Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

Ο Χορός Των Κατασκόπων - Trailer

Το διλημματικό δράμα μιας νεαρής ιρλανδέζας μητέρας μεταξύ του IRA που υπηρετεί και της βρετανικής αντικατασκοπείας, σε μια ιστορικά ακριβή, αλλά αξιοθαύμαστα αμερόληπτη, σφιχτή ταινία.

Με σκηνοθετική πειθαρχία και εμμονή στην λεπτομέρεια, με την κάμερα συχνά στο χέρι κι έναν ρυθμό που κορυφώνεται αργά, ο βρετανός σκηνοθέτης παραδίδει ένα σκεπτόμενο θρίλερ αποχρώσεων γύρω από μια οικογένεια ιρλανδών αυτονομιστών στη δύση του ένοπλου αγώνα του IRΑ. Η Κολέτ ΜακΒέι (εξαιρετική η Ράιζμπορο, ουσιαστικά κινεί όλη την ταινία), που ως παιδί στιγματίστηκε από τον θάνατο του μικρού αδελφού της σε ανταλλαγή πυρών στο Μπέλφαστ, είναι σήμερα (το 1993, δηλαδή) αντάρτης του IRA• όπως και οι άλλοι δυο αδελφοί της, υπό την σιωπηλή δυσπιστία της μάνας τους.

Βάζει βόμβες στο λονδρέζικο μετρό, ακολουθεί με παγερή προσήλωση το καθήκον της, μέχρι που οι Βρετανοί την συλλαμβάνουν. Και διά στόματος του αξιωματούχου της ΜΙ5 Μακ (ο ωραιότατος Όουεν) της προτείνουν να γίνει διπλή πράκτορας παραδίδοντάς τους μυστικά του ιρλανδικού επαναστατικού στρατού με αντάλλαγμα την ασφάλεια του ανήλικου γιου της. Η Κολέτ δεν έχει άλλη επιλογή. Και θα βρεθεί διχασμένη ανάμεσα σε δυο εξίσου καθοριστικούς για τη ζωή της πόλους: τα αδέλφια και την ιδεολογία της από τη μία, και το ίδιο το παιδί της, από την άλλη.

Παραστρατιωτικές πρακτικές και δεσμοί αίματος, στοργή ανάκατη με καχυποψία κι εκείνη η αίσθηση του τέλους που πλησιάζει έτσι κι αλλιώς _και απαιτεί ταχεία σκέψη και δράση. Το σφιχτοδεμένο και «αυθεντικό» σενάριο του Μπράντμπι (βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημά του του 1998), παραμένει αξιοθαύμαστα... απολιτικό, τονίζοντας τα δυνατά, αλλά και τα τρωτά σημεία και των δυο αντιμαχόμενων πλευρών. Ενώ παράλληλα, υπογραμμίζει διακριτικά (και πανέξυπνα) το πόσο εύκολα μια γυναίκα υποτιμάται, κερδίζοντας με αυτόν τον τρόπο την εμπιστοσύνη των γύρω της σε έναν ανδροκρατούμενο μικρόκοσμο.