Ματούλα Ζαμάνη: Κάνω αυτό που γουστάρω. Είμαι βλάχα και ζόρικη!

Είναι η πιο διαστημική και χύμα γυναικεία φιγούρα που κυκλοφορεί, μιλάει με την ίδια άνεση για αστρικές αγάπες και για σκυλάδικες καψούρες χωρίς να φαίνεται περίεργο σε κανέναν εκτός αν έχεις το κόμπλεξ των τύπων της γωνίας και στην ταινία για τη ζωή της η αγάπη θα έκανε ντου από παντού.

Τη Ματούλα Ζαμάνη απλά είναι αδύνατον να μην τη συμπαθήσεις ακόμα κι αν κάνεις υπεράνθρωπες προσπάθειες. Πάντα θα φεύγουμε από τα live της με εκείνους τους ωραίους πόνους στις κοιλιές από τα γέλια και τον μόνιμο θαυμασμό για τη φωνάρα και την αγάπη που βγαίνει στα μικρόφωνα ανάμεσα στους ήχους της Beyonce, του Θανάση Παπακωνσταντίνου και των Burger Project. Άσε που είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις που μία συνέντευξη από ε-mail είναι τόσο ζωντανή. Τσιγγάνα για ρίξε τα χαρτιά...

Υπάρχει περίπτωση να σταματήσουμε ποτέ μ' αυτή τη μανία να βάζουμε στους τραγουδιστές συνέχεια τις ταμπέλες του «έντεχνου» και του «λαϊκού»;
Βασικά, ο όρος έντεχνο,λαϊκό ήτοι σκυλαδικο,δεν θα έπρεπε να υπάρχει. Η έννοια είναι μια: μουσική και καλά τραγούδια.. έχουν γραφτεί ωραία και απαίσια τραγούδια και στα δυο στρατόπεδα που έχουν δημιουργηθεί. Είναι κρίμα λόγω της ταμπέλας να αδικούμε η να υπερεκτιμούμε κάποια τραγούδια.

Εγώ προσωπικά δεν έχω κολλήματα, άλλωστε το «Να τη χαίρεσαι» και το «Απορώ αν αισθάνεσαι τύψεις» είναι δυο τραγούδια που διασκεύασα γιατί τα γούσταρα κι όχι για εξυπνακίστικους λόγους. Τώρα αν η ταμπέλα μπαίνει μπροστά και δεν αρέσει, ε τι να κάνουμε.. όλα είναι υποκειμενικά άλλωστε.. είναι και ψευτοδίλημμα η φάση. Πως τόσα χρόνια προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι διαφορετικά και κατάπιαμε το παραμύθι; τώρα είναι αργά αγάπη μου γλυκιά όπως λέει και το τραγούδι:-)

Τι θα γινόταν αν έβαζες να παίζουν ταυτόχρονα στην ίδια σκηνή οι Burger Project, οι Angry Birds και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου;
Ο Θανάσης καθώς και οι Burger είναι ατομάκια που υπεραγαπώ και τ' αυτιά τους και η καρδιά τους είναι ορθάνοιχτα. Τα Αngry επίσης είναι ένα κι ένα.. οπότε το αποτέλεσμα το φαντάζομαι παρανοϊκό με φουλ συναίσθημα..

Το δικό σου Top5 των καλλιτεχνών που σε κάνουν να περνάς πραγματικά καλά όταν είσαι στο κοινό των συναυλιών τους.
Το λοιπό:
Νούμερο 1 βάζω τους Red hot chilli peppers που τους είδα στη Βαρκελώνη πριν κάποια χρόνια.

2. Ελένη Βιτάλη live στο Αερικό χρόνια πίσω κι αυτό..

3. Πέρασα πραγματικά ωραία στη φάση tribute στους Pink Floyd που έκανε φέτος ο φανταστικός Ανδρέας Πολυζωγόπουλος.

και τ άλλα δυο live που μπορεί να ακουστεί παρωχημένο αλλά είναι αληθές, είναι ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και οι Βurger γι αυτό άλλωστε και είμαι πιστή και στους δυο πέρα απ τα δικά μου..

Πώς βλέπεις το φαινόμενο των μουσικών viral video;
Τα viral video άνοιξαν δρόμο σε πολύ κόσμο που δεν είχε τη δυνατότητα να βρει φιλαράκια να παίξει η να δείξει τη δουλειά του.. Έχω παρακολουθήσει κάποια και έχω πάθει πλάκα.. υψηλό επίπεδο και αρκετά είναι και καινοτόμα. Αν πραγματικά κάνεις αυτό που σου αρέσει θα τον βρεις τον τρόπο, στάνταρ:-) οπότε οργανάκια, φωνούλες, u tube και φύγαμε..

