Το τέλειο άλλοθι για μαγειρικό καταναλωτισμό και η απόλυτη δικαιολογία μπροστά στην αναβλητικότητα που προκαλούν οι συνταγές: Τα μαχαίρια ζουν πλέον ένα πρωτοφανές status.
1. Μπαλτάς: Συνήθως για κόψιμο κρέατος με κόκαλο –ή, αν «το έχετε», ακόμη και για το κόψιμο λαχανικών. Για πολλούς μαγείρους, κυρίως τους Ασιάτες, είναι το μοναδικό μαχαίρι που χρειάζονται.
2. Του σεφ: Μαχαίρι γενικής χρήσης, με μήκος λεπίδας από 15 μέχρι 30 εκατοστά. Πρέπει πάντα να
διαλέγουμε το μήκος που ταιριάζει στο χέρι μας –το συνηθέστερο είναι γύρω στα 20 εκατοστά. Πολλοί μάγειροι το χρησιμοποιούν με διαφορετικό ακόνισμα και δεν χρειάζονται άλλο μαχαίρι.
3. Santoku: Πρόκειται για το μαχαίρι των Ιαπώνων σεφ. Χωρίς προστασία του χεριού στην αρχή της
λεπίδας. Κατά πολύ ελαφρύτερο από τα ευρωπαϊκά.
4. Utility: Για όλες τις χρήσεις, το αγαπημένο τόσο των μαγείρων όσο και της σπιτικής κουζίνας. Μικρό, με αναλογικά μεγάλη λαβή για καλύτερο έλεγχο. Το μοναδικό του μειονέκτημα για τους επαγγελματίες είναι η αδυναμία να προσδώσει κανείς ταχύτητα.
5. Paring: Η λεπίδα του είναι συνήθως μεταξύ 6 και 10 εκατοστών –η βασική διαφορά του με τα
μαχαίρια utility. Το αγαπημένο για λαχανικά και φρούτα στην κουζίνα.
6. Φιλεταρίσματος: Από τα ακριβότερα στην αγορά. H λεπίδα του έχει μεγάλο μήκος (18-32 εκατοστά), είναι ιδιαίτερα κοφτερή, χρειάζεται πείρα –επικίνδυνο στη χρήση του– και πρέπει να είναι εύκαμπτη για να μπορεί να κινηθεί σε περιοχές του ψαριού, ειδικά ανάμεσα στο κόκαλο.
Κείμενο: Κώστας Τσίγκας - Φωτογραφία: Διονύσης Ματιάτος
0 σχόλια: