Διεθνής μελέτη ειδικών για το παραποτάμιο υδάτινο περιβάλλον.
Η πλειονότητα των ποταμών υποφέρει από την μόλυνση, την αστικοποίηση, ή την υπερεκμετάλλευση, και τα δισ. που έχουν επενδυθεί στις αναπτυγμένες χώρες για την αντιμετώπισή τους συχνά υποκρύπτουν την απειλή που επικρέμαται για τη βιοποικιλότητα, υπογραμμίζεται σε έκθεση που δημοσιεύεται σήμερα.
«Τα ποτάμια σε όλον τον κόσμο βρίσκονται σε κατάσταση κρίσης», τονίζει ένας από τους συντάκτες της μελέτης, ο καθηγητής ζωολογίας στο Παν/μιο του Ουϊσκόνσιν Πίτερ Μακ Ιντάιρ.
Για τη σύνταξη αυτής της έκθεσης, που αποτελεί το κεντρικό θέμα της βρετανικής επιστημονικής επιθεωρήσεως Nature, μία διεθνής ομάδα ερευνητών διαπίστωσε την κατάσταση της «υγείας» των κυριοτέρων ποταμών του πλανήτη, αξιολογώντας χάρις στην εξομοίωση σε ένα ειδικό πρόγραμμα πληροφορικής την πρόσβαση των ανθρώπινων πληθυσμών στο νερό και την κατάσταση του περιβάλλοντος χώρου.
Συνολικά στα δεδομένα του υπολογιστή εισήχθησαν 23 εντασιακοί («stress») παράγοντες των ποταμών, όπως η μόλυνση, ο πλούτος της υδρόβιας χλωρίδας και της πανίδας, ο βαθμός αστικοποίησης, η αγροτική και βιομηχανική ανάπτυξη, ή η παρακράτηση των υδάτων.
Η διάγνωση των ειδικών είναι ιδιαίτερα περιδεής: σχεδόν το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού διαβιεί σε ζώνες όπου οι ποταμοί αντιμετωπίζουν μεγάλους κινδύνους, ιδίως στις ΗΠΑ και στη Δυτική Ευρώπη.
Από τους 47 πιο σημαντικούς ποταμούς, σχεδόν το μισό γλυκό νερό της υφηλίου, οι 30 κρίνονται πως είναι τουλάχιστον «κατά το ήμισυ» απειλούμενοι. Οκτώ εξ αυτών έχουν εκτεθεί σε πολύ υψηλό κίνδυνο, όσον αφορά την πρόσβαση του πληθυσμό στο νερό, και 14 είναι εκτεθειμένοι σε υψηλότατους κινδύνους για τη βιοποικιλότητα, υποστηρίζουν οι συντάκτες της έκθεσης.
«Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ενδιαφερόμαστε από τη μία μεριά για την προσβασιμότητα στο νερό και από την άλλη για την βιοποικιλότητα. Αμφότερα τα θέματα συνδέονται», τονίζει ο καθηγητής Τσαρλς Βερεσμάρτι του Παν/μιου City της Νέας Υόρκης.
Οι πλουσιότερες χώρες έχουν επενδύσει γαρ σε φράγματα, δεξαμενές, ή σε ταμιευτήρες, που έχουν συμβάλλει στη μείωση κατά 95% των κινδύνων για την τροφοδοσία με νερό των 850 εκατ. κατοίκων τους.
Όμως όλα αυτά τα χρήματα που δαπανήθηκαν για τις επενδύσεις αυτές και δεν κατέστη δυνατό να μειωθεί η ένταση στις περιοχές των ποταμών, συνάμα έχουν συχνά αρνητικό αντίκτυπο στο υδρόβιο περιβάλλον.
Για τους συντάκτες της έκθεσης, θα ήταν πλέον πιο συνετό και ταυτόχρονα οικονομικό, να χτυπηθεί το κακό στη ρίζα του, αντί να πασχίζουμε να επιλύσουμε τα προβλήματα με την σπατάλη δισ. δολαρίων.
Στις δε αναπτυσσόμενες χώρες, που σαφώς δεν διαθέτουν τα χρειώδη κονδύλια για την κατασκευή τέτοιων υποδομών, 3,4 δισ.κάτοικοι βρίσκονται εκτεθειμένοι στην πιο υψηλή απειλή. «Το μεγαλύτερο τμήμα της Αφρικής, εκτεταμένες ζώνες της Κεντρικής Ασίας, της Κίνας, της Ινδίας, του Περού, ή της Βολιβίας αγωνίζονται για να στεριώσουν τα πλέον υποτυπώδη συστήματα παροχής πόσιμου νερού και καθαρισμού υδάτων», τονίζεται στην έκθεση.
Πηγή: kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ
0 σχόλια: