Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

Τα πιο «δύσκολα» βιβλία του κόσμου

Trelogaidouri 17.8.12 0 Comment ΒΙΒΛΙΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Οι υπεύθυνοι της ιστοσελίδας "the millions", Emily Colette και Garth Risk Hallberg κατέληξαν σε μια λίστα με δέκα βιβλία που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύουν το λογοτεχνικό Έβερεστ κάθε αξιοπρεπούς βιβλιοφάγου. Τι εννοούν όμως με τον όρο «δύσκολα βιβλία»; Βιβλία που είναι δύσκολο να τα διαβάσει κανείς επειδή είναι πολυσέλιδα, έχουν ιδιαίτερο συντακτικό ή ύφος, έχουν περίεργη δομή, χρησιμοποιούν πειραματικές τεχνικές ή οι συγγραφείς τους καταφεύγουν στην αφαίρεση.

Η λίστα έχει δημοσιοποιηθεί για να εγείρει συζητήσεις για τους φίλους της λογοτεχνίας στο Publisher’s Weekly. Ας δούμε όμως για ποια βιβλία πρόκειται: Το «Nightwood» της Djuna Barnes, ένα αντιπροσωπευτικό έργο του κινήματος του μοντερνισμού που είχε κερδίσει την υποστήριξη του Τ.S. Eliot, παρά την τολμηρή –για την εποχή-θεματολογία του. Το «Α tale of a tub» του Jonathan Swift, μια σάτιρα των διαιρέσεων του χριστιανισμού. Το «Τhe phenomenology of the spirit» (Η φαινομενολογία του πνεύματος) του Ηegel, ένα από τα διασημότερα έργα του φιλοσόφου. «Το the lighthouse» (Μέχρι το φάρο) της Virginia Woolf, το έργο που η συγγραφέας ξεχώριζε ως το καλύτερό της γιατί έδινε φωνή και ξεχωριστή οπτική σε κάθε έναν από τους ήρωές της.

Το «Clarissa or The history of a young lady»: το επιστολικό μυθιστόρημα του Samuel Richardson που έχει κερδίσει τον τίτλο του πιο πολυσέλιδου βιβλίου στην αγγλική γλώσσα. Τo «Finnegans wake» του James Joyce, το πιο αμφιλεγόμενο βιβλίο του διάσημου συγγραφέα που διακρίνεται για το ακραία πειραματικό του στυλ και τα λογοπαίγνιά του.

«Being and time» (Το είναι και ο χρόνος) του Martin Heidegger, το πιο σημαντικό (και απαιτητικό για τον αναγνώστη) έργο του γερμανού φιλοσόφου.

Το «Τhe Faerie Queene» του Edmund Spenser, ένα ημιτελές, αλληγορικό, επικό ποίημα που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1590. Θεωρείται το πιο μακροσκελές ποίημα στην αγγλική γλώσσα. Το «Τhe making of the Americans» της Gertude Stein, ήταν το πιο φιλόδοξο βιβλίο της που η ίδια ήθελε να το αντιμετωπίσουν οι αναγνώστες της, όπως τον «Οδυσσέα» του James Joyce ή το «Αναζητώντας το χαμένο χρόνο» του Μarcel Proust. Tελευταίο στη λίστα είναι το «Women and men» του Joseph McElroy: 1190 σελίδες, μια εντυπωσιακή τοιχογραφία της Αμερικής της δεκαετίας του ’70, με προκλητικές αφηγηματικές μεθόδους, παρενθέσεις και αμέτρητα πρόσωπα που συνδέονται με τους δύο κεντρικούς ήρωες.

Πηγη