Φαντάσου να μπορούσες...

Φαντάσου να μπορούσες... Η συνέχεια των σκέψεων πάνω σε αυτή την φράση μπορεί να οδηγήσει στο άπειρο. Οι φιλοσοφικοί συνειρμοί που άρχισαν να προκύπτουν φυσικά, διακόπηκαν όταν παρατήρησα πως το διαφημιστικό φυλλάδιο που βρέθηκε στα χέρια μου από τις κυλιόμενες του μετρό φιλοξενούσε αυτόν τον τίτλο για να προσελκύσει άτομα σε ιδιωτικό κολέγιο.

Μετά τα αποτελέσματα των βάσεων από τις πανελλαδικές εξετάσεις, οι μαθητές έχουν αρχίσει να προβληματίζονται σχετικά με ποιον δρόμο πρέπει να ακολουθήσουν για να υλοποιήσουν το όνειρο που έχει αρχίσει να χτίζεται μέσα τους αναφορικά με την επαγγελματική τους πορεία. Όσοι δεν διέπρεψαν ή δεν ανταμείφθηκαν για οποιονδήποτε λόγο από το αποτέλεσμα, αναζητούν, όπως κάθε χρόνο, διέξοδο σε ιδιωτικές λύσεις σπουδών.

Με αυτό το δεδομένο, πολλές ιδιωτικές σχολές έχουν ήδη αρχίσει να φρεσκάρουν το προφίλ τους προκειμένου να δεχτούν τις περισσότερες αιτήσεις συμμετοχής. Οι ιδέες προώθησης κάθε οργανισμού στην αρχή κάθε σπουδαστικής χρονιάς, ποικίλλουν, άλλοτε εντυπωσιάζουν και άλλοτε περνούν παντελώς αδιάφορες στο βλέμμα του κοινού. Παρότι κάθε χρόνο, οι τρόποι προσέλκυσης για εστίαση του ενδιαφέροντος των νέων σε τέτοιου είδους διαφημιστικά φυλλάδια είναι ιδιαίτερα ευφάνταστοι, η φράση “Φαντάσου να μπορούσες” δεν θα μπορούσε να συνδεθεί ποτέ στο μυαλό μου με τις θέσεις που προσφέρονται σε ένα ιδιωτικό κολέγιο.

Φαντάσου να μπορούσες... Να δραπετεύσεις από την πραγματικότητα του ΕΝΦΙΑ ή τουλάχιστον, να είσαι δικαιούχος των εκπτώσεων και των απαλλαγών του. Φαντάσου να μπορούσες να ταξιδέψεις σε έναν χρόνο σε όλα τα μέρη της γης χωρίς να χρειάζεται να ξοδέψεις χρήματα, μόνο ενέργεια, φαντάσου να μπορούσες να ζεις χωρίς άγχος για το μέλλον. Φαντάσου να μπορούσες να εγγυηθείς στον εαυτό σου ότι δεν θα μείνεις για πάντα άνεργος ή στη δουλειά που δεν αναγνωρίζει τους κόπους σου. Φαντάσου να μπορούσες να ζήσεις.

Ποια κατεύθυνση οδηγεί στον σωστό δρόμο;

Η συνέχεια του “φαντάσου να μπορούσες” καταλήγει στο “τώρα μπορείς” στο φυλλάδιο. Από τις σκέψεις που εμποτίζονται ωστόσο, στους νέους από πολλούς φορείς της εκπαίδευσης λείπει η δημιουργικότητα. Πώς ένας νέος μπορεί να φανταστεί όλα όσα θέλει να επιτύχει χωρίς να έχει τα απαραίτητα εφόδια για να πραγματοποιήσει νέες και διαφορετικές ιδέες; Η φαντασία έρχεται πάντοτε πριν τη γνώση και δεν διδάσκεται σχεδόν πουθενά στην Ελλάδα.

Η προβληματική γύρω από το εάν μπορούμε να φανταστούμε ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε το όνειρό μας πραγματικότητα, διαιωνίζεται όσο η προσέγγιση στο πρόβλημα παραμένει η ίδια και είναι διαποτισμένη με τον συνήθη τρόπο που σκεπτόμαστε. Ένα πρόβλημα πρέπει να εξετάζεται με πολλαπλές προοπτικές, με εναλλακτικές λύσεις. Αυτό που προτείνεται σε άρθρο του Michael Michalko, “Twelve things you were not taught in school about creative thinking”, είναι ότι η ουσία του προβλήματος πρέπει να συντάσσεται με διαφορετικές λέξεις και τρόπους.

“Παίξε έναν διαφορετικό ρόλο για παράδειγμα, πώς θα το έβλεπε κάποιος άλλος, πώς θα το έβλεπε ο Jay Leno, ο Pablo Picasso, ο George Patton. Ζωγράφισε μια εικόνα του προβλήματος, κάνε ένα μοντέλο, ένα καλούπι. Κάνε έναν περίπατο και ψάξε για πράγματα που μεταφορικά, υποδύονται το πρόβλημα και ρίξε γέφυρες ανάμεσα στα πράγματα αυτά και το πρόβλημα. Ρώτησε ένα παιδί. Πώς θα μπορούσε ένα δεκάχρονο να το λύσει; Ρώτησε έναν γέροντα. Φαντάσου ότι εσύ είσαι το πρόβλημα. Όταν αλλάξεις τον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα, τα πράγματα που βλέπεις, αλλάζουν”.

Δεν χρειάζεται να πέσει ένα φυλλάδιο στα χέρια μας για να φανταστούμε ότι μπορούμε... Μπορεί να προβληματιζόμαστε για οτιδήποτε στη ζωή μας, από τις σπουδές μέχρι την πιο σύνθεση απόφαση που πρέπει να πάρουμε. Μπορούμε να πιστέψουμε πραγματικά σε ό,τι φανταζόμαστε, και η φαντασία μας αυτή θα μετατραπεί σε ικανότητα. Ας φανταστούμε ότι μπορούμε να επιβληθούμε στις σκέψεις μας.

Πηγή