Ποια είναι η σχέση σου με την κριτική γενικά;
Η κριτική αλήθεια είναι κάτι που δε με αφορά καθόλου.. απ' τη στιγμή που φεύγει από μένα κάτι μέσα από την καρδιά μου δε φοβάμαι τίποτα.. θα φοβηθώ αν αρχίσω να κάνω πράγματα που δε μ' αρέσουν, που είναι δύσκολο γιατί είμαι βλάχα και ζόρικη! Επίσης είτε θετική είτε αρνητική κριτική καλοδεχούμενες και οι δυο αλλά εδώ δεν έχουμε να διαπραγματευτούμε φασόλια αλλά συναισθήματα και μουσική όπως την αντιλαμβάνεται ο καθένας.. οπότε ψιλοάτοπο:-)))))

Μια αγαπημένη ιστορία απ' όσα έχεις ζήσει τα καλοκαίρια στην Αμοργό...

Έχω περάσει φανταστικά 5 καλοκαίρια στην Αμοργό με το Βαγγελάκη τον Μουτσάτσο και τον Κώστα τον Γεράκη. Άπειρες φοβερές βραδιές, γλέντια τρικούβερτα και μετά μαζί με όλο τον κόσμο να τραγουδάμε σαν μια τεράστια παρέα. Έχω να διηγηθώ πάρα πολλά αλλά θα σας πω αυτό: κάθε βράδυ ξεκινάγαμε χαλαρά και γινόταν το αδιαχώρητο απο κόσμο που πραγματικά γούσταρε. Ένα βράδυ παίζαμε το «Καίγομαι» του Ξαρχάκου και ήμασταν σε πολύ διαστημική φάση κι εγώ ανέβηκα από πάθος σ ένα σπασμένο ξύλινο τραπεζάκι, σωριάστηκα κάτω, γέλια και παλαμάκια μαζί αλλά σηκώθηκα επί τόπου σε φάση Χαιλάντερ και ξαναμπήκα σωστά στο τραγούδι. Κι εγώ και οι δικοί μου είχαμε γονατίσει απ τα γέλια!

Πως θα ήταν η πλοκή της ταινίας για τη ζωή σου;
Αν η ζωή μου γινόταν ταινία η πλοκή θα είχε πάθη, λάθη, έρωτες, σκοτάδι, φως, μουσική, χύμα στο κύμα, φλωριά, αλήθεια, Φολέγανδρο, Κουτσούφλιανη, ξανά φως και πολύ αγάπη ντου από παντού..

Ποια είναι τα σχέδια για εμφανίσεις το χειμώνα;
Το χειμώνα θα είμαι με την καινούργια πειραματική πειρατική μπάντα που ετοιμάζω που θα λέγεται Snorkels αλλά έχω κάποια ερωτηματικά για την τελική σύνθεση.. μ' αρέσει να δοκιμάζω πράγματα διαρκώς και χωρίς εκπτώσεις. Τα Αngry με αγάπησαν και τα αγάπησα φουλ αλλά τ' αφήνω ελεύθερα να δοκιμάσουν κι άλλες πτήσεις κι ίσως ξαναβρεθούμε.

Είμαι σίγουρη μέσα μου γι αυτό που θα γίνει χωρίς να ξέρω που θα με βγάλει.. για μένα παίζει πολύ μεγάλο ρόλο η αλήθεια του καθενός και τι παίζει μέσα του.. και φυσικά η αγάπη. Όπως προείπα είμαι φλωράκι:-). Θα παίξουμε Σταύρο του Νότου από Τετάρτη 5 Δεκεμβρη και κάθε Τετάρτη μέχρι το τέλος των ωκεανών.. Ίσως κάνουμε κάτι άλλο με Θανάση και με Μπιφτέκια κλασσικά.

«Το μόνο που θέλω είναι να παίζω και να τραγουδάω» έχεις πει. Τελικά μ' όλη αυτή την περίεργη κατάσταση που επικρατεί, η μουσική πάντα θα μας κρατάει ζωντανούς;
Τραγουδάω κάθε φορά σα να ναι η τελευταία και δεν ξέρω γιατί γίνεται κιόλας, απλά συμβαίνει. Τα πράγματα είναι πολύ ζόρικα σίγουρα και δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει. Προσωπικά είμαι έτοιμη να κατέβω με τα παιδιά να παίξουμε στον ηλεκτρικό.. μακριά από κάθε εικονική ασφάλεια υπάρχει η ελπίδα για αγάπη και μουσική, σα να λέμε πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Όλα είναι δρόμος!

*Ψάξε, ψάξε και θα την βρεις:

-Το Σάββατο 6 Οκτωβρίου θ' ανοίξει μαζί με τους Burger Project τη συναυλία της Nneka στη Γεωπονική.

-Από 6 Δεκεμβρίου και κάθε Τετάρτη στον Σταυρό του Νότου με την καινούρια της μπάντα Snorkels

-Σε πλατείες του χωριού και σε σουρεάλ σκηνές.

Πηγη