάζει τώρα εκεί τις πρώτες δύο παραστάσεις της, οι οποίες είναι ειδικά σχεδιασμένες για το νεοσύστατο θέατρο, αφορούν την κλιματική αλλαγή και ακούν στους ελληνικούς τίτλους «Oikos» και «Protozοa» (μέχρι 9/10). Κάποιοι βρίσκουν το όλο εγχείρημα ως ένα ακόμη αποκύημα της junkitecture (σε ελεύθερη μετάφραση: «σκουπιδο-αρχιτεκτονική»), κάποιοι ως ένα έργο τέχνης για την οικολογικά συνειδητοποιημένη κοινωνία των 00s. Η αλήθεια είναι, πάντως, πως μια τέτοια μεταπρατική λογική είναι ό,τι χρειάζεται το πειραματικό θέατρο παγκοσμίως για να αντέξει σε εποχές κρίσης (Πληροφορίες: www.oikosproject.com.)
Πηγή: αθηνόραμα.gr
0 σχόλια: