Το να μένεις στην ιστορία επειδή δεν έπλενες καλά τα χέρια σου δεν είναι και τόσο κολακευτικό,αλλά αν αυτό οδηγεί σε μια ουσία με μεγάλη εμπορική αξία και κυλήσουν αρκετά λεφτά στην τσέπη σου;
Η πρώτη γλυκαντική ουσία φτιαγμένη στο εργαστήριο εμφανίστηκε γύρω στο 1880 εντελώς απροσδόκητα.Ενας γερμανός χημικός,ο Κωνσταντίν Φάλμπεργκ,που πέρασε τον Ατλαντικό για να εργαστεί σε αμερικανικό εργαστήριο,μελετούσε την οξείδωση κάποιων παραγώγων του άνθρακα και της πίσσας.Μάλλον όμως αμελούσε να πλύνει τα χέρια του φεύγοντας από το εργαστήριο και σε κάποιο δείπνο παρατήρησε ότι η φέτα του ψωμιού όταν την έπαιρνε στα χέρια του αποκτούσε πολύ γλυκιά γεύση.Με μια γλύκα εκατό φορές μεγαλύτερη από αυτή της ζάχαρης και τις τιμές των πρώτων υλών για την παραγωγή της να «παίζουν» πολύ,η καινούργια,τεχνητά παρασκευαζόμενη ουσία,με τις τόσο δυνατές ιδιότητες,είχε πολύ μέλλον.Μέσα σε λίγα χρόνια είχε γίνει η πρώτη τεχνητή γλυκαντική ουσία στην Ευρώπη,ενώ πολύ έξυπνα της έδωσε το εμπορικό όνομα «ζαχαρίνη».Μια κάποια πικράδα που άφηνε στα χείλη όταν η δόση ήταν μεγάλη ενοχλούσε,αλλά έπρεπε να φθάσουμε στα 1937 για να παρατηρήσει ένας μεταπτυχιακός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις ότι σκουπίζοντας τα χείλη του μετά το τσιγάρο κάτι γλυκό...σερνόταν.Είχε ανακαλύψει τις λεγόμενες κυκλαμικές ουσίες.Στη συνέχεια,με τον ίδιο περίπου τρόπο,το 1967 ανακαλύφθηκε η επίσης γλυκαντική ουσία ακεσουλφάμη, αλλά όλων έχει αμφισβητηθεί η απόλυτα ασφαλής «διέλευσή» τους από τον ανθρώπινο οργανισμό.
Σήμερα,οι δύο πιο καινούργιες και σε εκτεταμένη χρήση τεχνητές γλυκαντικές ουσίες είναι η ασπαρτάμη,180 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη,που παρασκευάστηκε το 1965 από την εταιρεία Searle και έφερε μέσα στα επόμενα 20 χρόνια κέρδη 1 δισ.δολαρίων(!) και η σουκραλόζη,600 ως 1.000 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη,με έτος γέννησης το 1976, σε αγγλικό πανεπιστήμιο,έχοντας προκύψει από την παρανόηση ενός αλλοδαπού φοιτητή που όταν ο καθηγητής του είπε να ελέγξει κάποιες ουσίες αντί για τη λέξη test εκείνος άκουσε taste και τις δοκίμασε,διαπιστώνοντας ότι ήταν γλυκές σε υπέρτατο βαθμό.Γλυκές και προβληματικές επίσης.
Η ασπαρτάμη στο στομάχι μας διασπάται στις τρεις δομικές της ουσίες,το ασπαρτικό οξύ,τη φαινυλαλανίνη και τη μεθανόλη.Η φαινυλαλανίνη είναι χρήσιμη για την ανάπτυξη,αλλά σε μεγάλες ποσότητες προκαλεί εγκεφαλικές βλάβες.Ενα στα είκοσι χιλιάδες παιδιά που γεννιούνται υποφέρουν από «φαινυλκετονουρία» (ΡΚU).Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί ο οργανισμός να προωθήσει τις απαραίτητες αντιδράσεις και η φαινυλαλανίνη αντί να φύγει συσσωρεύεται δημιουργώντας κίνδυνο για τον εγκέφαλο,κυρίως στα πρώτα έξι χρόνια της ζωής των παιδιών.Για αυτό υπάρχει και σχετική προειδοποίηση στις συσκευασίες.Κάποιοι παραπονέθηκαν επίσης για ιλίγγους,ενώ εμφανίστηκε μια άλλη συγγενής ουσία,η νεοτάμη,που υποτίθεται ότι θα λύσει τα προβλήματα αυτά.Εν τω μεταξύ,η σουκραλόζη έχει γίνει το νέο αγαπημένο παιδί της βιομηχανίας τροφίμων διότι αντίθετα με την ασπαρτάμη δεν διασπάται με τη θέρμανση,άρα αντέχει και το μαγείρεμα.Επίσης,περνάει από τον οργανισμό και οι κατασκευαστές της λένε ότι δεν προκαλεί βλάβες,παρ΄ όλο που περιέχει και άτομα χλωρίου.Οι αντίπαλοι της ουσίας πάντως θέτουν και το ερώτημα: Αφού τελικός αποδέκτης του χλωρίου,στην καλύτερη περίπτωση,είναι το περιβάλλον,πώς θα το διαχειριστούμε; Ετσι μέχρι σήμερα όλες οι τεχνητές γλυκαντικές ουσίες αφήνουν στο τέλος μια πικρή γεύση.
Πηγή: tovima.gr
0 σχόλια: